12 Μαρτίου 1947: Αμερικανική επέμβαση στην Ελλάδα με «Δόγμα Τρούμαν»

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

 

Στις 12 Μαρτίου 1947, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Χάρι Τρούμαν , μιλώντας στο Κογκρέσο, ανάμεσα στα άλλα είπε τα εξής:

«Πιστεύω ότι η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών οφείλει να είναι η υποστήριξις των ανθισταμένων εις την υποδούλωσιν ελευθέρων λαών. Εάν η Ελλάς ήθελεν περιέλθει υπό τον έλεγχον ενόπλου τινός μειοψηφίας, σύγχυσις και ανωμαλία θα ηδύνατο να εξαπλωθούν ευχερώς εις ολόκληρον τη Μέσην Ανατολήν. Ετι μάλλον ο αφανισμός της Ελλάδος ως ανεξαρτήτου κράτους, θα είχεν βαθείαν επίδρασιν εφ’ όλων των ευρωπαϊκών χωρών, ων οι λαοί αγωνίζονται, αντιμετωπίζοντες μεγάλας αντιξοότητας, προς διατήρησιν της ελευθερίας και ανεξαρτησίας των, καθ’ ον χρόνον επανορθώνουν τας εκ του πολέμου καταστροφάς. Αν παραλείψωμεν να βοηθήσωμεν την Ελλάδα κατά την κρίσιμον ταύτην στιγμήν, βαρύταται θα είναι αι συνέπειαι τόσον διά την Δύσιν όσο και διά την Ανατολήν. 

 Οφείλομεν να αναλάβωμεν άμεσον και αποτελεσματικήν δράσιν…». Το απόσπασμα αυτό της ομιλίας του Αμερικανού Προέδρου, αποτέλεσε το περιβόητο «Δόγμα Τρούμαν ».

Η διαστρέβλωση της ιστορικής πορείας του ΚΚΕ στην υπηρεσία της αστικής εξουσίας

Μαχητές του ΔΣΕ, που κατά τη «ΣΥΡΙΖΑίικη» εκδοχή για την ιστορία, τρέχουν να προλάβουν ανοιχτές τις αγορές

Την Κυριακή 5 Μάρτη, κυκλοφόρησε ένθετο της εφημερίδας «Documento», με τίτλο «Ζαχαριάδης, Βαφειάδης, Καραγιώργης. Οι κορυφαίοι της ελληνικής τραγωδίας».Για τις πολιτικές στοχεύσεις αυτής της έκδοσης μας προϊδεάζει το editorial που υπογράφει η Βασιλική Λάζου, όπου αναφέρεται:

«Διατρέχοντας τις βιογραφίες τριών κορυφαίων στελεχών του ΚΚΕ και του ΔΣΕ - Ζαχαριάδη, Βαφειάδη, Καραγιώργη - μέσα στους "τόμους" αγώνων και θυσιών, προσκρούουμε αναπόδραστα και σε σελίδες μελανές: απομακρύνσεις και εκκαθαρίσεις στελεχών - ενίοτε βίαιες - που τραυμάτισαν και πληγώνουν την Αριστερά και τον ευρύτερο δημοκρατικό κόσμο. 

Δεν θα κάνουμε στο σημείωμα αυτό την αποτίμηση τις ήρξατο χειρών αδίκων ή ποιος χρησιμοποίησε τις πιο ακραίες μεθόδους. Εξάλλου, κάθε αναγνώστης θα μπορέσει να βγάλει τα συμπεράσματά του μέσα από τις σελίδες που ακολουθούν.

Το να αποστρέψουμε την κεφαλή από τα τραυματικά αυτά γεγονότα συνιστά ανώφελη υπεκφυγή. Οπως και να τα βάζουμε κάτω από το χαλί με αποκαταστάσεις στελεχών, μερικές ή ολικές, ανάλογης πολιτικής σκοπιμότητας με τις αντίστοιχες καθαιρέσεις τους. Αντίθετα η ψύχραιμη "αναψηλάφηση" μπορεί να αποδώσει συμπεράσματα από τα "παρελθόντα" και "οδηγίες χρήσης" για τα επιγενόμενα...

«Εξυγίανση»...

Περιορισμός της παραγωγής και κλείσιμο μονάδων είναι το συμπέρασμα, στο οποίο καταλήγει η μελέτη ενός διεθνούς οίκου, στον οποίο οι τράπεζες ανέθεσαν να εξετάσει την «εξυγίανση» της χαλυβουργίας, μελετώντας τις τρεις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου και συγκεκριμένα τη «Σιδενόρ», τη «Χαλυβουργία Ελλάδας» και τη «Χαλυβουργική». Η εσωτερική ζήτηση, στην οποία στηριζόταν για πολλά χρόνια η ανάπτυξη του συγκεκριμένου κλάδου, ακολουθώντας την εξέλιξη του κατασκευαστικού τομέα, έπεσε κατακόρυφα, ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, και πλέον το συμπέρασμα είναι ότι «η αγορά δεν έχει χώρο για όλους». Ακόμα, όμως, και η ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού που προκρίνεται από τη μελέτη, για όσες παραγωγικές μονάδες απομείνουν, τίθεται σε αμφιβολία από τους βιομήχανους, που λένε ότι αν οι εξαγωγές καλύπτουν ένα τόσο μεγάλο μέρος της παραγωγής, τους συμφέρει περισσότερο να φτιάξουν τα εργοστάσιά τους σε χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στις αγορές που καταναλώνουν τα προϊόντα τους.