Ευχαριστούμε, Κομαντάντε Φιντέλ!

 

Ευχαριστούμε, Κομαντάντε Φιντέλ!

Γράφει ο Νίκος Μόττας* //

Από χτες, 26 Νοέμβρη 2016, η ανθρωπότητα είναι φτωχότερη. Η παγκόσμια εργατική τάξη, οι άνθρωποι που αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, όσοι πιστεύουν σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι φτωχότεροι. Σήμερα, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα θρηνεί την απώλεια ενός απ’ τους εμβληματικότερους επαναστάτες της σύγχρονης Ιστορίας. Η καρδιά του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, του Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο, έπαψε να χτυπά, σημαίνοντας το βιολογικό τέλος μιας ζωής 90 χρόνων, γεμάτης αγώνες και θυσίες για τα ιδανικά του Σοσιαλισμού, για μια Κούβα όπου ο λαός θα είναι αφέντης στον τόπο του.

Ο βιολογικός θάνατος του Φιντέλ- όπως και άλλων σπουδαίων κομμουνιστών επαναστατών, όπως του Λένιν, του Στάλιν, του Μπελογιάννη, του Τσε, του Χο Τσι Μινχ- δεν προσφέρεται για πολιτικούς επικηδείους. Αποτελεί, όμως, αφορμή για αποτίμηση του επαναστατικού τους έργου το οποίο αποτελεί υλική δύναμη που συμβάλλει στην ανάπτυξη και διαμόρφωση της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης. Η ζωή και δράση του Φιντέλ, ταυτισμένη με την Επανάσταση του 1959 και την προσπάθεια οικοδόμησης του Σοσιαλισμού στο γεωγραφικά μικρό αλλά ηρωϊκό νησί της Καραϊβικής, αποτελεί την πλέον χειροπιαστή απόδειξη αυτού που έλεγε ο εθνικός ποιητής της Κούβας, ο Χοσέ Μαρτί: Ο καλύτερος τρόπος να πεις κάτι είναι να το κάνεις.

Δώρο στους φασίστες η αντικομμουνιστική «έκθεση για την προπαγάνδα κατά της ΕΕ»

Η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την προπαγάνδα κατά της ΕΕ αποτελεί μνημείο αντικομμουνισμού, δώρο στους φασίστες, που ποινικοποιεί την πολιτική σκέψη, λόγο και πράξη και στήνει στον τοίχο σαν πράκτορες όποιους αντιδρούν στην ΕΕ, δηλαδή εκατομμύρια άνεργους και φτωχούς, τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανοπουλος, μιλώντας στην εκπομπή της ΕΡΤ «Europe» και ασχολείται με τα θέματα που απασχόλησαν το Ευρωκοινοβούλιο τη βδομάδα που πέρασε.

Για το θέμα της «ενιαίας αμυντικής πολιτικής», υπογράμμισε ότι η ΕΕ στρατιωτικοποιείται, στήνει το «στρατιωτικό Σέγκεν», για να επεκτείνει τις επεμβάσεις της στα σύνορα με τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρικανική. 

Σημειώνοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περιοχή, όπου η αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι πραγματικά τρομακτική, όποιος θέλει παρουσιάζει στρατιωτικές δυνάμεις και βομβαρδίζει και ταυτόχρονα προωθείται η διχοτόμηση της Κύπρου και η Τουρκία αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Το χιλιοειπωμένο και προβοκατόρικο «παραμύθι» των παρωπίδων…

«Τι θα πει παρωπίδες; 

  Η αφοσίωση σε μια συγκεκριμένη πανανθρώπινη ιδεολογία, δηλαδή το Μαρξισμό - Λενινισμό, αποτελεί παρωπίδα; 

Και γιατί άραγε δεν έχουν παρωπίδες όσοι πολεμούν με διάφορους τρόπους τη συγ-κεκριμένη κοσμοθεωρία; 

Και γιατί... αυτό το «αστειάκι», το οποίο χρησιμοποιείται κατά κόρον από όλους τους αντικομμουνιστές και φυσικά και από τους λεγόμενους «αριστερούς δημοκράτες» και  τους κάθε λογής οπορτουνιστές, και το οποίο πάντα έχει στόχο αυτή την κοσμοθεωρία,  δεν είναι παρωπίδα;  

Επαγρύπνηση για τους κινδύνους που μεγαλώνουν μέσα κι έξω

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ο τραγικός θάνατος μιας γυναίκας και ενός παιδιού στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας, το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων που εφαρμόζουν κυβέρνηση και ΕΕ, εξαθλιώνει και δολοφονεί. Με τον ίδιο τρόπο που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τις οποίες στηρίζει πολύτροπα η Ελλάδα, ισοπεδώνουν πόλεις και ανθρώπους, ξεσπιτώνουν οικογένειες, πνίγουν παιδιά στη Μεσόγειο.

 

Ο εγκλωβισμός, που αξιοποιείται ως μέσο διαχείρισης και ελέγχου των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, είναι για τους καπιταλιστές το αυτονόητο συμπλήρωμα του ξεριζωμού από τις εστίες τους χιλιάδων ανθρώπων, που προκαλούν οι πόλεμοι και οι ανταγωνισμοί τους για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και περιοχών μεγάλης γεωστρατηγικής αξίας.
Ο «έλεγχος» των μεταναστευτικών - προσφυγικών ροών γίνεται πάντα με κριτήριο τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου. Ετσι, η στρόφιγγα ανοιγοκλείνει ανάλογα και χιλιάδες θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων γίνονται παιχνίδια στα χέρια ιμπεριαλιστικών κέντρων, μονοπωλιακών συμφερόντων, διαφόρων αντιδραστικών σχεδίων.