Το "'Οχι" και το "*Οχι"
Είναι εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση καταφέρνει να φέρνει
με τα νερά της το λαϊκό αίσθημα και να εμφανίζει τις αερολογίες ως
εθνική αντίσταση. Πρόκειται ασφαλώς για σπάνιο χάρισμα του πρωθυπουργού,
για τον οποίο παρατηρώ ότι έχει βελτιωθεί πολύ στη ρητορική.
Έτσι, περάσαμε διαδοχικά από την διαγραφή του χρέους στην αναθεώρησή του και τελικά στην αναγνώρισή του.
Περάσαμε από το πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας, στο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, στις κόκκινες γραμμές και φτάσαμε στην (αντι)πρόταση μέτρων 8δις.
Περάσαμε από την καταγγελία των μνημονίων και το διώξιμο της τρόικας στη μετονομασία τους.
Αυτά και μόνο, σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη χώρα, θα ήταν αρκετά για να χαρακτηρίσουν μια κυβέρνηση ως ...χμμ ..., αναξιόπιστη.
Είναι αλήθεια ότι τα πράγματα ήρθαν τούμπα σε σχέση μ' ότι περιμέναμε. Ήμουν βέβαιος ότι η συμφωνία ήταν δεδομένη κι ότι απλώς έψαχναν τρόπο να τη σερβίρουν στους ψηφοφόρους της ελπίδας που έρχεται. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι έτσι, ή μήπως είναι;
Έτσι, περάσαμε διαδοχικά από την διαγραφή του χρέους στην αναθεώρησή του και τελικά στην αναγνώρισή του.
Περάσαμε από το πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας, στο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, στις κόκκινες γραμμές και φτάσαμε στην (αντι)πρόταση μέτρων 8δις.
Περάσαμε από την καταγγελία των μνημονίων και το διώξιμο της τρόικας στη μετονομασία τους.
Αυτά και μόνο, σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη χώρα, θα ήταν αρκετά για να χαρακτηρίσουν μια κυβέρνηση ως ...χμμ ..., αναξιόπιστη.
Είναι αλήθεια ότι τα πράγματα ήρθαν τούμπα σε σχέση μ' ότι περιμέναμε. Ήμουν βέβαιος ότι η συμφωνία ήταν δεδομένη κι ότι απλώς έψαχναν τρόπο να τη σερβίρουν στους ψηφοφόρους της ελπίδας που έρχεται. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι έτσι, ή μήπως είναι;
