Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2022

Μητσοτάκης: Τα πήγαμε καλά με εξαίρεση… τους νεκρούς! (βίντεο)


Αυτός ο κύριος που "ζύγισε" τους νεκρούς με την "ανοικτή οικονομία", είναι πρωθυπουργός...

Ζούμε το αδιανόητο. Κυβερνάει ένας άνθρωπος που όταν στην χτεσινή του συνέντευξη ρωτήθηκε για το θανατικό που έχει επιφέρει η πανδημία και η διαχείρισή της από την κυβέρνηση, εκείνος απάντησε ότι το ’21 τα πήγαμε καλά με εξαίρεση… τους νεκρούς! Με… εξαίρεση τους νεκρούς!!!

Διαβάστε:

Κυριάκος Μητσοτάκης: “Όμως, θα ζητήσω να πάρουμε μία μικρή απόσταση από τα γεγονότα και να δούμε πού βρισκόμαστε σήμερα σε σχέση με το πού ήμασταν πριν από ένα χρόνο”.

Νίκος Χατζηνικολάου: “Πάντως, το 2021 σε σχέση με το 2020, ήταν μια πολύ χειρότερη χρονιά της πανδημίας στην Ελλάδα. Είχαμε 16.000 νεκρούς.

Κυριάκος Μητσοτάκης: “Ως προς τους νεκρούς, βεβαίως (…). Ταυτόχρονα κρατήσαμε την οικονομία ανοιχτή. Δεν κάναμε lockdown. Σώσαμε τον τουρισμό. Και είχαμε και μία ανάπτυξη εξαιρετικά υψηλή…”.

Ακούστε: 

Το κολαστήριο του Γκουαντάναμο συμπλήρωσε 20 χρόνια


Associated Press

Περίπου 30 άτομα παραμένουν έως σήμερα φυλακισμένα στο κολαστήριο που «εγκαινίασαν» πριν από 20 χρόνια (στις 11/1/2002) οι ΗΠΑ στη στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο (σε κατεχόμενο από τις ΗΠΑ έδαφος της Κούβας).

Η διαβόητη, για τα απάνθρωπα βασανιστήρια στρατιωτική φυλακή των ΗΠΑ, «άνοιξε» επί προεδρίας Τζ. Ου. Μπους, με αφορμή τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη το 2001.

Στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», μέσα σε αυτές τις δύο δεκαετίες, πάνω από 750 άτομα φυλακίστηκαν και υποβλήθηκαν σε εφιαλτικά ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια στη βάση, κρατούμενοι για χρόνια χωρίς καν την απαγγελία κατηγοριών, αφού προηγουμένως μεταφέρθηκαν εκεί εν κρυπτώ, έχοντας απαχθεί σε έδαφος ξένων χωρών (Αφγανιστάν, Πακιστάν, Βόρεια Μακεδονία, κ.α.) και έχοντας ανακριθεί σε μυστικές φυλακές της CIA.

Το κολαστήριο του Γκουαντάναμο παραμένει ανοιχτό παρά τις υποτιθέμενες «ρητές δεσμεύσεις» του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα πως θα έκλεινε επί των ημερών του...

