«Ο Άρης!»

Και τι δε γράφτηκε για τον Άρη: αμέτρητα άρθρα και βιβλία, τραγούδια, ποιήματα και πεζογραφήματα. Και πάντα μιλούσαν οι άλλοι γι’ αυτόν, ο καθένας από την πλευρά και το μετερίζι του. Και τώρα;! Ένα θεατρικό έργο όπου «μιλάει» ο ίδιος ο Άρης!

 

Νίκος Πουρναράς / Οικοδόμος

 

Ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου η φωνή της γιαγιάς μου, να περιγράφει τη σκηνή που περνούσε έφιππος έξω από το σπιτάκι της Χώσεψης, με κατεύθυνση το στρατηγείο του ΕΛΑΣ, μερικά σπίτια παρακάτω. Μια γυναίκα σαν τις χιλιάδες της ελληνικής υπαίθρου εκείνων των χρόνων –σαν μια ευθεία γραμμή η σκληρή ζωή τους, απ’ όταν άνοιγαν μέχρι που έκλειναν τα μάτια τους– αγράμματη, με ροζιασμένα χέρια, με το μυαλό φορτωμένο έγνοιες και την αγκαλιά γεμάτη παιδιά. Δεν κάτεχε την πολιτική, μα συμπαραστάθηκε όσο μπορούσε στον άντρα της κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα και στις «περιποιήσεις» και τις εξορίες που ακολούθησαν, ως «ανταμοιβή» απ’ το επίσημο κράτος για τη συνεισφορά του παππού μου σ’ αυτόν… Στις επίμονες οχλήσεις μου, λοιπόν, άφηνε στην άκρη τη ρόκα και το αδράχτι, έσμιγε τις παλάμες σφίγγοντας τα δάχτυλα, πάνω στην ποδιά της και τα μάτια της γέμιζαν· το πρόσωπό της φωτιζόταν από ένα φως που έβγαινε βαθιά μέσα απ’ την ψυχή της – δεν το καταλάβαινα τότε.

«Καθαρός διάδρομος» η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής

Από το πρόσφατο Γιούρογκρουπ

Με καθαρό το ταξικό πρόσημο, προσαρμοσμένο στη διασφάλιση των θετικών ρυθμών ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας και της προσέλκυσης μιας κρίσιμης μάζας κερδοφόρων επενδύσεων, η κυβέρνηση και οι «θεσμοί» του κουαρτέτου περνούν στην τελική ευθεία για το κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης» με τα 88 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που περιλαμβάνονται σε αυτή. Επόμενο βήμα σε αυτήν τη διεργασία είναι η διαμόρφωση του εποπτικού πλαισίου της αντιλαϊκής πολιτικής για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018 και βέβαια η «διευθέτηση» του κρατικού χρέους, ζήτημα το οποίο επίσης συνδυάζεται με την περαιτέρω κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής.

 Στις 14 Μάη συνεδριάζει η Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ. Αμέσως στη συνέχεια επανέρχονται στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, ενώ με ενδιάμεσο σταθμό τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 24 του μήνα, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, το «πακετάρισμα» της συμφωνίας αναμένεται στο Γιούρογκρουπ στις 21 Ιούνη.

Η «βιτρίνα» της ελίτ και η πραγματικότητα της πλειοψηφίας

Icon

Η πραγματικότητα για την πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αναδείχθηκε για πολλοστή φορά πρόσφατα, μέσω ανακοίνωσης του Πανελληνίου Συλλόγου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών.

 Οπως αναφέρει η ανακοίνωση, για μια ακόμη αγωνιστική περίοδο σημειώθηκε πλήθος κρουσμάτων καταπάτησης δικαιωμάτων ποδοσφαιριστών, ιδίως μη καταβολής οφειλομένων, που σε αρκετές περιπτώσεις έφεραν ακόμα και προβλήματα διαβίωσης για πολλούς ποδοσφαιριστές και τις οικογένειές τους. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται συνεχής αύξηση ανάλογων κρουσμάτων, πλέον δε όχι μόνο στις μικρότερες κατηγορίες αλλά και στη Super League, με χαρακτηριστικά φετινά παραδείγματα τον Παναθηναϊκό και τον Πλατανιά, οι παίκτες των οποίων έμειναν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα και προχώρησαν σε προσφυγές αλλά και σε αποχή από τις προπονήσεις.

Στις μικρότερες κατηγορίες βέβαια τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Οι παίκτες συχνά δεν καλύπτονται ασφαλιστικά ή σε περίπτωση αποχώρησης της ομάδας από το πρωτάθλημα μεσούσης της σεζόν - φαινόμενο σύνηθες στις μικρές κατηγορίες.

