Nομοσχέδιο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια: “Διακυβεύει το μέλλον όχι απλώς του Κράτους Δικαίου αλλά της έννοιας του Δικαίου”

 

ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ Δευτερα 12 Φεβρουαριου 2024

 

Μαρία Καραμανώφ - Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ε.τ. Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

 

 

Τοποθέτηση του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος στη διαβούλευση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια:

Tο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια γεννά ένα ζήτημα πολύ σοβαρότερο και από το ίδιο το μέλλον της Ανώτατης Παιδείας στην Ελλάδα.  Διακυβεύει το μέλλον όχι απλώς του Κράτους Δικαίου αλλά της έννοιας του Δικαίου αυτής καθ’ εαυτήν.  Γιατί η στοιχειώδης ανθρώπινη επικοινωνία, πολλώ δε μάλλον οι κανόνες Δικαίου, προϋποθέτουν μια ελάχιστη αντίληψη για το τι σημαίνουν οι λέξεις, είτε πρόκειται για απλές καθημερινές λέξεις είτε για έννοιες νομικές. 

Ναι, τα πάντα ρει και το νερό στο ποτάμι δεν είναι ποτέ το ίδιο, μας λέει ο Ηράκλειτος.  Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η λέξη “ποτάμι” μπορεί για κάποιον να υποδηλώνει και το βουνό και για κάποιον άλλο και τη θάλασσα.  Έτσι και το Δίκαιο, για να διασφαλίσει την εξέλιξη και προσαρμογή του στις μεταβαλλόμενες κοινωνικές συνθήκες διαθέτει μεθόδους ερμηνείας: συσταλτική, διασταλτική, συνδυαστική, τελεολογική.  Όλες όμως έχουν ως όριο τη σημειολογία. 

ΝΟΡΒΗΓΙΑ Όταν οι αστοί ξεμένουν από παραδείγματα...

Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Όσλο

 

Όσο πλησιάζει η μέρα των ευρωεκλογών, τόσο οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του αστικού συστήματος θα κάνουν το παν για να συγκαλύψουν ότι τα λαϊκά προβλήματα, οι πόλεμοι, η ακρίβεια, η ανασφάλεια, η φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερου μέρους των λαϊκών στρωμάτων βρίσκονται στο DNA του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Τόσο θα προβάλλουν και παραδείγματα με αποσπασματικά στοιχεία από άλλες χώρες, για να κάνουν άθλιο εμπόριο ελπίδας, ότι με μια καλύτερη διαχείριση ή με μια άλλη κυβέρνηση μπορούν να έρθουν καλύτερες μέρες, αφήνοντας έτσι στο απυρόβλητο τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Σ' αυτό το πλαίσιο, προβλήθηκε σε τηλεοπτικές εκπομπές ως «αντιστάθμισμα» για το πανάκριβο βρεφικό γάλα στην Ελλάδα το παράδειγμα της Νορβηγίας, όπου για κάθε παιδί δίνεται επίδομα 150 με 200 ευρώ, χωρίς βεβαίως να αναφερθεί ότι ο παιδικός σταθμός για παιδιά μέχρι 5 χρονών στοιχίζει από 250 έως και 400 ευρώ τον μήνα. Ενώ για τα παιδιά άνω των 5 φτάνει τα 110 ευρώ τον μήνα για κάθε παιδί.

Επειδή λοιπόν προβάλλεται τελευταία η Νορβηγία ως ένας ακόμα «καπιταλιστικός παράδεισος», είναι ανάγκη να ειπωθούν αλήθειες για το τι πραγματικά συμβαίνει σ' αυτή τη χώρα...

Οι «φίλοι», οι «σύμμαχοι» και η ... «οπτική γωνία»

 

«Ο,τι δώσαμε δώσαμε και πολλά σάς είναι»...

Αυτό λέει η κυβέρνηση στους αγρότες

(που όσα τους «έδωσε», τους βγάζουν στα μπλόκα!).

«Δώσαμε 1 δισ. σε αποζημιώσεις», λένε...

Ετσι, για να ακούγονται «παχιά παχιά»

υπολογίζοντας σε βάθος ...δεκαετίας.

Δεν λένε ότι είναι τα μισά από το 2016

(όταν το κόστος για τα λιπάσματα και το ρεύμα έχει διπλασιαστεί).