Απόλυτη σήψη


Ακανόνιστα ωράρια και χαμηλοί μισθοί τσακίζουν την ανάγκη για ανάπαυση, ελεύθερο και δημιουργικό χρόνο. Εργαζόμενοι κοιμούνται στα αυτοκίνητα ανάμεσα στις βάρδιες. Αλγόριθμοι ορίζουν τη ζωή τους, πότε και πόσο θα δουλέψουν, με κριτήριο τα κέρδη των επενδυτών. Δεν πρόκειται για αφήγηση μιας φανταστικής, «δυστοπικής» κοινωνίας. Είναι η πραγματικότητα για εκατομμύρια εργαζόμενους στις ΗΠΑ. Αντιγράφουμε από ένα πρόσφατο άρθρο (11/1/2022) στο περιοδικό «New Yorker»: «Το καλοκαίρι του 2014 η Μαρία Φερνάντες πέθανε στα 32 της ενώ κοιμόταν στο αυτοκίνητό της σε ένα πάρκινγκ στο Νιου Τζέρσεϊ. Δούλευε ως χαμηλόμισθη σε τρία διαφορετικά επισιτιστικά μαγαζιά της ίδιας αλυσίδας και στις ενδιάμεσες βάρδιές της κοιμόταν στο αυτοκίνητό της, με τον κινητήρα αναμμένο και ένα δοχείο βενζίνης στο πίσω μέρος, σε περίπτωση που ξέμενε. Στο κλειδωμένο αυτοκίνητο, φορώντας ακόμα τη στολή της αλυσίδας, πέθανε από τις αναθυμιάσεις (...) Οι περισσότερες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν μεταξύ 2005 και 2015 ήταν προσωρινές. 4 στους 5 ωρομίσθιους εργαζόμενους στο εμπόριο στις ΗΠΑ δεν έχουν συγκεκριμένο πρόγραμμα εργασίας από τη μια βδομάδα στην άλλη. Αντίθετα, τα προγράμματά τους συχνά ορίζονται από αλγόριθμους που στοχεύουν στη μεγιστοποίηση των κερδών των επενδυτών, μειώνοντας τα διαλείμματα και τις παύσεις». Αυτή η άθλια «κανονικότητα» δεν αφορά μόνο την εργατική τάξη στην πρώτη καπιταλιστική οικονομία, αλλά παγκόσμια. Και αποκαλύπτει την απόλυτη σήψη ενός απάνθρωπου συστήματος, που δεν χωράει τίποτα άλλο παρά ανατροπή.

Μια ακόμη επιβεβαίωση ότι υπάρχει άβυσσος ανάμεσα στις λαϊκές ανάγκες και τις προτεραιότητες της οικονομίας των λίγων


 

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη σημειώνει:

«Η συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη, πέρα από τις προκλητικές ωραιοποιήσεις για όσα βιώνει ο λαός, αποτελεί μια ακόμη επιβεβαίωση ότι υπάρχει μια άβυσσος που χωρίζει τις λαϊκές ανάγκες από τις προτεραιότητες της οικονομίας των λίγων κι από το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ που υπηρετεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Συγκεκριμένα:

Κορωνίδα


Πηγή: Associated Press

 

Από το 2013, όταν ξεκίνησε ο σχεδιασμός του, ο αγωγός «EastMed» αποτέλεσε την «κορωνίδα» της ενεργειακής πολιτικής όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και ταυτόχρονα το επισφράγισμα της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ.

Η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της «επένδυσαν» στην κατασκευή αυτού του αγωγού ένα μεγάλο μέρος των προσδοκιών τους για αναβάθμιση στον ενεργειακό χάρτη, πουλώντας παραμύθι στον λαό ότι έτσι θωρακίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα απέναντι στις τουρκικές αμφισβητήσεις σε Αιγαίο, Ανατ. Μεσόγειο και κυπριακή ΑΟΖ.

Μ' έναν σμπάρο δυο τρυγόνια, δηλαδή, για να στηρίξουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, παράγωγο των οποίων υπήρξε και το σχέδιο κατασκευής του «EastMed».

Απάντηση στη σαπίλα και την ένταση της καταστολής

 

Σε πλήρη εξέλιξη είναι το σχέδιο έντασης της καταστολής στα πανεπιστήμια, η προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει ως «αναγκαία» την πανεπιστημιακή αστυνομία «για την επιβολή της νομιμότητας» στα ΑΕΙ, αξιοποιώντας και τη δράση ομάδων και μηχανισμών που δεν έχουν καμία σχέση με το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα. Προκλητικά ο υφυπουργός Παιδείας εκθείασε ως «ιστορική στιγμή» την εισβολή της αστυνομίας και τις προσαγωγές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (πρώην ΑΣΟΕΕ) και στο ΑΠΘ, ενώ στον αστικό Τύπο διάφοροι αρθρογράφοι πήραν τη σκυτάλη, για να υπερασπιστούν την ανάγκη «να μπει τέλος στη βία και στην ανομία» στα πανεπιστήμια. Κοινός παρανομαστής τους είναι να επιταχυνθούν οι αναδιαρθρώσεις που διασυνδέουν ακόμα περισσότερο τα πανεπιστήμια με τις επιχειρήσεις, να ενταθεί η επιχειρηματική λειτουργία των ίδιων των ΑΕΙ.

