Γράφει ο Σφυροδρέπανος απο Ατεχνως
Μια προεκλογική διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας έλεγε πως η ιστορία
μπορεί να γραφτεί με δυο τρόπους και ήταν στο χέρι του Έλληνα ψηφοφόρου
να αποφασίσει ποιον από τους δύο προτιμούσε. Και για να θέσει πιο καθαρά
κι επιτακτικά το δίλημμα στο θεατή, οπτικοποίησε σε πρωτοσέλιδους
τίτλους εφημερίδων τους δύο δρόμους (της ευρωπαϊκής Αρετής και της
Κακίας), που ανοίγονται μπροστά του: α. λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί
(έπεσε και το γεφύρι της Πλάκας, μην ξεχνάτε) και οι επτά πληγές του
Φαραώ σε σύγχρονη, οικονομική συσκευασία: bankrun, χρεωκοπία,
έξοδος από το ευρώ, στάση πληρωμών για τους μισθούς και τις συντάξεις,
και πάει λέγοντας ή μάλλον κινδυλογώντας… ή β. η συνέχεια του ελληνικού
success story που παρακολουθούσαμε μέχρι τώρα.
Λογικό κι επόμενο, ο θεατής να διαλέξει το πρώτο τρέιλερ-σποτάκι, ως εικόνα από τα «προσεχώς» που παίζουν στο σινεμά, το οποίο υποσχόταν τουλάχιστον λίγο σασπένς και αγωνία, καθώς πόνταρε στο εμπόριο του φόβου –γι’ αυτό και προβλήθηκε περισσότερες φορές εξάλλου, σαν μπλοκ-μπάστερ θρίλερ. Σε πλήρη αντίθεση δηλαδή με τη δεύτερη νερόβραστη εκδοχή, όπου το πιο συναρπαστικό γεγονός ήταν… ο εορτασμός του Πάσχα των Ελλήνων –που προφανώς τώρα χωρίς τη ΝΔ, τίθεται εν αμφιβόλω, μαζί με το ευρώ και τις καταθέσεις που δεν έχουμε.
Λογικό κι επόμενο, ο θεατής να διαλέξει το πρώτο τρέιλερ-σποτάκι, ως εικόνα από τα «προσεχώς» που παίζουν στο σινεμά, το οποίο υποσχόταν τουλάχιστον λίγο σασπένς και αγωνία, καθώς πόνταρε στο εμπόριο του φόβου –γι’ αυτό και προβλήθηκε περισσότερες φορές εξάλλου, σαν μπλοκ-μπάστερ θρίλερ. Σε πλήρη αντίθεση δηλαδή με τη δεύτερη νερόβραστη εκδοχή, όπου το πιο συναρπαστικό γεγονός ήταν… ο εορτασμός του Πάσχα των Ελλήνων –που προφανώς τώρα χωρίς τη ΝΔ, τίθεται εν αμφιβόλω, μαζί με το ευρώ και τις καταθέσεις που δεν έχουμε.
