Παπαγάλος
Στην πρόσφατη 48ωρη απεργία των δημοσιογράφων, εμφανίστηκαν πιο έντονα από ποτέ τα τελευταία χρόνια, φαινόμενα απεργοσπασίας. Σε αυτά πρωτοστάτησαν δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ οι οποίοι μάλιστα επεδίωξαν να ιδεολογικοποιήσουν τη στάση τους. Είπαν πολλά και διάφορα με πιο χαρακτηριστικό την επίκληση του «δικαιώματος» να δουλεύουν όταν οι συνάδελφοί τους απεργούν. Το «δικαίωμα» βέβαια στην εργασία, όπως το ονομάζουν, το θυμούνται μόνο τότε που το θυμούνται και οι εργοδότες. Τη μέρα της απεργίας. Μόνο τότε Πορτοσάλτε, Οικονόμου, Παπαδημητρίου κλπ θυμούνται το δικαίωμα στην εργασία. Όλες τις υπόλοιπες μέρες, εδώ και χρόνια, το δικαίωμα στην εργασία για όλους αυτούς, όπως και για κάθε απεργοσπάστη, δεν υφίσταται. Τις υπόλοιπες μέρες οι ίδιοι λένε ότι είναι δικαίωμα του κάθε εργοδότη το αν ένας εργαζόμενος θα έχει δουλειά, θα έχει μισθό, ασφάλιση, υγεία και παιδεία για τα παιδιά. Είναι αυτοί που εδώ και χρόνια βάζουν πλάτη για να νομοθετηθεί όλο αυτό το αντεργατικό πλαίσιο που στις μέρες μας έχει διαμορφώσει τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουμε.