Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου δεν πρέπει να περάσει

 

 

Από nikos στο Ιούλ 15, 2019 Απόψεις, 

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Ήταν Σεπτέμβρης του 1943 όταν γκεσταπίτες και μέλη των – νεοσυσταθέντων τότε από τον Ράλλη – ταγμάτων ασφαλείας δολοφονούσαν στο γραφείο του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών τον 21 ετών ΕΠΟΝίτη φοιτητή νομικής Δημήτρη Τζέμο. Πρόκειται για την πρώτη καταγεγραμμένη καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου στη χώρα μας – και αυτήν την διέπραξαν οι Ναζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Μεταπολεμικά, το άσυλο καταπατήθηκε δύο φορές από τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Η μια στη Νομική Σχολή και η δεύτερη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της κατάληψης της Νομικής, οι εξεγερμένοι φοιτητές είχαν δώσει όρκο υπεράσπισης των ακαδημαϊκών ελευθεριών και του πανεπιστημιακού ασύλου.

Σπουδαστές ΕΣΔΔΑ: Η ΕΕ ανέχεται και υποθάλπει το ρατσισμό – φασισμό

15-07-2019

Ψήφισμα της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης των Σπουδαστών Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό

Κατιούσα

Μπορεί να έχει περάσει ένας μήνας περίπου από τη λήψη της απόφασης, είναι όμως σημαντικό να αναδειχθεί το ψήφισμα που πέρασε από τη συνέλευση των σπουδαστών μιας σχολής που οι σπουδαστές της θα κληθούν να στελεχώσουν τις θέσεις της δημόσιας διοίκησης του αστικού κράτους, με το δεδομένο πολιτικό προσανατολισμό. Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να εντοπίζουν τις ρίζες του ρατσισμού, του φασισμού και τις ευθύνες της ΕΕ, που σημειώνονται γλαφυρά στο κείμενο του ψηφίσματος. Και από αυτήν την άποψη, η υπερψήφιση του συγκεκριμένου ψηφίσματος μπορεί να χαρακτηριστεί -καθ’ υπερβολήν- ιστορική.

6 σκίτσα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ για τις 8 μέρες κυβέρνησης της ΝΔ

Κυριακάτικη Βαστίλλη

15-07-2019

Της κοντής αγοράς η Κυριακάτικη αργία της φταίει…

Νεk
 

Η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση μας στους συναδέλφους και στις συναδέλφισσες στο εμπόριο, στον τουρισμό, στον επισιτισμό, που αγωνίζονται ενάντια στο ξεθεμέλιωμα της κυριακάτικης ανάπαυσης (που αφορά όλους μας) θα πρέπει να είναι δεδομένη.

Η κατάργηση της Κυριακής αργίας είναι μόνο ένας από τους διακαείς πόθους του Κεφαλαίου, που θέλει όλους εμάς τους εργαζόμενους σούζα, υποταγμένους με κάθε τρόπο, χωρίς ελεύθερο χρόνο, χωρίς προσωπική ζωή κι ανάγκες, να αγκομαχάμε καθημερινά και για χρόνια ολόκληρα, για να στηριχτεί στις δικές μας πλάτες ο σάπιος Καπιταλισμός της Αστικής τάξης, που για την διαιώνιση της κυριαρχίας της (βασιζόμενης στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο) δε διστάζει να ξεκινήσει ακόμη και πολέμους, ώστε να βρει νέες αγορές για τα εμπορεύματα της. 

Πρώτες κινήσεις

Η πρώτη κίνηση που έκανε ο νέος υπουργός εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης (όχι ακριβώς "νέος" αφού επανήλθε στο πόστο που κατείχε και στην προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας), ήταν να ανακαλέσει εγκύκλιο της προκατόχου του, με την οποία απλοποιούνταν οι διαδικασίες απόδοσης ΑΜΚΑ σε υπηκόους τρίτων χωρών, εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κ. Βρούτσης ανήγγειλε την ενέργειά του αυτή στο twitter ως εξής:

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε εγκύκλιο διάτρητη & αντίθετη στο νόμο που παρείχε ΑΜΚΑ με αυθαίρετο τρόπο στους κατοίκους τρίτων χωρών! Οι ίδιες οι υπηρεσίες του Υπ. Εργασίας ήταν αντίθετες & διαφωνούσαν!
Την κατήργησα αμέσως!
Η Χώρα μας δεν είναι ξέφραγο αμπέλι!

Η δική μας ΑΟΖ

Σαν το λιωμένο ρολόι στον πίνακα του Νταλί με τους δείκτες καρφωμένους σε έναν καθόλου γοητευτικό υπερρεαλισμό, αγναντεύω τη ...διαυγέστατη θολούρα του εκλογικού αποτελέσματος.

 

Λίγο πριν - λίγο μετά τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία το 1999 έγραφα (Νέμεσις) για τα πλοκάμια του Σόρος στα Βαλκάνια και στο παγκόσμιο χρήμα, αλλά και τον Φετουλάχ Γκιουλέν που έστηνε το δίκτυό του με ιδρύματα και πανεπιστήμια, σχολεία και μεντρεσέδες. Εγραφα για την εργαλειοποίηση του κουρδικού και την ισλαμοποίηση της μεγάλης αγοράς της Μέσης Ανατολής, και τη διείσδυση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στα αστικά κέντρα λήψης αποφάσεων και τα δεξιά και τα αριστερά τοιαύτα...

Ενοχοι, αιτίες και συμπεράσματα...

MotionTeam

Αλλη μία «φυσική καταστροφή»; Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς άραγε για τις μεγάλες καταστροφές στη Χαλκιδική με τους 7 νεκρούς και τους εκατοντάδες τραυματίες; Το έργο το ξαναζήσαμε, και μάλιστα πρόσφατα, πέρυσι στη Μάνδρα, στην Κινέτα και το Μάτι. Και επαναλαμβάνουμε αυτό που λέγαμε και τότε: Ακραία δεν είναι τα φυσικά φαινόμενα, ακραίες είναι οι αιτίες που αφήνουν απροστάτευτη, στο περιθώριο την προστασία της ζωής των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Και οι αιτίες αυτές είναι κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές. Ολη η πορεία ανάπτυξης του ανθρώπινου πολιτισμού περνά μέσα από τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Ο άνθρωπος με την εργασία του επιδρά πάνω στη φύση και την μετασχηματίζει και ταυτόχρονα, ως βασικό ουσιαστικό βήμα στην ανάπτυξή του, σταματάει να είναι έρμαιο των φυσικών φαινομένων (ακραίων ή μη), πολύ περισσότερο αξιοποιεί φυσικά φαινόμενα για την ανάπτυξη του πολιτισμού. Γιατί λοιπόν φαίνεται μια τέτοια βασική αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού, της ανάπτυξης των ανθρώπινων κοινωνιών, σήμερα να τίθεται σε αμφισβήτηση;