Πράσινος Καπιταλισμός και πράσινα άλογα

Πράσινος Καπιταλισμός καιπράσινα άλογα 

Από Panos στο Οκτ 29, 2018 Διεθνή

 

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

«Ο καπιταλισμός είναι υποχρεωμένος στην συνεχή εκμετάλλευση της φύσης» Κ. Μαρξ

Κάθε πρόταση νέας επένδυσης πρέπει να κρίνεται και βάσει των επιπτώσεών της στο περιβάλλον, όπως και κάθε επιχείρηση που πήρε άδεια λειτουργίας πριν να ισχύσουν οι Νόμοι για την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να ανανεώσει τις άδειες της σύμφωνα με τα νέα κριτήρια, λέει η νομοθεσία της ΕΕ και σε άλλες μεγάλες ιδίως βιομηχανικές χώρες. Όσοι ακολουθούν την νομοθεσία, στον βαθμό που εφαρμόζεται:

·        παίρνουν και επιδοτήσεις για πχ ένα καινούργιο βιολογικό σταθμό ή για αλλαγή ενεργειακού συστήματος ( γεωθερμία, ηλιακή ενέργεια,αιολική κλπ) ή πχ αλλαγή κουφωμάτων για εξοικονόμηση ενέργειας.

·        δικαιούνται ενισχύσεις για πχ αντικατάσταση συμβατικών αυτοκινήτων με υβριδιακά  και ηλεκτρικά και άλλα με προχωρημένα συστήματα απορύπανσης.

ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

 

Κι αν η ΕΡΤ, κατά τον εορτασμό της επετείου του «ΟΧΙ» δίνει μικρόφωνο στον Η .  Κασιδιάρη, εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος της Χρυσής Αυγής  που έχει κατηγορηθεί ως εγκληματική οργάνωση από τον Άρειο Πάγο,  για να υμνήσει το Μεταξά, συμβάλλοντας κι αυτή στην νομιμοποίηση του  φασιστικού  λόγου  με τις εθνικιστικές κορώνες και το ρατσιστικό δηλητήριο, το  κύριο άρθρο του Κ. Καραγιώργη στο Ριζοσπάστη,  ανήμερα της επετείου του ΟΧΙ ένα χρόνο μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, μοιάζει να τους απαντά από το παρελθόν.

 

«ΤΟ  “ΟΧΙ”  ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

 

Σ΄ένα λαϊκό παραμύθι ένα βασιλόπουλο βρέθηκε παρασυρμένο μέσα σ’ ένα φράχτη. Κι ο φράχτης ήταν ψηλός και τα σκυλιά άφριζαν και ούρλιαζαν τριγύρω του. Έπεσε όμως σε ύπνο βαθύ και ξύπνησε ύστερα από χρόνια. Κι όταν ξύπνησε, ο φράχτης ήταν πάλι ψηλός και απαίσιος. Και τα σκυλιά άφριζαν και ούρλιαζαν ακόμα πιο λυσσασμένα…

 

               Αυτές τις μέρες ο ελληνικός λαός είναι σαν το βασιλόπουλο του παραμυθιού του. Σα να είχε αποκοιμηθεί μέσα στον απαίσιο φράχτη της 4^ης Αυγούστου και της λογικής συνέχειας της κατοχής. Σα να έσβησαν από τη ζωή του τα τελευταία  χρόνια, τα γεμάτα από θυσία και αίμα, από αγώνα και δόξα. Και σαν να ξύπνησε  προχθές, χθες και σήμερα και ξαναβρέθηκε πάλι μέσα στο φράχτη, κάτω από τα ουρλιαχτά των σκυλιών.  Η επίσημη Ελλάδα  γιορτάζει την 28^η Οκτωβρίου! Τη γιορτάζει στα 1945 ή συνεχίζεται ο βραχνάς; Η αστυνομία –ή ίδια της 4^ης Αυγούστου και της κατοχής- διέταξε τον υποχρεωτικό σημαιοστολισμό. Στήνονται οι ίδιες αψίδες. Λάμπουν φωτεινές επιγραφές του “ΟΧΙ” όπου ένα μεσαίο τεράστιο “Χ” κι ένα στέμμα  από πάνω του δίνουν το σήμα κατατεθέν του επισήμου γιορτασμού. Ο “Άγνωστος στρατιώτης” δέσμιος της υποκρισίας και της δημοκοπίας βεβηλώνεται από στεφάνια δοσιλογικά και προδοτικά. Διάφοροι «πανηγυρικοί» ρήτορες της δεκάρας γελοιοποιούν με κούφιον αέρα τη μεγάλη μέρα. Τα «προσκοπάκια» με λάβαρα και πίφερα –όπως άλλοτε η ΕΟΝ- και οι εθνοφύλακες παρελαύνουν πέρα δώθε. Οι χίτες ουρλιάζουν “Σόφια-Μόσχα!”, μέσα στο Ιστορικό Στάδιο. Το Στάδιο που κράτησε χθες, έξω από μια γωνιά, όπου οδήγησαν με διαταγές τους φαντάρους και τους προσκόπους, άσπιλη τη λευκότητα των άδειων κερκίδων του.