Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020

Η σύγκρουση φασιστών - κομμουνιστών στον Μεσοπόλεμο

 

(και η «θολή» ταξική ματιά ενός αστού δημοσιολόγου)

 

Μέλη του «Κόκκινου Μετώπου» με επικεφαλής τον ΓΓ του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τέλμαν
Μέλη του «Κόκκινου Μετώπου» με επικεφαλής τον ΓΓ του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τέλμαν
Αντί προλόγου...

Δεν πρόλαβε καν να στεγνώσει το μελάνι της καταδίκης της Χρυσής Αυγής ως ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης και ξεκίνησε ένας πραγματικός ορυμαγδός από «ναι μεν, αλλά...». Ενα από τα πλέον αναπαραγόμενα εξ αυτών (με παλιά γεύση) ήταν το «ναι μεν, αλλά με το άλλο άκρο;», «με τον κόκκινο φασισμό;».

Στον ορυμαγδό αυτό, που εξαπολύεται από όλες τις αποχρώσεις του αστικού πολιτικού κόσμου, για να θολώσει τα νερά γύρω από την ουσία του φασισμού/ναζισμού (ποιος τον γεννά και ποιον εξυπηρετεί), ήρθε προσφάτως να προστεθεί και ο κ. Πρετεντέρης με άρθρο του στα «Νέα» (17 - 18/10/2020) υπό τον τίτλο «Ενα παιδί (!) μετράει τα άκρα».

Σε αυτό, μεταξύ άλλων, μας «πληροφορεί» πως αν κανείς πάει στο Μουσείο Γερμανικής Ιστορίας στο Βερολίνο, «θα αντικρίσει "τη θεωρία των δύο άκρων" μπροστά στα μάτια του». Πώς; Μέσα από την έκθεση των στολών «των παραστρατιωτικών οργανώσεων των Εθνικοσοσιαλιστών» (των SA/ Ταγμάτων Εφόδου), από τη μια, και των «λιγότερο γνωστών» στολών «των παραστρατιωτικών οργανώσεων των Κομμουνιστών» (του «Κόκκινου Μετώπου»), από την άλλη. «Για χρόνια», συνεχίζει να «διαφωτίζει» το αναγνωστικό κοινό ο κ. Πρετεντέρης, «οι παραστρατιωτικοί ναζί και κομμουνιστές συγκρούονταν ανελέητα στους δρόμους και στις πλατείες με αναρίθμητους νεκρούς και τραυματίες. Η δράση τους κατέλυε στην πράξη το "μονοπώλιο της βίας" που η δημοκρατία αναθέτει στο κράτος... Τελικά οι ναζί επεκράτησαν και ανέβηκαν στην εξουσία (1933). Αλλά κοινό θύμα και των δύο ήταν η Δημοκρατία της Βαϊμάρης».

Μόνη απάντηση η λαϊκή κινητοποίηση!

 

Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα που όλο το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της πάλης για την προστασία της υγείας, της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού, καλούν τους εργαζόμενους και το λαό σε αγωνιστική ετοιμότητα, σε παραπέρα ενίσχυση και κλιμάκωση της πάλης, με απεργιακή απάντηση στην εντεινόμενη επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

Τα συνδικάτα και οι φορείς που με την πρωτοπόρα συμβολή των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα ακύρωσαν στην πράξη την προσπάθεια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να αξιοποιήσουν την πανδημία για να επιβάλουν σιωπητήριο στο λαό, την ώρα που κλιμάκωναν την επίθεση εναντίον του, σημαίνουν σήμερα απεργιακό συναγερμό, απέναντι στην επίθεση αυτή που δυναμώνει σε όλα τα μέτωπα:

Απέναντι στην πολιτική που αφήνει εκτεθειμένο το λαό στην πανδημία και έχει βάλει τη σφραγίδα της στη μεγάλη αναζωπύρωσή της. Απέναντι στα νέα αντεργατικά μέτρα, που ετοιμάζεται να νομοθετήσει η κυβέρνηση, με ραβασάκια από τον ΣΕΒ και τις άλλες ενώσεις του κεφαλαίου, με αιχμή του δόρατος το ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα στο ίδιο το 8ωρο, μέσω της ουσιαστικής «απελευθέρωσης» των υπερωριών, αλλά και με νέο νόμο για τη δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης.

200 χρόνια αγγελόπουλοι: Φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και (την) ιστορία οι παρέες

 

200 χρόνια αγγελόπουλοι

*
Πρώτη δημοσίευση Κατιούσα, 24/10/2020

**

«φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και (την) ιστορία οι παρέες».

Δεν είχα καμιά αμφιβολία.

Η Πολεμική Αρετή των πατακοπαπαδόπουλων σε συσκευασία 2004. Ο κορονοϊός τούς τη χάλασε, αλλιώς θα τρίβαμε τα μάτια μας. Aς έχουμε κατά νου ότι με παρόμοιες φιέστες, επί χούντας (1971), γιορτάστηκαν τα 150χρονα. Σήμερα η αστική τάξη θυμάται με νοσταλγία την εποχή της στρατιωτικής της θητείας.

«Κι όποιος δεν (το) καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει».
Και θα μνέσκει μάπας «διακοσάχρονος», που θα ’λεγε κι ο μεγάλος αιρετικός της Χαλκίδας (βλ. κάτω).

***

Πλην, πλην και πάλι πλην, η αστική τάξη καραδόκαε...
(Γιάννης Σκαρίμπας, Η Τράπουλα, Κάκτος 1974, σ. 18)