Οι αντικομμουνιστικές αναφορές του Βλαντιμίρ Πούτιν στο διάγγελμά του για την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία, όπως: «Σταλινική δικτατορία», «ολοκληρωτικό καθεστώς», «κόκκινη τρομοκρατία» κ.ο.κ., καθώς και οι ισχυρισμοί του περί διόρθωσης των λαθών που έγιναν από τον Λένιν και τη σοσιαλιστική - σοβιετική εξουσία επί ΕΣΣΔ, υπενθύμισαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι η ρωσική κυβέρνηση βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την ΕΕ στο ξαναγράψιμο της Ιστορίας και στον αντικομμουνισμό στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, συναγωνιζόμενη «στα ίσα» με το ευρωατλαντικό στρατόπεδο.
Αν στις χώρες της ΕΕ κατεδαφίζουν μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης, μέσα στη Ρωσία σηκώνουν μνημεία -«ανάθεμα» στην περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και των κατακτήσεών της. Την ίδια ώρα η ρωσική κυβέρνηση και η αστική τάξη της χώρας έχει να αντιμετωπίσει, ακόμα και σήμερα, 30 και πλέον χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, τη νοσταλγία μεγάλων τμημάτων του λαού για όσα είχε κατακτήσει να απολαμβάνει την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, προσπαθώντας, όταν την βολεύει, να καπηλευτεί τα φιλοσοβιετικά και αντιφασιστικά αισθήματα του ρωσικού λαού.