Αν ο φασισμός του μεσοπολέμου με τις ναζιστικές θηριωδίες λειτουργεί εδώ και χρόνια σαν ένα είδος μακρινού καθρέφτη στον οποίο οι ευρωπαίοι καθρεφτίζονται για να αξιολογούν τη δική τους πρόοδο, η πανδημία και τα σκληρά αστυνομικά μέτρα, εδώ και στην Ευρώπη, θολώνουν αυτόν τον καθρέφτη.
Κι αν ο φασισμός του μεσοπολέμου με τις ναζιστικές θηριωδίες λειτουργεί εδώ και χρόνια σαν ένα είδος μακρινού καθρέφτη στον οποίο οι ευρωπαίοι καθρεφτίζονται για να αξιολογούν τη δική τους πρόοδο σχετικά με τις υπερβολές φρικαλεοτήτων του ναζισμού, κρατώντας τους σε επαγρύπνηση για τους κινδύνους μιας υποτροπής, η πανδημία και τα σκληρά αστυνομικά μέτρα που στο όνομά της ενεργοποιούνται, εδώ και στην Ευρώπη, θολώνουν αυτόν τον καθρέφτη. Και αν οι προβολείς είναι στραμμένοι μόνο πάνω στις κενολόγες διακηρύξεις υποστήριξης της δημοκρατίας και τις βαρύγδουπες υποσχέσεις των κυβερνώντων για σεβασμό των δικαιωμάτων, είναι για να χάνονται στις σκιές οι ενέργειες της κυρίαρχης εξουσίας για έλεγχο των πληροφοριών και της καθημερινότητας, για επιδείνωση εργασιακών σχέσεων και επιπέδου διαβίωσης, για αύξηση της αστυνομοκρατίας και του αυταρχισμού. Κι έτσι να δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε σ’ αυτόν τον καθρέφτη κάποια ομοιότητα με τη σύγχρονη πραγματικότητα.