Δήλωση φτώχειας υποχρεώνει τους γονείς να υπογράφουν ο Δήμος Θεσσαλονίκης για την παροχή πρωινού γεύματος

19-09-2020

Η “κοινωνική ευαισθησία” του Δήμου Θεσσαλονίκης φαίνεται ότι περνά πάνω από την καταπάτηση της αξιοπρέπειας των γονέων.

Κατιούσα

 

Σε μια εξευτελιστική διαδικασία εξαναγκάζονται όσοι γονείς επιθυμούν να ενταχθεί το παιδί τους στο πρόγραμμα χορήγησης πρωινού κολατσιού του Δήμου Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται από έγγραφο που δημοσιεύει ο “Ημεροδρόμος”, οι άποροι γονείς καλούνται να υπογράψουν έγγραφο στο οποίο επί λέξει αναφέρεται “Δηλώνω υπεύθυνα ότι επιθυμώ το παιδί μου (…) να λαμβάνει πρωινό κολατσιό από το πρόγραμμα του Δήμου Θεσσαλονίκης λόγω του ότι δεν έχω τη δυνατότητα να παρέχω πρωινό κολατσιό στο παιδί μου”. Στη συνέχεια, η δήλωση αυτή υποβάλλεται στο διευθυντή του σχολείου ή τον κατά τόπους υπεύθυνο εκπαιδευτικό.

Διαβάστε στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 19 - 20 Σεπτέμβρη

 

 

Διαβάστε στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 12 - 13 Σεπτέμβρη:

 

• 46ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»: Σοσιαλισμός για να μπορούμε να «ανασαίνουμε», για να νικήσει η ζωή! Στις 8 μ.μ. θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Θα ακολουθήσει αφιέρωμα στον Θάνο Μικρούτσικο. Μαζική συμμετοχή και στις εκδηλώσεις της Παρασκευής, με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Μίλησε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΕ, Νίκος Αμπατιέλος.
  

• 7 χρόνια από τη δολοφονία Φύσσα - Δίκη Χρυσής Αυγής: Δεν ξεχνάμε! Το φασισμό και το σύστημα που το γεννά πολεμάμε.
  

• Δεν θα πληρώσουμε ξανά: Πανεργατικά συλλαλητήρια στις 13 Οκτώβρη.
  

• Δημήτρης Κουτσούμπας: Αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, με πίστη στη δύναμη του λαού να καθορίσει τις εξελίξεις.
  

• «Έφυγε» από τη ζωή ο σύντροφος Βαγγέλης Μπούτας.
  

• Πανδημία: «Σουρωτήρι» τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τα κέρδη των ομίλων.
  

• Εδώ και τώρα να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα στα σχολεία.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

 

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη  Μ. Χρυσοχοΐδης θριαμβικά ανακοίνωσε τη σύλληψη 5 ατόμων ως εμπρηστών του κέντρου κράτησης μεταναστών και προσφύγων στη Μόρια, εμφανιζόμενος σίγουρος για την ενοχή τους, συμβάλλοντας κι αυτός να μετατραπεί το μεταναστευτικό ζήτημα σε πρόβλημα  ασφάλειας και έννομης τάξης. Στην ίδια υποβόσκουσα λογική και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τονίζει την αμεσότητα της αντίδρασης από τη μεριά της κυβέρνησης που επαίρεται για την γρήγορη οργάνωση νέου κέντρου κράτησης, στοχοποιώντας τους μετανάστες που δεν δέχονται τη μετεγκατάσταση και βεβαιώνοντας πως απόφαση της κυβέρνησης είναι «να τηρηθεί σε κάθε περίπτωση η νομιμότητα».

