Όταν οι κροκόδειλοι δακρύζουν…

 

Για τις τελευταίες εξελίξεις στο Αφγανιστάν έχουν ειπωθεί πολλά και έχουν γραφτεί ακόμα περισσότερα. Ξεχωρίζει ένα ύφος «ουδετερότητας» στις τοποθετήσεις των αστικών δυνάμεων και των διάφορων περισπούδαστων αναλυτών που από ότι φαίνεται πάσχουν από κρίσεις αμνησίας… Και μπορεί στον γερασμένο Πρόεδρο της γερασμένης ιμπεριαλιστικής δύναμης, Τ. Μπάιντεν, που στην χώρα μας αποτελεί το «ελιξίριο» της καινοτομίας και της προόδου, μήλον της έριδος ανάμεσα σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ και Giani, να δικαιολογούνται κάποια κενά μνήμης… Αλλά στους υπόλοιπους, ξαφνικά «υπέρμαχους» του αφγανικού λαού και των δικαιωμάτων της γυναίκας δεν δικαιολογούνται τέτοιες κρίσεις.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι πριν από 20 χρόνια όταν ξεκινούσε η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν με πρόσχημα την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» οι ίδιες δυνάμεις νοηματοδοτούσαν λίγο διαφορετικά τον ανθρωπισμό! Τότε διάφοροι πραγματικοί «Ταλιμπάν» των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ έγραφαν χαρακτηριστικά για την τοποθέτηση του ΚΚΕ ενάντια στον πόλεμο: «Όλοι στρατεύονται ουσιαστικά στον αγώνα της Δύσης κατά της τρομοκρατίας και διαφωνούν μόνο οι Ταλιμπάν, οι ακραίοι ισλαμιστές των θρησκευτικών σχολών του Πακιστάν, καθώς και το ΚΚΕ».

Ποιος έχει την ευθύνη της ασφάλειας των παιδιών μας;

 

Μία κατάπτυστη διαδικασία ακολουθεί η διοίκηση του Δήμου με τους γονείς που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους στα αθλητικά τμήματα της δημοτικής επιχείρησης.

Εκβιάζουν τους γονείς να υπογράψουν μία υπεύθυνη δήλωση με την οποία όχι μόνο αναγνωρίζουν ότι η συμμετοχή των παιδιών τους «εγκυμονεί κινδύνους προσωπικής και σωματικής υγείας», αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζουν ότι η δημοτική επιχείρηση (ΚΕΥΝΣ) δεν παίρνει καμιά ευθύνη «σχετικά με την καταλληλότητα, την κατάσταση ή την ασφάλεια των αθλητικών εγκαταστάσεων»!!!

Πως είναι δυνατό μια δημοτική επιχείρηση που οργανώνει αθλητικά τμήματα παιδιών και εφήβων μέσα στις δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις, να μην εγγυάται για την καταλληλότητα, την κατάσταση και την ασφάλεια αυτών των αθλητικών εγκαταστάσεων;

Ανοίγουν σήμερα οι πύλες στο πρώην στρατόπεδο Καρατάσιου στη Θεσσαλονίκη! (VIDEO)

 

47ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»

 

Αναλυτικές πληροφορίες για την πρόσβαση στον χώρο

 

 

 

Η μεγάλη μέρα που το 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στη Θεσσαλονίκη θα ανοίξει τις πύλες του για να υποδεχθεί τη νεολαία της πόλης έφτασε! Από σήμερα Πέμπτη 16 Σεπτέμβρη και μέχρι το Σάββατο, το πρώην στρατόπεδο Καρατάσιου θα φιλοξενήσει τις πλούσιες πολιτικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Την Παρασκευή 17 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθεί κεντρική πολιτική ομιλία με ομιλητή τον Κύριλλο Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του Φεστιβάλ:

Νοθεία με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα

 

