Στις ΗΠΑ, με την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Ντ. Τραμπ
όλοι στο πολιτικοκοινωνικό σύστημα
φαίνεται ότι διαθέτουν μια θεωρία για το τι συνέβη και γιατί αυτή τη
στιγμή, ενώ συγχρόνως στέκονται ενωμένοι στη διακήρυξη ότι δεν υπάρχει χώρος
για βία στη δημοκρατική Αμερική. Την ίδια στιγμή όλες οι ομάδες συμφερόντων
κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να απομυζήσουν οφέλη από αυτό το γεγονός και
να προωθήσουν τα δικά τους επιμέρους συμφέροντα, συσκοτίζοντας πλήρως την
πραγματικότητα. Και όλοι αυτοί που
πέρασαν εννέα μήνες συμβάλλοντας με τον ένα ή άλλο τρόπο στο βομβαρδισμό της
Γάζας συμφωνούν ότι η επίθεση εναντίον του Τραμπ ήταν η χειρότερη πράξη βίας
που έχουν δει ποτέ. Οι Δημοκρατικοί που πέρασαν τέσσερα χρόνια διαδίδοντας
θεωρίες συνωμοσίας και αποκαλώντας τον Τραμπ Σατανά συμφωνούν με τους
ρεμπουμπλικάνους για τη διχαστική ρητορική που οδήγησε σ’ αυτή τη στιγμή. Τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι
Δημοκρατικοί επιμένουν συνεχώς ότι η άλλη πλευρά θα είναι τυραννική στην
εξουσία, για να έχουν την ψευδαίσθηση της επιλογής οι εκλογείς
τους. Και οι μεν και οι δε δεν διαφωνούν
να δολοφονούνται Ιρανοί, Αφγανοί ή Παλαιστίνιοι, αλλά ομόφωνα καταδικάζουν τη βία στη χώρα τους. Μόνο
στις χώρες του ΝΑΤΟ, και στο Ισραήλ
βεβαίως, επιτρέπονται τέτοια δολοφονικά παιχνίδια εις βάρος άλλων χωρών, χωρίς
να πάψουν να θεωρούνται πολιτισμένες και δημοκρατικές.
Η χώρα των ΗΠΑ που έχει πραγματοποιήσει στοχευμένες
δολοφονίες σε Υεμένη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη κλπ. θέλει να θεωρείται ότι είναι
μια χώρα πολιτισμένη που σέβεται το διεθνές δίκαιο και τους κανόνες δικαίου, αν
και η πολιτική βία και οι στοχευμένες
δολοφονίες μοιάζει να είναι τα εθνικά της αθλήματα. Οι ΗΠΑ είναι μια χώρα όπου η ζωή μοιάζει να είναι
φθηνή, ιδιαίτερα για όποιον είναι φτωχός.
Είναι μια χώρα όπου ένας αστυνομικός μπορεί να πυροβολήσει και
να σκοτώσει και μόνο για επίδειξη δύναμης, όπου οι πολιτικοί θα σκεφτούν να ανατινάξουν ακόμα
και σχολεία και νοσοκομεία απλώς για να συλλάβουν ανθρώπους που θεωρούν επικίνδυνους,
όπου οι πολίτες τους πληρώνουν για τις θηριώδεις στρατιωτικές δαπάνες αλλά αφήνονται να πεθάνουν όταν αρρωστήσουν, όπου
οι άνθρωποι εκτελούνται με έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς στον κόσμο. Η ιδέα
της δημοκρατίας των ΗΠΑ ολοένα και μοιάζει ακόμα και επικοινωνιακά να
παραπαίει. Ένας γέροντας που παριστάνει
τον πρόεδρο της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου και ένας υποψήφιος για
πρόεδρος εναντίον του οποίου έγινε απόπειρα δολοφονίας δεν δείχνουν παρά μια
αποτυχία ελέγχων και ισορροπιών στα εσωτερικά του κατεστημένου που επέτρεψε αμφισβητούμενα
άτομα, ακόμα και για την εικόνα μιας υπερδύναμης, να βρίσκονται στο προσκήνιο. Και
μοιάζει από αδυναμία ή και κυνισμό της υπερδύναμης η διαφημιζόμενη δημοκρατία της να αποτυγχάνει να προστατεύσει την εικόνα της που απαιτεί να φαίνεται ότι
εκπροσωπούνται οι εκλογείς στα θεσμικά όργανα. Αυτή η δημοκρατική
υπερδύναμη, ψιθυρίζοντας απλώς κάποιες αντιρρήσεις για τον αριθμό αμάχων που
σκοτώνονται, ενισχύει με όπλα και
υποστηρίζει με τη διπλωματία τη γενοκτονία του Ισραήλ στην Παλαιστίνη.