Προσπάθεια τρομοκράτησης των καθαριστριών

Προσπάθεια τρομοκράτησης των καθαριστριών

100 μέρες στον δρόμο, 11 μήνες από τότε που τους ανακοινώθηκε η απόλυσή τους και αποφάσισαν να μην κάνουν πίσω...  και σήμερα παραμονή 15 Αύγουστου, που η πόλη ερημώνει και η ζέστη έκανε και όσους λίγους βρίσκονταν εδώ να φεύγουν σιγά σιγά, εκείνες παραμένουν στην οδό Κ.Σερβίας... με ανεμιστήρα, με κουράγιο, με πείσμα παρά τα "νέα" για 50 απολύσεις που κατέφτασαν σήμερα!

Νομίζει η κυβέρνηση ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί το άδειασμα της Αθήνας, στα μέσα του Αυγούστου, και να τρομοκρατήσει τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες. Δεν έχουν καταλάβει τα ανθρωπάκια που κυβερνούν αυτό τον τόπο ότι δεν είναι όλοι σαν και αυτούς. Δειλοί οσφυοκάμπτες προς τα ντόπια και ξένα αφεντικά τους που παριστάνουν τους αποφασιστικούς απέναντι στο λαό.
Οι καθαρίστριες όμως δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω. Θα συνεχίσουν τον αγώνα τους. Το έχουν αποδείξει μήνες τώρα ότι παρά τα προβλήματα, παρά την τρομοκρατία και τις επιθέσεις εναντίον τους, παρά τη προσπάθεια να συκοφαντηθούν, συνεχίζουν και έχουν κερδίσει όλο το λαό με το μέρους τους. Μέχρι και ρήγματα στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχουν δημιουργήσει. Είναι ένας αγώνας που μόνο με αυτόν των χαλυβουργών μπορεί να συγκριθεί τα τελευταία χρόνια.
Χρειάζεται όμως και το κίνημα αλληλεγγύης να ενταθεί, να τις στηρίξει ακόμη περισσότερο, να τις βοηθήσει να νικήσουν. Γιατί αυτή τη νίκη είναι που φοβούνται οι ντόπιοι και ξένοι κυβερνήτες αυτού του τόπου. Ενοχλούνται που στο κέντρο της Αθήνας υπάρχει μια ομάδα εργαζόμενων που τους χαλάει τη σούπα της ...τουριστικής ανάπτυξης.
Ακολουθεί η ανακοίνωση των καθαριστριών:

Συναδέλφισσες ειδοποιούνται να παραλάβουν τα χαρτιά της απόλυσης από τις υπηρεσίες τους. Παραμονή του 15αύγουστου η κυβέρνηση δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο. Οι απολύσεις των καθαριστριών έχουν κριθεί παράνομες με την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών στις 12 Μαϊου 2014. Και αναμένουμε την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης που κατέθεσε το Υπουργείο Οικονομικών από τον Άρειο Πάγο στις 23 Σεπτεμβρίου 2014. Γιατί τόση πρεμούρα; Ο πανικός τους δεν μπορεί να κρυφτεί.
Την ίδια μέρα συναδέλφισσες παραλαμβάνουν κλητεύσεις από την Αστυνομία σύμφωνα με τις οποίες καλούνται στη ΓΑΔΑ στις 18 Αυγούστου 2014 να καταθέσουν διά υπόθεσίν τους. Πρόκειται για τα γεγονότα της 10ης Ιουλίου στο Υπουργείο Οικονομικών όπου οι Αγωνιζόμενες Καθαρίστριες ήρθαμε αντιμέτωπες για μια ακόμα φορά με την αστυνομική βία και καταστολή που κορυφώθηκε με τη σύλληψη συναδέλφισσας. Δηλαδή "από εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι" καθώς σύμφωνα με εισαγγελική παραγγελία διενεργείται προκαταρκτική εξέταση για τα αδικήματα της "εξύβρισης κατά συρροή" και "απόπειρας διατάραξης οικιακής ειρήνης σε χώρο δημόσιων υπηρεσιών από κοινού".
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει. 11 μήνες στον δρόμο οι Αγωνιζόμενες Καθαρίστριες δίνουμε τη μάχη για να πάρουμε πίσω τη δουλειά μας, τη ζωή μας, την αξιοπρέπειά μας. Και συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη, που κοντοζυγώνει.

Αθήνα, 14 Αυγούστου 2014

Την πρώτη παράγραφο, την ανακοίνωσή τους, καθώς και τη φωτογραφία, τα πήραμε από τη σελίδα τους στο facebook ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ ΥΠ.ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

από Αντίσταση στις γειτονιές

Νίκος Πλουμπίδης (1902 - 14 Αυγούστου 1954)

ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ

Παράδειγμα κομμουνιστή λαϊκού αγωνιστή

Το μνημείο, στον τόπο της εκτέλεσής του

Στις 14 Αυγούστου 1954 και ώρα 5.25' το πρωί, στη θέση Αγία Μαρίνα στο Δαφνί, εκτελέστηκε ο κομμουνιστής ηγέτης Ν. Πλουμπίδης.«Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ», έγραψαν την ίδια μέρα οι αθηναϊκές εφημερίδες, υπογραμμίζοντας ως βασικά στοιχεία του γεγονότος ότι ο εκτελεσμένος «αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του» (Εφημερίδες 14/8/1954).
Ως τελευταίες λέξεις του Ν. Πλουμπίδη οι εφημερίδες κατέγραψαν τη φράση «Αφήνω ένα τιμημένο όνομα στο παιδί μου», που, πάντα σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ειπώθηκε στο πλαίσιο του διαλόγου του, λίγο πριν συναντήσει το θάνατο, με το βασιλικό επίτροπο Πολυχρονόπουλο («ΤΑ ΝΕΑ» 14/8/1954, «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» 14/8/1954 κ.α.).
Δε χωράει αμφιβολία πως ο Ν. Πλουμπίδης άφησε ένα σπουδαίο και τίμιο όνομα στο παιδί του, αλλά και μια βαριά κληρονομία σ' όσους συνέχισαν και συνεχίζουν το έργο του, στους κομμουνιστές και στις κομμουνίστριες, στα μέλη και στα στελέχη, στους φίλους και στους οπαδούς του ΚΚΕ. Κι αυτή η κληρονομιά πρέπει να διαφυλαχτεί και να μεταδοθεί από γενιά σε γενιά καθαρή και ανόθευτη, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια επιχειρείται συστηματικά, μέσα από βιβλία και άρθρα, να αλλοιωθούν η εικόνα, το έργο και η παρακαταθήκη του, να εμφανιστεί στη θέση του κομμουνιστή Πλουμπίδη ένας άλλος, ο οποίος, τάχα, βρισκόταν σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση με το ΚΚΕ και την τότε ηγεσία του, ειδικότερα δε με τον Ν. Ζαχαριάδη, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να επιδιώξει την εξόντωσή του. «Στην πραγματικότητα - γράφουν (Δ. Παπαχρίστου: «Ν. Πλουμπίδης - Ντοκουμέντα», εκδόσεις «Δελφίνι» 1997, σελ. 61) - «ο Ζαχαριάδης έβλεπε πάντοτε τον Πλουμπίδη ως άνθρωπο μη υποταγμένο σ' αυτόν, που σκέπτεται κι έχει δική του γνώμη και είναι πιθανόν κάποτε να απειλήσει την ηγεσία του και την παντοκρατορία του». Τα ίδια ισχυρίζονται και άλλοι.