Μια πλευρά του εκτρώματος Χατζηδάκη είναι και αυτή της «ηλεκτρονικής ψηφοφορίας», που έρχεται τάχα ως λύση για «αμεροληψία» και «τακτοποίηση» του οργίου νοθείας που αξιοποιούν οι εργατοπατέρες του δικού τους, εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, για να παραμένουν στις καρέκλες τους (...) Στην κοινή γνώμη ντύνεται με τον «μανδύα» του επιστημονικά σύγχρονου και προοδευτικού, ως δήθεν «ψηφιακή αναβάθμιση». Αν όμως εξεταστούν με προσοχή τα πραγματικά δεδομένα στην Ελλάδα και παγκόσμια, θα φανεί πως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Πρόκειται για απόπειρα νομιμοποίησης της νοθείας, και όχι εξάλειψής της.

* * *

Οι δεκάδες περιπτώσεις χωρών παγκοσμίως, που από καιρό αξιοποιούν την ηλεκτρονική ψηφοφορία, έχουν ήδη δώσει τα πρώτα δείγματα γραφής, όπως τα παρακάτω:

«Φιλόδοξο σχέδιο ωρίμανσης των ακινήτων... »

 

Ως ένα μέτρο που θα διαμορφώσει προϋποθέσεις για ένα καλύτερο ξεκίνημα στη ζωή μιας νέας οικογένειας παρουσιάζει η κυβέρνηση την πρόθεσή της να αξιοποιήσει ορισμένα από τα 70.000 ακίνητα που διαθέτει η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ), για να παραχωρήσει στέγη σε νεαρά ζευγάρια και σε ευάλωτες οικογένειες, χωρίς να γίνουν γνωστές οι προϋποθέσεις και οι όροι του προγράμματος.

Η συζήτηση δεν είναι καινούργια και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Ειδικά στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, όπου το πρόβλημα της λαϊκής στέγης είναι ιδιαίτερα οξυμένο, λόγω και των ακριβών ενοικίων, το κράτος αναλαμβάνει με διάφορους τρόπους να επιδοτήσει τη στέγη, με αυστηρά όμως δημοσιονομικά και οικονομικά κριτήρια, που μόνο τα πολύ φτωχά λαϊκά νοικοκυριά μπορούν να εκπληρώσουν. Το είδαμε και με την επιδότηση ενοικίου που νομοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα μέτρο εκτόνωσης των αντιδράσεων και «καλλωπισμού» των συνεπειών από την πολιτική της για τα «κόκκινα» δάνεια.

Ρεύμα - φωτιά!

 

 

Από την πρόσφατη κινητοποίηση έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ στην Αθήνα

 

Η τιμή χονδρικής του ρεύματος για την Ελλάδα θα φτάσει σήμερα Πέμπτη τα 175,39 ευρώ/MWh. Αυτό σημαίνει πανάκριβο ρεύμα για τον λαό, που θα αποτυπωθεί με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια τους αμέσως επόμενους μήνες. Αυτήν τη φορά, όμως, δεν είναι ούτε ο καύσωνας ούτε «οι υψηλότερες ιστορικά θερμοκρασίες», που επικαλούνταν η κυβέρνηση στις αρχές Αυγούστου για να δικαιολογήσει τις «γκαζωμένες» τιμές χονδρικής και τη «λυπητερή» που βλέπουν ήδη στους λογαριασμούς του Σεπτέμβρη χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά...

Η σταθερή αύξηση των τιμών χονδρικής, που πριν από έναν περίπου χρόνο βρίσκονταν μεσοσταθμικά στα 41,7 ευρώ/MWh για τη χώρα μας, δείχνει ότι οι ανατιμήσεις στο ρεύμα δεν είναι ούτε περιορισμένο ούτε παροδικό φαινόμενο, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου επίσης καταγράφονται μεγάλες ανατιμήσεις.