Χάσμα

Κακοστημένη παράσταση θυμίζει η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για το ποιος έχει τάχα τη μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία, όπως τη μετράνε στα επιδόματα πτωχοκομείου που σχεδιάζουν για τους εξαθλιωμένους που αφήνει πίσω της η αντιλαϊκή πολιτική, την οποία από κοινού υπηρετούν. Το «καβγαδάκι» μάλιστα έχει και άλλη χάρη, αν κανείς σκεφτεί ότι γίνεται λίγες μέρες αφότου ο γγ του ΟΟΣΑ έδωσε στον πρωθυπουργό την έκθεση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, μαζί με την παρότρυνση για «μεταρρυθμίσεις και πάλι μεταρρυθμίσεις», δηλαδή μέτρα και πάλι μέτρα. Τι συστήνει εκεί ο ΟΟΣΑ; Νέες «εξοικονομήσεις δαπανών» στα προγράμματα κοινωνικής προστασίας με βάση τις συστάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, «ενοποίηση των κατακερματισμένων προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας», των οικογενειακών παροχών και του επιδόματος θέρμανσης, όλα όσα σε προηγούμενη φάση ρίχτηκαν σαν «τυράκι» για να κοπούν δικαιώματα δεκαετιών. Και επιπλέον μάζεμα όλων αυτών προς τα κάτω, με «πλήρη εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». Ακριβώς από το ίδιο σκονάκι λοιπόν διαβάζουν τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΝΔ. Αν συνυπολογίσει κανείς και ότι η «πλειοδοσία» της τάχα «κοινωνικής ευαισθησίας» γίνεται πάνω στην κοινή τους παραδοχή ότι τα ψίχουλα στους εξαθλιωμένους θα είναι σε άμεση συνάρτηση με τις «επιδόσεις» της καπιταλιστικής οικονομίας, ότι δηλαδή η αιτία του προβλήματος μπορεί να γίνει «γιατρειά», τότε το «χάσμα» ανάμεσα στους δύο είναι ολοφάνερο...

Σουηδία: θεματοφύλακας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, πλην των περιπτώσεων που απειλούνται τα συμφέροντα των μονοπωλίων…

Σουηδία: θεματοφύλακας τωνανθρώπινων δικαιωμάτων, πλην των περιπτώσεων που απειλούνται τα συμφέροντα τωνμονοπωλίων…

Από Panos στο Μαΐ 6, 2018 Ατέχνως, Διεθνή

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

Από το 1989 αρνείται η Σουηδία, βρίσκοντας συνεχώς αιτιολογίες καθυστέρησης, να επικυρώσει την Συνθήκη ILO 169 για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα των αναγνωρισμένων μειονοτήτων. Πρόκειται για τα δικαιώματα των Σάμι(Λάπωνες).

 

                                    Σάμι με παραδοσιακές στολές

Τα δικαιώματα των απελπισμένων

1. Ο,τι συνέβη στη Μυτιλήνη είναι ένα ακόμα πισωπάτημα του πολιτισμού μας. Οι νεοναζί με το θράσος και την ελευθερία ενός μπράβου του συστήματος επιδίδονται σε μια σκυταλοδρομία βίας, μέρος της οποίας αποτελούν και τα γεγονότα στη Μυτιλήνη. Κι αν κάτι είναι βαθιά προσβλητικό για τον πολιτισμό της χώρας μας, αυτό είναι η εικόνα των γυναικών προσφύγων που, αγκαλιά με τα παιδιά τους, προσπαθούσαν κλαίγοντας να αποφύγουν τα αντικείμενα που τους πετούσαν οι δήθεν διαμαρτυρόμενοι Ελληναράδες, αυτοί που λερώνουν την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού, με τις πλάτες της μικροαστικής φάρας. Τι κατάντια, αντί να αγκαλιάζουμε τον δυστυχισμένο, να θέλουμε να πονέσει ακόμα περισσότερο.

 

2. Οι πρόσφυγες επιβίωσαν του πολέμου και των αποτρόπαιων συνθηκών στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε μια ξένη χώρα, για να αποτελέσουν μόνιμο αντικείμενο διώξεων από εκείνους που αναζητούν ένα λόγο ύπαρξης μέσα από τη βία και την ωμότητα. Ανά πάσα στιγμή, οι νεοναζί μπορούν να τους χτυπήσουν και να αποσυρθούν στην τρύπα τους. Αν οι πρόσφυγες δεν ακουμπήσουν στο εργατικό κίνημα και αυτό δεν δυναμώσει την αλληλεγγύη του, απομονώνοντας τους χρυσαυγίτες παντού θα είναι πάντοτε έρμαια κάθε νεοναζιστικής συμμορίας, κάθε κωλόπαιδου που με την παρέα του θα θέλουν να εκτονωθούν στο εύκολο θύμα.