Δεν λένε ότι τα πήραν τρίδιπλα από τους αγρότες,

μέσω των αυξημένων εισφορών στον ΕΛΓΑ.

Ούτε ότι προτιμάνε να αποζημιώνουν με ψίχουλα

αντί για ουσιαστική προστασία των καλλιεργειών με έργα υποδομής.

Ολα στο ζύγι του κόστους - οφέλους του κεφαλαίου.

* * *

Στο μεταξύ, τόσο χρήμα

και να μην μπορούν να φυτέψουν ούτε ...μαρούλι οι αγρότες.

Κάτι περίεργα πράγματα...

Ασε και το άλλο: Στο χωράφι πουλάνε με ένα,

στο ράφι πληρώνουμε δέκα.

Πολύ περίεργα πράγματα...

Ακόμα προσπαθούν να λύσουν τη διαφορική εξίσωση

για να μας πουν τι φταίει...

Θα μπορούσαν βέβαια να διαβάσουν τις σομόν σελίδες

με τα κέρδη 11 δισ. των σουπερμαρκετάδων και λοιπών μόνο πέρυσι.

Αλλά πού χρόνος για διάβασμα...

Τώρα που γυρίζει...

 

 

Μια ακόμα «προοδευτική» πρόταση διεύρυνσης των «ατομικών δικαιωμάτων» διατύπωσε με ανάρτησή του το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Ζαχαριάδης, στο πλαίσιο της, εφ’ όλης της ύλης πλέον, συζήτησης που έχει πυροδοτήσει το νομοσχέδιο για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.

Ο Κ. Ζαχαριάδης αναφέρεται στην είδηση ότι ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας και η σύζυγός του επέλεξαν την ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία, που είναι νόμιμη στη χώρα, και έφυγαν πιασμένοι «χέρι με χέρι», όπως λέει... Φαίνεται ότι το μελόδραμα και ο εξιδανικευμένος τρόπος παρουσίασης, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να «πλασαριστεί» κάθε αντιδραστική πρόταση στο όνομα, πάντα, της «ατομικής επιλογής».

Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ως λαγός της κυβέρνησης, αναφέρεται σε περιπτώσεις ανθρώπων που «αντιμετωπίζουν μη αναστρέψιμες δυσκολίες και να ταλαιπωρούνται βάναυσα» και θέτει το ερώτημα: «Μήπως έχει έρθει η ώρα να το συζητήσουμε σοβαρά και στην Ελλάδα; Τουλάχιστον όσοι ομνύουμε στα ατομικά δικαιώματα και στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας».

Ούτε τεχνολαγνεία, ούτε τεχνοφοβία! Αγώνας για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό

 

Του Αλέξανδρου Χρύση, καθηγητή Φιλοσοφίας του Παντείου Πανεπιστημίου

 

Από πρώτη άποψη, είναι επόμενο τα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως «εμφυτεύονται» και «αποικίζουν» την καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου, να μαγνητίζουν το ενδιαφέρον του, να τον γεμίζουν αισιοδοξία σε σχέση με την αποτελεσματική αντιμετώπιση κρίσιμων προβλημάτων, όπως κατεξοχήν αυτά της υγείας, και υπαρξιακών αναγκών, όπως αυτή της επικοινωνίας. Από την άλλη πλευρά, οι εξελίξεις αυτές, όχι σπάνια, προκαλούν δέος απέναντι στη δύναμη των τεχνολογικών καινοτομιών και των επιστημονικών κατακτήσεων. Θαρρεί κανείς πως τα ίδια τα πράγματα, οι ίδιες οι μηχανές αποκτούν ψυχή και νοημοσύνη! Και για να είμαστε ειλικρινείς, είναι, όντως, πολλοί οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και οι επισκέπτες των διαδικτυακών ιστοτόπων που παραπαίουν ανάμεσα στο παραληρηματικό υμνολόγιο υπέρ της τεχνοεπιστήμης και τον παραλυτικό φόβο στην εφιαλτική προοπτική μιας απόλυτης δήθεν αυτονόμησης των ρομποτικών μηχανισμών και των αυτοματοποιημένων ψηφιακών οργανισμών από τους ίδιους τους ανθρώπους-δημιουργούς τους.