Υποψήφιοι Νόμπελ Ειρήνης: Τραμπ, «Λευκά Κράνη» και Τσίπρας – Ζάεφ – «Ένα τρομακτικό αστείο»

Υποψήφιοι Νόμπελ Ειρήνης:Τραμπ, «Λευκά Κράνη» και Τσίπρας – Ζάεφ – «Ένα τρομακτικό αστείο»

Από herko στο Σεπ 30, 2018 Διεθνή

 

Ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός της ειρήνης, ο Ντόναλντ Τραμπ φέρεται υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης (και ποιος αποκλείει ότι μπορεί και να το πάρει). 

Άλλωστε το πήρε και ο Ομπάμα και ο Κίσινγκερ και ο Κάρτερ και τόσοι άλλοι υπηρέτες του ιμπεριαλισμού.

Βέβαια, η άλλη πρόταση είναι η διαβόητη ΜΚΟ «Λευκά Κράνη» που διατηρεί στενές σχέσεις με τζιχαντιστές και ξένες μυστικές υπηρεσίες.

Έτσι η περίπτωση των Αλ. Τσίπρα – Ζ. Ζάεφ, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, είναι απόλυτα ταιριαστή και μέσα στο πνεύμα των Βραβειων Νόμπελ Ειρήνης.

ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΩΝΤΑΣ

Στις ειδήσεις για το θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, από τις πρώτες πληροφορίες, που ανέφεραν αυτοτραυματισμό επίδοξου ληστή από τζαμαρία κοσμηματοπωλείου, μέχρι τις εικόνες από βίντεο, στα οποία καταγράφονται ο άγριος ξυλοδαρμός του ή οι βιαιότητες της αστυνομίας και τα συμπεράσματα της νεκροψίας με την αιτία θανάτου να μένει απροσδιόριστη, θα κάνει πολύ κόπο κάποιος να συναντήσει την αλήθεια. Σ’ αυτή την τραγική υπόθεση όμως γίνεται διάφανος ο ρόλος της δημοσιογραφίας, η θέση της αστυνομίας, η κατάσταση της σιωπηλής πλειοψηφίας. 

 

              Τη δημοσιογραφία που υποκύπτει στις επιθυμίες των χρηματοδοτών της και παρασύρεται σε διαφημιστικές υπερβολές και προβολή πτυχών της πραγματικότητας που εξυπηρετούν σκοπούς τους  αδιαφορώντας για την αξιοπιστία της δεν είναι μόνο στο συγκεκριμένο γεγονός που αναγνωρίζουμε. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται κι εδώ η σκόπιμη και επιλεκτική κατασκευή μιας εικόνας του κόσμου, από κομμάτια της πραγματικότητας με βάση τους στόχους αυτών που ελέγχουν τα μέσα επικοινωνίας.

Στα γήπεδα του αγώνα για μια άλλη κοινωνία

Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που πρωτοστάτησαν στους λαϊκούς αγώνες

Ο Νίκος Γόδας

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στην επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ποδόσφαιρο στη χώρα μας, στο παρόν δημοσίευμα αναφερόμαστε σε περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που υπήρξαν σπουδαίοι στα γήπεδα αλλά και εξίσου σπουδαίοι αγωνιστές στη λαϊκή πάλη. Σε δύσκολες συνθήκες αναδείχθηκαν πολλές μορφές κομμουνιστών και αγωνιστών που το ταλέντο τους και η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο συναντήθηκαν με τις ιδέες και την πάλη για το δίκιο του λαού. Εκατοντάδες αθλητές και αγωνιστές, παιδιά του λαού, μεγαλωμένοι σε φτωχογειτονιές οι περισσότεροι, αποτέλεσαν τα μέλη μιας αθλητικής κίνησης που αναπτύχθηκε μέσα από το εργατικό κίνημα, με την ίδρυση των συλλόγων στις φτωχές γειτονιές, στα εργοστάσια, στα λιμάνια. Αθλητές - αγωνιστές, που παρέμειναν αμετακίνητοι στα ιδανικά του αγώνα, χωρίς να λογαριάζουν ούτε την ίδια τους τη ζωή. Αλύγιστοι, δεν αποκήρυξαν τις ιδέες τους, βγαίνοντας μπροστά στον αγώνα για το δίκιο και την προκοπή του λαού.

Ειδικά σ' αυτές τις περιπτώσεις, η ενασχόληση με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο λειτούργησε ευεργετικά, και έτσι στοιχεία όπως η πειθαρχία, η συγκέντρωση, η αυτοπεποίθηση, η ηρεμία, η τόλμη, μπολιάστηκαν με τη φλόγα της επαναστατικής πολιτικής και μαζί με την πρακτική, επίμονη δουλειά, συνέθεσαν ένα ανίκητο μείγμα. Μείγμα που διαχρονικά σφυρηλάτησε αγωνιστές δοκιμασμένους, έμπειρους, που δεν ταλαντεύτηκαν, πρωτοπόρους, ικανούς να πρωταγωνιστήσουν σε κάθε αγώνα, μέσα και έξω από το γήπεδο, ή να ηγηθούν μιας ομάδας.

