01-04-2019
Ένα κείμενο του αείμνηστου Θανάση Παπαρήγα, με αφορμή τη συμπλήρωση
20 χρόνων από την προβολή της θρυλικής πια ταινίας επιστημονικής
φαντασίας
20 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, η ταινία Matrix των αδελφών Γουατσόφσκι θεωρείται ήδη κλασική και σίγουρα μια από τις πιο εμβληματικές στο γύρισμα του 20ου προς τον αιώνα που τώρα διανύουμε. Μέχρι και σήμερα τα αινίγματα γύρω από την ταινία ιντριγκάρουν τη φαντασία των κριτικών, των σινεφίλ, αλλά και των απλών θεατών, που κατά καιρούς προτείνουν τις δικές τους ερμηνείες για το “τι είναι τελικά το Matrix”, όπως και πολλά ακόμα επιμέρους στοιχεία της ταινίας. Τη δική του οπτική έδωσε μέσα από της στήλες του περιοδικού “Νέμεσις” το Σεπτέμβρη του 1999 ο αείμνηστος Θανάσης Παπαρήγας, ξεδιπλώνοντας με τον πάντα προσιτό και συνάμα γοητευτικό του λόγο, μια ερμηνεία που μοιάζει με μαρξιστικό “αυγό του Κολόμβου”:
Matrix – Η κυριαρχία των κυρίαρχων
Εδώ και πολλά χρόνια (περί το 1958, αν
θυμάμαι καλά), είχε δει το φως μια ταινία που είχε κάνει πολύ θόρυβο:
«Ένας τρελός, τρελός, τρελός κόσμος.» Ήταν μια ταινία κωμικού
περιεχομένου, του στυλ opera buffa, με όλα τα υπερβολικά στοιχεία του
στυλ αυτού, που στη πραγματικότητα υπηρετούν σατιρικούς σκοπούς, που
«έβγαζε», τουλάχιστον στην εποχή της, πολύ γέλιο.
