ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ Παζάρια όλων με όλους για μια ... «ισχυρή Ευρώπη»

 

Συντηρητικοί και Σοσιαλδημοκράτες διαπραγματεύονται να συνεχιστεί ο «μεγάλος συνασπισμός» με τους Φιλελεύθερους

 

Για την φον ντερ Λάιεν η Μελόνι δεν είναι και τόσο ...ακροδεξιά

Διεργασίες και παζάρια για μια «ισχυρή Ευρώπη» στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα, εν μέσω ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης με τη Ρωσία, διεξάγονται την επομένη των εκλογών μεταξύ κομμάτων και ευρωομάδων, σε μια προσπάθεια να συμβιβαστούν συμφέροντα και να τεθούν προτεραιότητες για λογαριασμό των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Οπως αναφέρει η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ,«το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε διάφορες χώρες αποτυπώνει σε ένα βαθμό τη δυσαρέσκεια ευρύτερων εργατικών-λαϊκών δυνάμεων απέναντι στις πολιτικές της ΕΕ - ως συνέχεια και αντίστοιχων μαζικών κινητοποιήσεων - και αποτυπώθηκε με την καταψήφιση κυβερνήσεων και κομμάτων, π.χ. Γερμανία, Γαλλία κ.λπ., που πρωτοστατούν στην υλοποίηση αντιλαϊκών στρατηγικών επιλογών της ΕΕ.

Τέτοιες επιλογές είναι για παράδειγμα η στήριξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία ή η πολιτική της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης", τις συνέπειες των οποίων πληρώνουν ακριβά οι ευρωπαϊκοί λαοί. Βεβαίως, είναι ζητούμενο αυτή η διαμαρτυρία να αποκτήσει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και να μην εγκλωβίζεται στους ανταγωνισμούς μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου και αστικών πολιτικών δυνάμεων.

Σε μια περίοδο, μάλιστα, που η ΕΕ δείχνει ακόμη περισσότερο τον αντιδραστικό της χαρακτήρα, ειδικά η στάση των λεγόμενων "αριστερών" κομμάτων ως υμνητών της ΕΕ σε διάφορες χώρες αφήνει εργατικές - λαϊκές μάζες εκτεθειμένες στην ψευδεπίγραφη "αντισυστημική" και "αντι-ΕΕ" ρητορεία ακροδεξιών και εθνικιστικών μορφωμάτων. Αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά η επιτακτική ανάγκη της ανασύνταξης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη και παγκόσμια, η ενίσχυση της διεθνιστικής αλληλεγγύης».

Οσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. `Η πιο απλά ... απόγνωση

 

RIZOSPASTIS

Είναι σε εξέλιξη μία προσπάθεια απαξίωσης του ποσοστού του ΚΚΕ και της δυναμικής που αυτό περικλείει για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Σαν ένας άνθρωπος, με μικρές αλλαγές στις λέξεις, κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί, στελέχη των αστικών κομμάτων και «δημοσιογράφοι» περιφέρουν έναν αχταρμά «επιχειρημάτων» σχολιάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ.

Ορισμένα από αυτά θα σχολιάσουμε παρακάτω...

Λένε: «Μα πώς πανηγυρίζετε με τέτοια άνοδο της ακροδεξιάς»

Πανηγυρίζουμε με το ποσοστό του ΚΚΕ, που καταγράφει σημαντική άνοδο σε ακόμη μία εκλογική αναμέτρηση. Πανηγυρίζουμε ακριβώς γιατί το 9,3% του ΚΚΕ είναι το μεγάλο αποκούμπι για την επόμενη μέρα των εκλογών, για την ενίσχυση της εργατικής - λαϊκής πάλης. Σε αντίθεση με το ΚΚΕ, κάποιοι έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για την ανησυχία τους για την ακροδεξιά. Αφενός δεν γίνεται να ανησυχούν για την ακροδεξιά και την ίδια ώρα να στηρίζουν την ΕΕ του αντικομμουνισμού και των απαγορεύσεων ακόμα και της συνδικαλιστικής δράσης σε μια σειρά από χώρες.

Αλλά αυτά τα είπαμε και προεκλογικά. Πάμε στα μετεκλογικά. Λένε ότι «τα κόμματα δεξιά της ΝΔ αθροίζουν 20%». Ετσι είναι και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Να θυμηθούμε π.χ. τις εκλογές του Μάη του 2012. Τότε που η ναζιστική - εγκληματική Χρυσή Αυγή συγκέντρωνε 7%, ενώ το σύνολο των φασιστικών και ακροδεξιών κομμάτων σκαρφάλωνε στο 23,24%.

Τι θα απομείνει;

 

Πηγή: Eurokinissi

 

Βρίθει από ...«προοδευτικές» προσωπικότητες το πρόγραμμα της διάσκεψης που οργανώνει το Ινστιτούτο Τσίπρα στην Αθήνα από σήμερα. 

Ποιανού τα «διαπιστευτήρια προοδευτικότητας» να πρωτοθαυμάσει κανείς; Του Μάθιου Νίμιτς, που θα βραβευτεί κιόλας και ο οποίος πριν τον ΟΗΕ υπήρξε από το 1977 σύμβουλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ; Tου Τζέφρι Πάιατ, πρωτεργάτη της ευρωατλαντικής επέμβασης στην Ουκρανία και μετέπειτα πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα; Του επιτρόπου Οικονομίας της ΕΕ Πάολο Τζεντιλόνι, που το κόμμα του συγκυβερνούσε με τη «Λέγκα του Βορρά», τον Μπερλουσκόνι και το αντιδραστικό «Κίνημα 5 Αστέρων»; Του επίτροπου Προϋπολογισμού της Κομισιόν Γιοχάνες Χαν, του αυστριακού Λαϊκού Κόμματος; 'Η του γνωστού και μη εξαιρετέου πρώην Προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος απελευθέρωσε τις μαζικές απολύσεις στη Γαλλία το 2013, στήριξε τη Σαουδική Αραβία από την αρχή του πολέμου στην Υεμένη και ήδη από το 2014 στήριξε τον Νετανιάχου και το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα»;

Με τέτοια πρεμιέρα από το Ινστιτούτο Τσίπρα, αναρωτιέται κανείς τι θα απομείνει για το Ινστιτούτο Κασσελάκη...

(Πηγή: «Ριζοσπάστης)

 

902gr