Ποδοσφαιριστές με ικανότητες οδηγήθηκαν σε αποκλεισμό και παραμερισμό λόγω των πεποιθήσεων και των καταβολών τους, τόσο την περίοδο του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, όσο και επί μετεμφυλιακού καθεστώτος και της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας του 1967 - 1974. Ειδικά το καθεστώς των συνταγματαρχών, με νόμο του κράτους προσπάθησε να παρέμβει στο ποδόσφαιρο με σκοπό να ελέγξει τα σωματεία, προκειμένου να εκλείψει η παρέμβαση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών στους αθλητικούς συλλόγους. Η χούντα δεν δίστασε να διαλύσει ομάδες με ιστορία, όπως η Προοδευτική, ο Εργοτέλης, ο Διαγόρας Ρόδου, η Θύελλα Πατρών, ενώ αρκετοί ποδοσφαιριστές οδηγήθηκαν στην εξορία.

Ο γάμος της φρίκης με την πολιτεία

1. Το μικρό κορίτσι που φόρεσε τα φτερά του Ικαρου στο Μάτι για να γλιτώσει από τη φωτιά μ' έχει στοιχειώσει. Παραφράζοντας τον Ανδρέα Κάλβο, «από ψηλά καθώς έπεσε, απέθανεν ελεύθερο». Αχ, τι όνειρα θα έκανε η κατά χάριν κόρη μας! Δυστυχώς η χαρά της νεότητας συντρίφτηκε στο Κόκκινο Λιμανάκι.

2. Τι σημασία έχει που ο πρωθυπουργός ανέλαβε την ευθύνη. Δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση που να δείχνει ταπεινότητα. Και το τριήμερο πένθος δεν διορθώνει την υπεροψία ούτε την υποκρισία της Πολιτείας. Κι έτσι άρχισε ένας νέος κύκλος «εργασιών» μέχρι τις εκλογές: Η κυβέρνηση να προσπαθεί να θάψει με κάθε τρόπο το θέμα, και ο Κυριάκος το Κοκοράκι να το ξεθάβει με κάθε ευκαιρία. Ωστόσο, η πράξη της εγκατάλειψης δεν παραγράφεται. Θα λειτουργεί στο διηνεκές. Και την ώρα που θα βγάζουν δεκάρικους λόγους με στόχο την αρπαγή της εξουσίας, η τέφρα των νεκρών θα φαίνεται εκεί, πάνω τους, κι ας μην το καταλαβαίνουν εκείνοι.

Άνδρας βρέθηκε δολοφονημένος με δέκα μαχαιριές

 

Aristea Seremeti

11 ώρες · 

 

Σταθμός ΗΣΑΠ Καλλιθέα .

Άστεγος .

Δολοφονήθηκε με 10 μαχαιριές .
Ούτε μία, ούτε δύο .
10 μαχαιριές .

Πάει να πει μίσος .

Μίσος σ έναν άνθρωπο που δεν έχει πού να κουρνιάσει το σαρκίο του .
Πού ν απαγκιάσει .

Μίσος για την φτώχεια .

Κι αυτός που μισεί περισσότερο την φτώχεια δεν είναι ο πλούσιος αστός, αυτός την επιθυμεί, την προμοτάρει .

Είναι αυτός που κινδυνεύει να βρεθεί στην ίδια θέση .
Που στον άστεγο βλέπει μια πιθανότητα του δικού του μέλλοντος .

Αυτό είναι που μισεί .
Την υπενθύμιση της πιθανότητας για κείνον .

29/9/38 Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΜΕΤΑΞΥ:Ναζιστικής ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΑΓΓΛΙΑΣ, ΓΑΛΛΙΑΣ, Φασιστικής ΙΤΑΛΙΑΣ

Έναν χρόνο πριν το Σύμφωνο μη επίθεσης Γερμανίας - ΕΣΣΔ, το γνωστό Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ.

 

Οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας με την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις του Χίτλερ πιστεύοντας ότι έτσι θα τον στρέψουν κατά της Σοβιετικής Ενωσης.

Η μεγάλη ανατριχίλα

Αμα κοιτάς την άβυσσο συνεχώς, στο τέλος σε τραβάει μέσα. Και πάει πολύς καιρός, που στον τόπο μας η κοινωνία στριμώχτηκε κι υποχρεώθηκε να κοιτάει την άβυσσο ακόμα κι όταν κοιμάται. Η εξοικείωση με το τέρας πολλαπλασίασε τα μικρά τέρατα που μπορεί να ξυπνήσουν υποκειμενικά στον καθένα και στην καθεμιά μέσα του, αλλά και αντικειμενικά στον καλλιεργημένο φιδότοπο της κυρίαρχης τρέχουσας τάξης πραγμάτων. Πάνε δεκαετίες που βλέπουμε στα κανάλια, στα τάμπλετ και τους υπολογιστές τα λιντσαρίσματα, τους πυροβολισμούς, τις εκτελέσεις για ψύλλου πήδημα απ' άκρη σ' άκρη της Γης. Να πολλαπλασιάζονται, να ενδύονται πολιτικό μανδύα, να διχάζουν κοινότητες και λαούς απ' την άμβλωση έως το χρώμα του δέρματος, κι απ' τον αντισημιτισμό έως τον αντιμουσουλμανισμό, απ' την υπέρβαση του ορίου αμύνης έως την κατάχρηση δικαιώματος, απ' τα βιντεοπαιχνίδια online μέχρι τα παιχνίδια της κρατικής βίας με τον πραγματικό ή ελεγχόμενο ακτιβισμό αιχμής.