Ενα μαύρο πέπλο απλώνεται σε τεράστιους όγκους βουνών στη Σέριφο.
Ενας άνθρωπος έχασε τη ζωή του στην πυρκαγιά της Σταμάτας. Στην Κερατέα
η φωτιά κατέκαψε τεράστιες εκτάσεις. Στη Ριτσώνα είχαμε άλλο ένα
βιομηχανικό ατύχημα, με πυρκαγιά που κατακαίει εργοστάσιο ανακύκλωσης
δηλητηριάζοντας την περιοχή. Τα παραπάνω έγιναν σε μόλις δύο μέρες, ενώ
από χτες καίει η φωτιά σε Ζάκυνθο και Χίο.
Κι όμως, μια τέτοια
τεράστια καταστροφή που συνέβη σε μόλις δύο 24ωρα αντιμετωπίζεται με μια
τεράστια πρόκληση από την κυβέρνηση, παραπέμποντας ξανά στη λογική της
«ατομικής ευθύνης» και των «ακραίων συνθηκών»: «Ακαθάριστα οικόπεδα» και
«άνεμοι» έφεραν τις πυρκαγιές, γράφουν ξανά από χτες τα «παπαγαλάκια»
υπηρετώντας την προπαγάνδα της.
* * *
Κι ενώ είμαστε ήδη μέσα στην καρδιά της αντιπυρικής περιόδου,
τα παραπάνω δείχνουν για μια ακόμα φορά την επιλεκτική ανικανότητα του
αστικού κράτους, την εχθρότητά του απέναντι στις λαϊκές ανάγκες.
Γιατί
και φέτος αποδείχθηκε ότι τα μέτρα ουσιαστικής πρόληψης που πρέπει να
λαμβάνονται πριν την αντιπυρική περίοδο, δεν είναι «επιλέξιμα», κόβονται
στον «προκρούστη» του κόστους - οφέλους, τόσο στη χώρα μας όσο και σε
όλη την ΕΕ.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με τον καθαρισμό
των οικοπέδων: Αφού φορτώθηκε στους ιδιοκτήτες κάθε ευθύνη, αφού έτρεξαν
να «ξυρίσουν» οικόπεδα και άλλες εκτάσεις, το κράτος τόσο κεντρικά όσο
και τοπικά αποδείχθηκε «ανίκανο» να περισυλλέξει την καύσιμη ύλη που
συγκεντρωνόταν σε δρόμους και σοκάκια, πέριξ κάδων σκουπιδιών κ.ο.κ.
Και
πάνω σ' αυτή την επιλεκτική «ανικανότητα» στρώνεται το έδαφος για
μεγαλύτερη εμπλοκή ιδιωτών, όπως άλλωστε ήδη είναι διακηρυγμένος στόχος
συνολικά για τη διαχείριση των δασών, για την αξιοποίηση της βιομάζας.