Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για την 21η Απρίλη μέρα επιβολής της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα



Σε ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για την 21η Απρίλη μέρα επιβολής της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα, αναφέρει τα εξής:

«Το ΚΚΕ τιμά την προσφορά και τη μνήμη των θυμάτων της χούντας, όλων όσων έδωσαν τη ζωή τους δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, υπέστησαν βασανιστήρια, συνέβαλαν με κάθε μορφή στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης. Χαιρετίζει τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των αγωνιστών, την προσφορά των χιλιάδων μελών του ΚΚΕ που ανασυγκρότησαν το Κόμμα σε συνθήκες παρανομίας και τη δράση της ΚΝΕ, η οποία ιδρύθηκε μέσα στη δικτατορία, το 1968.

Η δικτατορία της 21ης Απρίλη γεννήθηκε στο έδαφος της κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος, ως αποτέλεσμα των αντιπαραθέσεων και των συγκρούσεων για τις αρμοδιότητες του Παλατιού, ειδικότερα για το ρόλο του στη διοίκηση του στρατού και στην ανάκληση πρωθυπουργού. Το πολιτικό σύστημα της μετεμφυλιακής περιόδου ήταν πλέον παρωχημένο, δεν εξυπηρετούσε την ομαλή ενσωμάτωση των εργατικών-λαϊκών μαζών στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τη μεταπολεμική καπιταλιστική ανάπτυξη και τη χρονική απομάκρυνση από την ταξική αναμέτρηση με το ΔΣΕ.

Η σφαγή του Λάντλοου – Λούης Τίκας: Με τους προλετάριους των ΗΠΑ στο πάνθεον των ηρώων της εργατικής τάξης

 

 20-04-202020

 Απρίλη 1914. Το όνομα του Λούη Τίκα (Ηλίας Σπαντιδάκης) Έλληνα συνδικαλιστή ηγέτη της αμερικανικής Ένωσης Ανθρακωρύχων, συνδέεται με τον ηρωισμό και την τραγική κατάληξη της μεγάλης απεργίας στα ορυχεία της εταιρείας CFI (ιδιοκτησίας Ροκφέλερ) στο Λάντλοου του νότιου Κολοράντο, που έμεινε στην ιστορία ως η «Σφαγή του Λάντλοου».

Η σφαγή του Λάντλοου λειτούργησε σαν ένας δυνατός προβολέας που φώτισε τις πιο σκοτεινές πλευρές της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο, ανέδειξε τα εγκλήματα που είναι διατεθειμένη να πράξει η κυρίαρχη τάξη προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά της, και αποκάλυψε τον ρόλο των μηχανισμών του κράτους στην υπεράσπιση αυτών των συμφερόντων. Παράλληλα έδειξε στους προλετάριους των ΗΠΑ και όλου του κόσμου ότι ο δρόμος για την κοινωνική απελευθέρωσή τους είναι μονόδρομος και περνάει από τη σύγκρουση με την οικονομική και πολιτική εξουσία των αφεντικών-εκμεταλλευτών τους και την ανατροπή τους.

ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ


Κοινός στόχος η καπιταλιστική σταθερότητα



  Πηγή: Associated Press

* Του Κωστή Μπορμπότη

«Πολλοί αντέδρασαν απορρίπτοντας ως τερατώδη την όλη ιδέα των αμοιβαίων αντισταθμισμάτων (trade-offs) ανάμεσα στη διάσωση ζωών και στη διάσωση της οικονομίας (...) Μακροπρόθεσμα όμως είναι σημαντικό να παραδεχτούμε ότι η ανάγκη τέτοιων αντισταθμισμάτων θα αναδυθεί - και θα γίνεται όλο και πιο επιτακτική τους επόμενους μήνες, όσο η οικονομία γλιστράει στην ύφεση»1 (New York Times).

Η πορεία της παγκόσμιας εξάπλωσης της πανδημίας, τα μέτρα που παίρνονται και οι τεράστιες επιπτώσεις στην καπιταλιστική οικονομία έχουν προκαλέσει μια διεθνή συζήτηση γύρω από τις μεθόδους αντιμετώπισης που υιοθετήθηκαν από τα διάφορα καπιταλιστικά κράτη.

Συχνά προβλήθηκε μια βολική υπεραπλούστευση που υποστηρίζει ότι, από τη μία, υπάρχουν κυβερνήσεις που θέτουν ως προτεραιότητα την «οικονομία» και, από την άλλη, εκείνες που θέτουν ως προτεραιότητα τον «άνθρωπο». Η ελληνική κυβέρνηση πλάθει για τον εαυτό της την εικόνα ότι ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Ο πρωθυπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά σε πρόσφατη συνέντευξή του πως «όλοι υποφέρουμε από τις οικονομικές συνέπειες αυτού του lockdown. Η προστασία της ζωής των ανθρώπων αποτελεί όμως την υπ' αριθμόν 1 προτεραιότητα», ενώ σε χαρακτηριστικό άρθρο, που παρουσιάστηκε προ ημερών στο «Βήμα», επικροτείται η κυβερνητική πολιτική με το επιχείρημα ότι αντιμετωπίζει ως «υπέρτατη αξία» την ανθρώπινη ζωή.2

Ευτυχώς που μας κυβερνούν οι …Άριστοι και σωθήκαμε


«Εθνική επιτυχία» της κυβέρνησης, που με τις κινήσεις της «μας έσωσε»… λένε επίσημα, αλλά και ψιθυριστά.

«Εθνική επιτυχία» της κυβέρνησης, που με τις κινήσεις της «μας έσωσε»… λένε επίσημα, αλλά και ψιθυριστά. Επιτυχία που θαρρούν ότι ανασταίνει ακόμα και τα νεκρά (από την αρχή ακόμα της κρίσης) ιδεολογήματα της “ελεύθερης  αγοράς” και «του ιδιωτικού τομέα».