Το επιμύθιο..και η κατακλείδα.

 

Ο θάνατος την ίδια μέρα του σοσιαλδημοκράτη πρώην προέδρου της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ και του Γερμανού Χριστιανοδημοκράτη Β. Σόιμπλε, πρώην υπουργού Οικονομικών την περίοδο της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης, έδωσε αφορμή για διάφορα ανιστόρητα σχόλια σχετικά με τον ρόλο τους, αλλά και για τον χαρακτήρα της ΕΕ. Το επιμύθιο είναι ότι Ντελόρ και Σόιμπλε αντιπροσωπεύουν δυο διαφορετικούς «κόσμους» γα την ΕΕ: Την αλληλεγγύη ο ένας και τη λιτότητα ο άλλος. Γράφουν μάλιστα μερικοί ότι για να επιβιώσει η ΕΕ και να είναι ισχυρή, θα πρέπει να επανέλθει στις «ιδρυτικές αρχές» της, όπως είναι η αλληλεγγύη, αναδεικνύοντας στα ηγετικά της όργανα περισσότερους Ντελόρ και λιγότερους Σόιμπλε! Αλίμονο όμως αν η πολιτική της ΕΕ ήταν αποτέλεσμα των επιλογών ενός ή λίγων προσώπων! Τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα στον ανταγωνισμό τους με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, οι εσωτερικές αντιθέσεις - συμβιβασμοί στην ίδια την ΕΕ και βέβαια η αδιάκοπη προσπάθεια της δικτατορίας του κεφαλαίου για τη χειραγώγηση και την ποδηγέτηση του λαού βρίσκονται διαχρονικά στον πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ, ανεξάρτητα από τον πολιτικό συσχετισμό στην ηγεσία της, από το αν η οικονομία της βρίσκεται σε ανάπτυξη ή κρίση, ή από την αναλογία στο μείγμα της οικονομικής διαχείρισης.

Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι οι δύο πολιτικοί και «γραφειοκράτες» της ΕΕ δεν χωρίζονται με σινικά τείχη και ότι οι πολιτικές τους συνυπήρχαν και συνυπάρχουν σε όλη την ιστορία της ΕΕ. Για παράδειγμα, στη θέση των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης που «εμπνεύστηκε» ο Ντελόρ έχουμε σήμερα το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο συνυπάρχει με το Σύμφωνο Σταθερότητας και τα αυστηρά δημοσιονομικά κριτήρια. Τα ΚΠΣ διαδέχτηκαν τα ΕΣΠΑ, τα οποία επίσης συνυπήρξαν με μέτρα βαριάς λιτότητας στην ΕΕ και στη χώρα μας, όπως στην περίοδο του «εκσυγχρονισμού» επί ΠΑΣΟΚ, που το κεφάλαιο κατέγραφε τρελούς ρυθμούς ανάπτυξης και ο λαός μετρούσε τη μια απώλεια μετά την άλλη. Αλλωστε, προαπαιτούμενο για όλα αυτά τα χρηματοδοτικά πακέτα δεν είναι καμιά «αλληλεγγύη», αλλά τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που ψηφίζουν όλες οι κυβερνήσεις, προωθώντας μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή την κερδοφορία του κεφαλαίου. Ο λογαριασμός καταλήγει πάντα στον λαό, που πληρώνει τα πακέτα στους ομίλους, αλλά και με θυσίες δίχως τέλος, σε ανάπτυξη και κρίση. Σόιμπλε και Ντελόρ λοιπόν είναι όψεις του ίδιου νομίσματος: Της ΕΕ του κεφαλαίου, που δεν διστάζει να σύρει τους λαούς ακόμα και στον πόλεμο, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Πραγματική Ευρώπη της αλληλεγγύης μπορεί να είναι μόνο μια σοσιαλιστική Ευρώπη. Εκεί βρίσκεται η ελπίδα για τους λαούς!

ΑΓΟΡΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Τα τιμολόγια - φωτιά και ο «θησαυρός» για τους ομίλους

 

Πάνω από 9 δισ. τον χρόνο για τις «πράσινες» μπίζνες θα κληθούν να πληρώσουν την επόμενη διετία τα λαϊκά νοικοκυριά

 

Eurokinissi

Τα νέα τιμολόγια - φωτιά για εκατομμύρια καταναλωτές για τον Γενάρη ανακοίνωσαν οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας, με το νέο σύστημα τιμολόγησης και τα διαφορετικά χρώματα.

Από όσα έχουν ανακοινωθεί μέχρι τώρα, αυτό που προκύπτει είναι ότι το κόστος για εκατομμύρια νοικοκυριά είναι στα ύψη συγκριτικά με το δεδομένο πενιχρό λαϊκό εισόδημα και την καθήλωση των μισθών.

Εκτός από τα λεγόμενα σταθερά τιμολόγια, υπάρχουν και άλλες κατηγορίες λογαριασμών που το πόσο τελικά θα χρεώνεται ένα νοικοκυριό θα γίνεται γνωστό στο τέλος του μήνα, ανάλογα με τις τελικές τιμές που θα έχουν διαμορφωθεί στην αγορά...

Οσοι καταναλωτές δεν ζήτησαν να μετακινηθούν σε κάποιο πρόγραμμα («κίτρινο», «μπλε», «πορτοκαλί») έχουν μεταπέσει αυτόματα, μέχρι να επιλέξουν κάτι άλλο, στο περιβάλλον των «πράσινων» τιμολογίων, με τις τιμές να διαμορφώνονται σε ένα εύρος που αγγίζει έως και τα 17 λεπτά την κιλοβατώρα.

Για να γίνει κατανοητό το τι συμβαίνει αξίζει να επισημάνουμε ότι η ΔΕΗ, που παρέχει οικιακό ρεύμα σε 6 στα 10 νοικοκυριά, είχε αυξήσει το τιμολόγιο του Νοέμβρη κατά περίπου 10%, δηλαδή στα 17 λεπτά την κιλοβατώρα, από 15 λεπτά που ήταν τον Οκτώβρη, όταν και πάλι είχε αυξηθεί σε σχέση με τον Σεπτέμβρη... Τώρα λοιπόν, για παράδειγμα, εμφανίζεται η ΔΕΗ να έχει τιμές από 12,6 έως 17,1 λεπτά ανάλογα με την ποσότητα της κατανάλωσης, που ουσιαστικά σημαίνει ίδιες και χειρότερες τιμές. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις υπόλοιπες εταιρείες.

Βεβαιότητες και αβεβαιότητες

Φωτό αρχείου

 

Μια χρονιά με «αυξημένες αβεβαιότητες», «πολλαπλές κρίσεις», φόβους και προκλήσεις είναι αυτή που έκανε ποδαρικό, όπως την περιγράφουν στις αναλύσεις και στις προβλέψεις τους για το 2024 τα αστικά επιτελεία.

Τίποτα βέβαια απ' αυτά δεν ξεφεύγει από τα αδιέξοδα που ανακυκλώνει στις πλάτες των λαών ένα σύστημα που έχει κακοφορμίσει πολύ πριν την ...Πρωτοχρονιά.

Για παράδειγμα, τα αδιέξοδα από το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους αποτυπώνονται στις προβλέψεις για «κάμψη των επενδύσεων», που κάνει την ευρωπαϊκή οικονομία να αγκομαχά και ειδικά της Γερμανίας να βρίσκεται ήδη σε ύφεση.

Ενώ οι φόβοι που εκφράζονται για στασιμοπληθωρισμό - χαμηλή ανάπτυξη σε συνδυασμό με υψηλό πληθωρισμό - επιβεβαιώνουν πως όποια κι αν είναι η πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ, είτε περιοριστική, είτε επεκτατική, το «φάρμακο» για ένα σύμπτωμα της βαριά «άρρωστης» οικονομίας είναι «φαρμάκι» για το άλλο.