Ενα
πρόσφατο ταξίδι μου στη Χίο αποκάλυψε έναν θησαυρό. Εναν θησαυρό
ανυπολόγιστης αξίας, άγνωστο στους πολλούς, που η ιστορία του αρχίζει το
1792.
Η Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Χίου
«Κοραής» ξεκίνησε τότε, ως παράρτημα της Μεγάλης Σχολής της Χίου και
αυτό το «δημόσιον ψυχής ιατρείον», το «ενδιαίτημα των Μουσών», το
«περικαλλές μέλαθρον της χιακής παιδείας», όπως την ονόμασαν οι παλιοί,
είναι αιώνες τώρα, το καύχημα της Χίου.
Προσπαθεί και σήμερα - ως
πηγή δημιουργικής πνευματικής εργασίας - να συνεχίζει την προσφορά της
στα γράμματα και τον πολιτισμό της Χίου, της Ελλάδας και παγκοσμίως,
όμως κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες.
Πριν όμως μιλήσουμε γι'
αυτές τις δυσκολίες και τα προβλήματα, ας δούμε τι περιέχει αυτή η
κιβωτός της γνώσης και γιατί είναι πολύτιμη. «Ξεναγός» μας είναι ο
δάσκαλος, περιφερειακός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην
Περιφέρεια Β. Αιγαίου και μέλος του ΓΣ της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, Γιώργης Αμπαζής.
«Πυρήνα
της αποτελούν τα βιβλία και τα χειρόγραφα του Αδαμάντιου Κοραή» - μας
λέει - «αλλά ανεκτίμητο θησαυρό της Βιβλιοθήκης αποτελεί η δωρεά του
Μεγάλου Ναπολέοντα προς τιμήν του Κοραή "D΄scription de l' Egypte",
αποτελούμενη από 14 εικονογραφημένους τόμους (έκδοση (1809-1822), με
πίνακες (χαλκογραφίες και λιθογραφίες) και 20 επεξηγηματικά τεύχη».
--
Στο πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, η Βιβλιοθήκη συγκέντρωσε σπουδαίες
συλλογές βιβλίων, χειρογράφων, περιοδικών, εφημερίδων, πινάκων,
νομισμάτων, κειμηλίων και χαρτών που δώρισαν μεγάλοι πνευματικοί
άνθρωποι. Αναρωτιέμαι πώς προστατεύονται σήμερα αυτά τα ιστορικά
κειμήλια, τα συγγράμματα κ.λπ.;
Πράγματι, δεν υπάρχει ο
παραμικρός σχεδιασμός του υπουργείου για την προστασία της, μιας και
αποτελεί από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες της Ελλάδας, που περιλαμβάνει
περίπου 250.000 τόμους.