«Η πάλη για αγορές και η καταλήστευση ξένων χωρών, η τάση να καταπνίξουν το επαναστατικό κίνημα του προλεταριάτου και της δημοκρατίας στο εσωτερικό των χωρών, η τάση να αποβλακώσουν, να διασπάσουν και να εξοντώσουν τους προλετάριους όλων των χωρών, σπρώχνοντας τους μισθωτούς σκλάβους ενός έθνους ενάντια στους μισθωτούς σκλάβους ενός άλλου έθνους προς όφελος της αστικής τάξης, αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο, το μοναδικό πραγματικό νόημα του πολέμου».
Β. Ι. Λένιν, τ. 26, σελ. 1.
Όλα τα παραπάνω, που σημείωνε ο ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης
πριν από 100 και πλέον χρόνια, ισχύουν απόλυτα και για τον πόλεμο που
διεξάγεται στην Ουκρανία. Σε πολλά άρθρα μέχρι σήμερα έχουν αναδειχτεί
πλευρές της διαπάλης για τις αγορές, τις πρώτες ύλες, τους δρόμους
μεταφοράς των εμπορευμάτων.
Τo ΚΚΕ έχει διατυπώσει ξεκάθαρες θέσεις και στο πλαίσιο του Διεθνούς
Κομμουνιστικού Κινήματος. Δυστυχώς, ορισμένα ΚΚ, όπως το ΚΚΡΟ, εκφράζουν
θέσεις που μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους.
Λίγα στοιχεία για το ΚΚΡΟ
Το ΚΚΡΟ, που συγκροτήθηκε το 1993, είναι σημαντική δύναμη στην
πολιτική ζωή της καπιταλιστικής Ρωσίας. Στις τελευταίες βουλευτικές
εκλογές, το 2021, συγκέντρωσε το 18,9% των ψήφων και αναδείχτηκε 2η
πολιτική δύναμη, εκλέγοντας 57 βουλευτές (σε σύνολο 450). Το ΚΚΡΟ σε
αυτά τα 30 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ έχει αναλάβει και κυβερνητικές
θέσεις, την περίοδο 1998 - 1999, επί πρωθυπουργίας Γ. Πριμακόφ, που
διαχειρίστηκε την καπιταλιστική κρίση, η οποία είχε ξεσπάσει τότε στη
χώρα. Το ίδιο το πρόγραμμα του κόμματος, που κινείται στη «γραμμή» της
σταδιακής μετάλλαξης του καπιταλισμού σε σοσιαλισμό, μέσα από πολλά
στάδια, προκρίνει τις διάφορες κυβερνητικές «κεντροαριστερές» λύσεις. Το
ΚΚΡΟ, παρά τη σημαντική κοινοβουλευτική δύναμή του, δεν έχει καμία
ουσιαστική συμμετοχή στην ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού
κινήματος της Ρωσίας, βασικές δυνάμεις του οποίου ελέγχονται από το
κράτος και την εργοδοσία.