 

         Η μετανάστευση και προσφυγοποίηση έχει γίνει πια ένα καθοριστικό ζήτημα του 21^ου αιώνα. Μια σειρά από εσωτερικές και περιφερειακές ένοπλες συγκρούσεις μαζί με την οικονομική ασφυξία  δημιουργούν εκατομμύρια εξαθλιωμένων ιδιαίτερα σε δυο περιοχές, Μέση Ανατολή και Αφρική. Οι συνθήκες μάλιστα κάτω από τις οποίες οι μεταναστευτικές ροές καταλήγουν στην Ευρώπη έχουν αντίκτυπο στο φάσμα ευκαιριών ένταξης  στην όποια νέα χώρα. Έτσι για παράδειγμα, αφήνοντας  τη χώρα τους και εισερχόμενοι μυστικά  και καταδιωκόμενοι στη νέα χώρα δεν έχουν  τις ίδιες ευκαιρίες αποδοχής με την είσοδο εκείνων που εργάζονται σε εργασίες υψηλής ειδίκευσης. Η σιωπηρή, ή και εκφραζόμενη, σύγκριση στο δημόσιο λόγο μεταξύ των παλαιών κυμάτων μεταναστών και των σύγχρονων μεταναστευτικών ρευμάτων δεν πρέπει να παραβλέπει τα διαφορετικά δεδομένα. Οι διακινούμενοι στην Ευρώπη μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στρατολογούνταν στοχευμένα, και βασικά με διακρατικές συμφωνίες, για τη βαριά βορειοευρωπαϊκή βιομηχανία. Τα όρια προσαρμογής για κάθε νεοφερμένο στις χώρες υποδοχής ήταν στενά. Αυτός έπρεπε να αλλάξει για να ενσωματωθεί στη νέα του χώρα που ήταν φιλοξενούμενος. Ήταν εργαζόμενος φιλοξενούμενος όπως στη Γερμανία χαρακτηρίζονταν οι Ιταλοί, Τούρκοι και Έλληνες που έφτασαν τη δεκαετία του 1960 για να εργαστούν στα εργοστάσια της Γερμανίας και βοηθώντας να δημιουργηθεί μετά τον πόλεμο το οικονομικό θαύμα της ηττημένης Γερμανίας. 

Οι εργαζόμενοι με τον δικό τους μαχητικό σχεδιασμό κόντρα στη στρατηγική του κεφαλαίου

Υπάρχουν κάποια ερωτήματα - κλειδιά που πρέπει να απασχολήσουν τους εργαζόμενους, ώστε να καθορίσουν τα βήματα για την οργάνωση της αντεπίθεσής τους μπροστά στα δύσκολα που έρχονται: Μπορεί να ανακάμψει το κεφάλαιο χωρίς να εντείνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, χωρίς να ξεπαστρέψει μια μεγάλη μερίδα των φτωχών αυτοαπασχολούμενων; Δουλεύουν ή όχι η κυβέρνηση, τα αστικά επιτελεία και κόμματα, η ΕΕ με στρατηγική και σχέδιο σε βάθος χρόνου, ώστε να υπηρετηθεί αυτός ο στόχος, της έντασης της εκμετάλλευσης;

Μια ματιά σε όσα μέτρα έχουν παρθεί με τις αντεργατικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου στο όνομα της αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας, αλλά και σε όσα προανήγγειλε η κυβέρνηση από το βήμα του φόρουμ της ΔΕΘ είναι αρκετά διαφωτιστική για να δοθούν απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα. Για να συνειδητοποιηθούν ακόμα καλύτερα οι δύο δρόμοι που υπάρχουν μπροστά στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, επομένως και οι δύο «σχεδιασμοί» που συγκρούονται: Από τη μία, ο δρόμος των νέων θυσιών για να ανακάμψει το κεφάλαιο, ο σχεδιασμός της κυβέρνησης και της αστικής τάξης. Και, από την άλλη, η οργάνωση της πάλης από τα κάτω για να μπουν εμπόδια στη νέα επίθεση, να γίνουν ταυτόχρονα βήματα στην ανασύνταξη του κινήματος ώστε να περάσει στην αντεπίθεση, να συγκρουστεί με τη συνολική στρατηγική που υπηρετεί το κεφάλαιο.