Χθες, με αφορμή τον έναν χρόνο από τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία, η κυβερνητική κουστωδία ήθελε να κάνει μια κυνική φιέστα στον τόπο όπου αποδείχθηκαν με τραγικό τρόπο τα αποτελέσματα της εγκληματικής πολιτικής που θεωρεί την προστασία της ανθρώπινης ζωής κόστος που δεν «χωράει» στις «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας. Της πολιτικής που έχει συγκεκριμένα «δημοσιονομικά περιθώρια» όταν πρόκειται για ζητήματα που δεν αποφέρουν άμεση κερδοφορία στους μεγάλους ομίλους. Της πολιτικής που συνεχώς και ακατάληπτα παρουσιάζεται με έναν κυνικό «ρεαλισμό» του «αυτά μπορούμε, αυτά κάνουμε για τον λαό, να είστε και ευχαριστημένοι». Της πολιτικής, δηλαδή, που υπερασπίζεται ο Άδωνις, η κυβέρνηση που εκπροσωπεί αλλά και όσοι κατά καιρούς κοκορομαχεί μέσα στις λάσπες του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος. Πολύτιμα πλυντήρια της άθλιας προσπάθειας της κυβέρνησης και της πολιτικής της αποδείχτηκαν ξανά τόσο η περιφερειακή Αρχή (η γνωστή πολύ «προοδευτική» περιφερειακή Αρχή...) Θεσσαλίας όσο και κατά τόπους δημοτικές Αρχές.
Τα παραπάνω ήταν μια απαραίτητη εισαγωγή, προτού περάσουμε στο θέμα που χρειάζεται να σχολιάσουμε.