Ειδικότερα, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η μη υπογραφή νέων στον ιδιωτικό τομέα, η τρομακτική επέκταση της «ευελιξίας» και η επιβολή ατομικών συμβάσεων, η καθήλωση διά νόμου του κατώτατου μισθού, που συνεχίζει να υπολείπεται κατά 101 ευρώ σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό του 2012 (!), η διατήρηση των μισθών στο Δημόσιο, που έγιναν 12 αντί για 14, και οι περικοπές στις συντάξεις, που συνοδεύτηκαν κι αυτές από την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, έχουν διαμορφώσει μόνιμους μηχανισμούς συμπίεσης τους εισοδήματος σε πάνω από 5 εκατομμύρια εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Ετσι, σήμερα η εργατική - λαϊκή οικογένεια είναι ακόμα πιο ευάλωτη στο κύμα ακρίβειας και ανατιμήσεων, κάνοντας ακόμα πιο επίκαιρη την πάλη για ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για αυξήσεις στις συντάξεις και επιστροφή των «κλεμμένων».
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση διαφημίζει προκλητικά την αύξηση - ψίχουλα 2% που θα δώσει στον κατώτατο μισθό από 1/1/2022 και την οποία ήδη «χρωστούν» οι μισθωτοί, αφού ο μήνας δεν «βγαίνει» με τίποτα. Αφήνει μάλιστα υποσχέσεις και για νέα «αύξηση», ανάλογα πάντα με την πορεία της οικονομίας, όταν τη διετία 2020 - 2021 δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ αύξηση και ενώ η ακρίβεια τους τελευταίους μήνες του τρέχοντος έτους έχει εξαερώσει εκ των προτέρων τις όποιες αυξήσεις του 2022.