* * *

Σ' αυτούς τους σχεδιασμούς, που είναι ενάντια στις μορφωτικές ανάγκες και στα εργασιακά δικαιώματα των σπουδαστών, στέκονται εμπόδιο οι δυνάμεις του οργανωμένου φοιτητικού κινήματος, αλλά και πανεπιστημιακών και εργαζομένων στα ΑΕΙ, που αντιστέκονται στο πανεπιστήμιο - επιχείρηση και στην αστυνομοκρατία. Η ένταση της κρατικής καταστολής γίνεται ακόμα πιο προκλητική, καθώς ξεδιπλώνεται στο φόντο των αποκαλύψεων για εμπλοκή καθηγητών σε σοβαρά ποινικά αδικήματα, σε υποθέσεις που αναδίδουν σαπίλα και δυσωδία. Γιατί αποκαλύπτεται ότι ακριβώς στο έδαφος της διαπλοκής των ΑΕΙ με εταιρείες, της ανάπτυξης επιχειρηματικής δράσης από τα ίδια τα ΑΕΙ, γεννιούνται και θρέφονται ο ανταγωνισμός για τη διαχείριση κονδυλίων και προγραμμάτων, η διαφθορά, οι εκβιασμοί, η αποσιώπηση καταγγελιών κ.ά. Και είναι παραπάνω από φανερό ότι καμία πανεπιστημιακή αστυνομία δεν θα καταπολεμήσει αυτά τα υπαρκτά φαινόμενα, αυτό το πραγματικό όργιο ανομίας που είναι συνυφασμένο με το πανεπιστήμιο - επιχείρηση. Αντίθετα, η πανεπιστημιακή αστυνομία έρχεται να προστατεύσει αυτό ακριβώς το πανεπιστήμιο - επιχείρηση.

Ηχηρό μήνυμα για άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας (VIDEO - ΦΩΤΟ)

 

 
 

Εδώ και τώρα μέτρα προστασίας του λαού από την πανδημία, μαζικές προσλήψεις σε υγεία και παιδεία, απαίτησε ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία με τη μαζική συμμετοχή του στο συλλαλητήριο που οργάνωσαν το απόγευμα της Πέμπτης, τα Εργατικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης, μπροστά στο υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.

Με τα πανό και τις σημαίες των σωματείων τους, υψωμένες, φωνάζοντας συνθήματα, ανέδειξαν τις ευθύνες κυβέρνησης - εργοδοσίας για τις εκατόμβες νεκρών και πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους. Εργαζόμενοι όλων των κλάδων, από τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, υγειονομικοί και εργαζόμενοι στον τουρισμό, εργαζόμενοι στις κατασκευές, εκπαιδευτικοί, διανομείς και βιομηχανικοί εργάτες, φοιτητές και μαθητές στο πλάι των γονιών τους, μαζί με τους απόμαχους της δουλειάς. Όλοι με μια φωνή απαίτησαν «φάρμακα, γιατρούς δωρεάν υγεία - τώρα να πληρώσει η εργοδοσία».

Μέσα από τις ομιλίες τους ανέδειξαν πτυχές της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης που λογαριάζει την υγεία ως κόστος και δεν παίρνει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του λαού και προσαρμόζει τα πρωτόκολλα στις ανάγκες του κεφαλαίου. Ανέδειξαν ότι σε πολλές περιπτώσεις νοσούντες εργαζόμενοι καλούνται ακόμα και με πυρετό να πάνε στη δουλειά τους.