Δομνίστα Ευρυτανίας: Η Αγία Λαύρα της Αντίστασης!

Από το εξαιρετικό ιστολόγιο  Ευρυτάνας ιχνηλάτης

          7 Ιούνη 1942 : Η επίσημη κήρυξη του ένοπλου αγώνα από τον Άρη !

Δομνίστα…

Η Δομνίστα είναι ένα μικρό όμορφο χωριό της νοτιοανατολικής Ευρυτανίας που απέχει 35 χλμ από το Καρπενήσι και βρίσκεται φωλιασμένο σε υψόμετρο 1000 μέτρων μέσα στα πυκνά ελατοδάση της ραχοκοκαλιάς της νότιας Πίνδου. Εικάζεται ότι ιδρύθηκε κατά τα βυζαντινά χρόνια. Ένας θρύλος λέει ότι κάποτε, στους παλιούς καιρούς των Φράγκων Ιπποτών, η αρχόντισσα Δόμνα συντετριμμένη από το χαμό της νεαρής κόρης της που λέγονταν Δομνίστα, έδωσε προς τιμήν της το όνομά της σε τούτο το χωριό. Γίνεται λόγος και για μια ανεξερεύνητη αρχαιολογική τοποθεσία, ανάμεσα στα χωριά Δομνίστα και Στάβλοι, με την ονομασία Φάντος ή Φαντίνος που πιστεύεται ότι προήλθε από τη Φαντίνα, σύζυγο του μυθικού βασιλιά Εύρυτου. 

Δήμος Πατρέων – Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς νερό

 

Μια πρωτότυπη κίνηση του Δήμου Πατρέων ενάντια στο μαρτύριο της σταγόνας που υφίστανται οι λαϊκές οικογένειες με τους λογαριασμούς και τα αλλεπάλληλα έξοδα.

 

 

Κατιούσα

 

Φως-νερό-τηλέφωνο. Λογαριασμοί κι έξοδα που συσσωρεύονται κάθε μήνα, και θυμίζουν το μαρτύριο της σταγόνας για τα λαϊκά νοικοκυριά -σχεδόν στην κυριολεξία, εφόσον μιλάμε για τους κατά τόπους οργανισμούς ύδρευσης, που κάνουν τον κόσμο να πει το νερό-νεράκι. Και το άνοιγμα κάθε φακέλου είναι ένα μικρό θρίλερ, μέχρι να δει τη λυπητερή και να σιχτιρίσει για το πόσο που πρέπει να βγει από την τσέπη σου. Λες και δεν πληρώνει νερό, αλλά βελούδο -όπως έλεγε και μια παλιότερη διαφήμιση.

Στο Δήμο Πατρέων, ωστόσο, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Όχι πως περισσεύουν λεφτά στους δημότες, για να πληρώνουν λογαριασμούς με το χαμόγελο στα χείλη. Τουλάχιστον, όμως, δε σιχτίρισαν με το περιεχόμενο του τελευταίου φακέλου. Ή μάλλον ήξεραν πού να κατευθύνουν αυτό το σιχτίρισμα και ποιος ευθύνεται πραγματικά για αυτήν την κατάσταση. Ενώ παράλληλα, βλέπουν σε καθημερινή βάση την προσπάθεια της δημοτικής τους αρχής να ανακουφίσει με κάθε τρόπο τις λαϊκές οικογένειες, που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.

Πολλά σενάρια, όλα αντιλαϊκά

Τα διάφορα σενάρια για τη «διευθέτηση» του χρέους, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ενόψει Γιούρογκρουπ, έχουν πολλές μεταβλητές, αλλά μόνο μια σταθερά: Τη συμφωνία κυβέρνησης - κουαρτέτου ότι οποιοσδήποτε συμβιβασμός για το χρέος, τώρα ή αργότερα, προϋποθέτει την εφαρμογή όλων των ψηφισμένων αντιλαϊκών μέτρων και όσων ακόμα απαιτηθούν στο μέλλον.

Σ' αυτή την απαρέγκλιτη αρχή συμφωνούν και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, ανεξάρτητα από τις διαφωνίες τους με την κυβέρνηση για τους ρυθμούς και το εύρος των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο του «εθνικού στόχου» που υπερασπίζονται όλοι μαζί. Θεωρούν αναγκαίο και πέρα από κάθε αμφισβήτηση να υποστεί ο λαός κάθε θυσία στο όνομα της ανάκαμψης, για την οποία το κεφάλαιο κρίνει απαραίτητη και τη «διευθέτηση» του χρέους.

Περί προδοσίας στην ιστορία της μετανάστευσης

Ο ατομικός δρόμος είναι (αυτο-)καταστροφικός είτε κανείς τον επιλέγει στα Άνω Λιόσια, είτε στη Ντάνφορθ του Τορόντο. Οι προηγούμενες γενιές μεταναστών εργατών έδωσαν τεράστιες μάχες με ανεπτυγμένο αίσθημα «ταξισυνειδησίας». Όσοι από εμάς αναγκαζόμαστε να φύγουμε από την Ελλάδα πρέπει να συνεχίσουμε αυτή τη δουλειά.

 

Κατιούσα

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς

τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·

και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.

Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—

δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ

στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.

Κ.Π. Καβάφης, Η Πόλις

Στα μάτια κάποιων εργατών το «εξωτερικό» έχει μια αύρα χιλιαστικής σωτηρίας.

Σιγή ιχθύος...

Παρά τα όσα γράφονται και λέγονται για τη διαδικασία ανανέωσης της σύμβασης παραχώρησης της βάσης της Σούδας στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση συνεχίζει να τηρεί σιγήν ιχθύος και να μην ανακοινώνει το παραμικρό, πέρα από τις «τροχιοδεικτικές βολές» που ρίχνει κατά καιρούς ο υπουργός Αμυνας, είτε με δηλώσεις του, είτε με διαρροές στον Τύπο. Προφανώς, το παζάρι στο παρασκήνιο είναι χοντρό και περιλαμβάνει όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και πολιτικά «ανταλλάγματα», όπως αυτά που φέρεται να ζητά η κυβέρνηση, για τη στήριξη των ΗΠΑ στη διαπραγμάτευση για το χρέος ή την «κάλυψη» της Ελλάδας έναντι της τουρκικής προκλητικότητας και επιθετικότητας. Την ίδια ώρα, δημοσιεύματα στον Τύπο αναφέρουν ότι το ενδιαφέρον των ΗΠΑ αναθερμαίνεται και για άλλες στρατιωτικές υποδομές στην Ελλάδα, κυρίως για αεροδρόμια, στα οποία θα μπορούσαν να σταθμεύσουν μαχητικά αεροσκάφη τελευταίας γενιάς και drones.