ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ σε κοινό αντιΠΑΜΕ μέτωπο

Δίχως τέλος οι ενιαίες μεθοδεύσεις τους κατά την εκλογή οργάνων της Ομοσπονδίας, κόντρα στη βούληση των εργαζομένων

 

 

Από το πρόσφατο Συνέδριο

Τσαλαπατώντας την ψήφο των εργαζομένων και κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας των συνδικάτων, οι παρατάξεις που πρόσκεινται σε ΝΔ (ΔΑΚΕ), ΠΑΣΟΚ («Αγωνιστική Συνεργασία»), ΣΥΡΙΖΑ (ΠΑΕΚ), ΛΑΕ (ΜΕΤΑ), μαζί με την παράταξη ΕΕΑΚ συγκρότησαν κοινό αντιΠΑΜΕ μέτωπο στην Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας(ΟΣΥΑΠΕ), στην προσπάθειά τους να πετάξουν έξω από τα όργανα την «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση» (ΕΑΚ, ο συνδυασμός των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ), η οποία αναδείχθηκε ξανά πρώτη και σημαντικά ενισχυμένη στο Συνέδριο της ΟΣΥΑΠΕ.

Την Τρίτη 23 Απρίλη συνεδρίασε ξανά η ΟΣΥΑΠΕ για τη συγκρότηση προεδρείου του Γενικού Συμβουλίου, με τις εν λόγω δυνάμεις να απορρίπτουν για μια ακόμα φορά την πρόταση της «Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης» για αντιπροσωπευτικό αναλογικό προεδρείο.

Το νέο ανέκδοτο του Τσίπρα: Η «απώθηση» του ΔΝΤ

Τη βδομάδα που μας πέρασε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας προσωπικά επιχείρησαν να προωθήσουν την αποπληρωμή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως τη νέα μεγάλη επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής. Η «νέα πίστα» είναι το νέο αφήγημα του πρωθυπουργού, που αναφέρεται τόσο στην αποπληρωμή κάποιων από τα δάνεια προς το ΔΝΤ όσο και στους μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, που υπερβαίνουν «ακόμα και της Γερμανίας».

Βασικός προπαγανδιστικός άξονας είναι ότι το ΔΝΤ αποτελεί τον «βασικό πυλώνα» της μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα. Ισχυρίζονται πως η λεγόμενη πολιτική των μνημονίων οφείλεται στο ΔΝΤ - και μάλιστα όχι γενικά στο ΔΝΤ, αλλά στο «ΔΝΤ του Στρος Καν». Ετσι, η «απώθηση» του ΔΝΤ από τη χώρα, με την αποπληρωμή της δόσης, χαρακτηρίζεται σημαντικό επίτευγμα, αφού θα διευκολύνει την προώθηση νέων μέτρων ελάφρυνσης. Παράλληλα, ο Αλ. Τσίπρας διακηρύσσει πως η αποπληρωμή του χρέους είναι μια «μεγάλη επιτυχία του ελληνικού λαού» και εκφράζει τα δημοσιονομικά αποτελέσματα και την επάνοδο της οικονομίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Εκεί που το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ περί «αντι-ακροδεξιού μετώπου» γίνεται θρύψαλα

Eurokinissi

25η Μάρτη 2019: Στην Καλλιθέα η κυβέρνηση χτύπησε την αντιφασιστική διαδήλωση

Την επέτειο των τεσσάρων χρόνων από την έναρξη της δίκης της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύτηκε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για να αναπτύξει ακόμα περισσότερο την προπαγάνδα περί «προοδευτικού μετώπου» και «αντιμετώπισης του κινδύνου της ακροδεξιάς με κύριο πόλο τον ΣΥΡΙΖΑ». Αν και είναι γνωστές οι ευθύνες της κυβέρνησης για την καθυστέρηση της δίκης, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ορισμένα παραδείγματα για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην ίδια τη Χρυσή Αυγή. Να θυμηθούμε δηλαδή πώς τα αστικά κόμματα «στρώνουν» το έδαφος για να αναπτύξουν τη δράση τους οι εγκληματίες δολοφόνοι, όταν αβαντάρουν και νομιμοποιούν την παρουσία τους δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Μία υπόθεση που πάει αρκετά χρόνια πίσω. Ακολουθούν ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

 

***

 

-- Τον Απρίλη του 2014 δυνάμεις από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή, στις αρχαιρεσίες του Σωματείου Τεχνικών Υπαλλήλων των Εργατικών Κέντρων, στήνουν ένα «ενωτικό» - όπως το χαρακτηρίζουν - ψηφοδέλτιο απέναντι στο ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ. Με ανακοίνωσή της, η Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ καταγγέλλει την απαράδεκτη στάση και τις μεθοδεύσεις της διοίκησης του ΕΚ Ελασσόνας και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ). Καταγγέλλει ότι ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου «δημόσια δηλώνει ότι "η Χρυσή Αυγή είναι νόμιμο πολιτικό κόμμα και πρέπει να εκπροσωπείται και στο Εργατικό Κέντρο"».

Το επίσημο πρόγραμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας

ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ - ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία: Ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει για την παγίδα εγκλωβισμού του λαού

Μόνο έκπληξη δεν προκαλεί το γεγονός ότι η διακήρυξη του ΚΙΝΑΛ για τις ευρωεκλογές, που δημοσιεύτηκε προ ημερών, τιτλοφορείται με το πανομοιότυπο σύνθημα που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κεντρικό άξονα της δικής του εκλογικής καμπάνιας: «Νέο κοινωνικό συμβόλαιο».

 Η εξήγηση είναι απλή, και δεν βρίσκεται στην αντιγραφή ή στην έλλειψη φαντασίας των εκλογικών επιτελείων των δύο κομμάτων, αλλά στο πρόγραμμα του «μητρικού» πολιτικού ρεύματος που και τα δύο κόμματα ουσιαστικά εκπροσωπούν: Της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού της φορέα σε επίπεδο ΕΕ, του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚ).

Στα βαθιά νερά της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας

 

Οπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει διαβάζοντας το «Μανιφέστο 2019» του ΕΣΚ, το σύνθημα «Ενα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την Ευρώπη» δεσπόζει ως πολιτική πλατφόρμα εγκλωβισμού του λαού και αναλύεται σε 7 «πυλώνες», οι οποίοι αναπαράγονται με εντυπωσιακή ομοιότητα στη διακήρυξη του ΚΙΝΑΛ και στην ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο Γαλάτσι, με τις διαφορές να περιορίζονται στη σειρά απαρίθμησης και τις επιμέρους διατυπώσεις. Σε αυτούς τους κοινούς για ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ άξονες θα διαβάσει κανείς για την «κοινωνική Ευρώπη», τη «βιώσιμη ανάπτυξη», τη «δημοκρατική και αλληλέγγυα Ευρώπη» κ.λπ.

Ανακοίνωση για την Εργατική Πρωτομαγιά 2019

Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες του Σικάγου του 1886, τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης του '36, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την 1η Μάη του 1944, όλους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, όσους θυσιάστηκαν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό είναι το μοναδικό πραγματικά προοδευτικό μέλλον της κοινωνίας.

 

Αντλούμε δύναμη από την Ιστορία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο. Τα διδάγματα αυτής της εποποιίας είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Ο,τι κέρδισε η εργατική τάξη, το κέρδισε με σκληρούς αγώνες, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, ανατρέποντας συσχετισμούς που μπορεί να ήταν αρνητικοί και να φάνταζαν ανυπέρβλητοι.

Πάνω από όλα η Ιστορία απέδειξε ότι η εργατική τάξη, η πιο πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, μπορεί, σε συμμαχία με τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα, να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου, να οικοδομήσει μια νέα κοινωνία που θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Η ανατροπή του σοσιαλισμού και η παγκόσμια υποχώρηση του εργατικού κινήματος ούτε δικαιώνουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζούμε, ούτε πολύ περισσότερο σταματούν τον τροχό της Ιστορίας, που, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, κινείται πάντα προς τα μπρος.

Σήμερα, λανσάρεται ως «προοδευτικό» η υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, ο μονόδρομος της ΕΕ, οι επικίνδυνοι πολεμικοί σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ, η βαρβαρότητα των μνημονίων, των ματωμένων πλεονασμάτων, της διαρκούς εποπτείας της ΕΕ και των «αγορών», των θυσιών δίχως τέλος.