Σε αντίθεση με όσα διακηρύττουν, η «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, σε συνδυασμό με τη διασυνδεσιμότητα των δικτύων και η λεγόμενη «πράσινη μετάβαση» οδηγούν σε ακριβότερο ρεύμα, με τραγικές συνέπειες για τα νοικοκυριά, που και σήμερα δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στους «τσουχτερούς» λογαριασμούς, σε συνδυασμό με την κατακρήμνιση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος.

Η «εξωστρέφεια» της αγοράς Ενέργειας εκθέτει τη χώρα στις ευρωπαϊκές και διεθνείς διακυμάνσεις, βάζει σε κίνδυνο την ενεργειακή αυτάρκεια και αυξάνει το κόστος του ρεύματος για τα νοικοκυριά, η χονδρική του οποίου διαμορφώνεται χρηματιστηριακά.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι την πρώτη μέρα συμμετοχής του ελληνικού δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας στην αγορά χονδρεμπορικής (target model), τον Νοέμβρη του 2020, η τιμή του ήταν στα 61 ευρώ/MWh, για να εκτοξευθεί κοντά στα 200 (!) τον Αύγουστο του 2021. Αυτός είναι ο «εξορθολογισμός» των τιμών που υποσχόταν η κυβέρνηση με την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, στο έδαφος των νόμων που είχαν ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου, που έχει επιλεγεί ως «μεταβατικό καύσιμο» στον σχεδιασμό της «πράσινης ανάκαμψης», αυξάνει επίσης το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής, που μετακυλίεται στον λαό.

Το ίδιο ισχύει και με τα τέλη που επιβαρύνουν τη χρήση υδρογονανθράκων στην παραγωγή του ρεύματος, στο όνομα του να «ενθαρρύνονται» τάχα η απολιγνιτοποίηση και η επέκταση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα των κρατών - μελών της ΕΕ. Αυτό το κόστος, μαζί με άλλα «πράσινα» χαράτσια, φορτώνεται στα λαϊκά νοικοκυριά.

Δεν είναι επομένως ο «ακριβός» και «ασύμφορος» λιγνίτης που ακριβαίνει το ρεύμα όταν χρησιμοποιείται για να καλύψει την αυξημένη ζήτηση, αλλά τα «πράσινα» καπέλα στην τιμή του ρεύματος που παράγεται από τα λιγνιτικά εργοστάσια.

Αυτό σημαίνει ότι οι λαοί έχουν «παντρευτεί» τις υψηλές τιμές του ρεύματος, εξαιτίας των «πράσινων» φόρων στην Ενέργεια, με δεδομένο μάλιστα ότι οι ακριβότερες ΑΠΕ, που εξαρτούν την ηλεκτροπαραγωγή από την ηλιοφάνεια και τον αέρα, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια.

Το ακριβότερο ρεύμα θα αποτελεί τα επόμενα χρόνια μια ακόμα μεγαλύτερη πληγή αιμορραγίας για το λαϊκό εισόδημα, που κι αυτό δεν πρόκειται να ανακάμψει. Γι' αυτό τα μέτρα που ανακοινώνει η κυβέρνηση για τη συγκράτηση τάχα των αυξήσεων είναι σκέτη κοροϊδία. Όπως και οι «εκκλήσεις» στους άλλους παρόχους της Ενέργειας να συγκρατήσουν τις αυξήσεις, είναι μια τρύπα στο νερό, όταν με όλους τους νόμους της «απελευθέρωσης» και τα «πράσινα» χαράτσια το κράτος και η ΕΕ θωρακίζουν τα κέρδη των ομίλων της Ενέργειας.

Αλλά και η παρέμβαση της ΡΑΕ, που «μαλώνει» τις εταιρείες για τα ψιλά γράμματα στα συμβόλαια και ζητάει μεγαλύτερη «διαφάνεια» στη διαμόρφωση των τιμών, δείχνει τον ρόλο που παίζουν οι διάφορες «ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές», ως θεματοφύλακες του ...«υγιούς ανταγωνισμού». Αποδεικνύεται ότι ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από τη λειτουργία της καπιταλιστικής αγοράς, που φορτώνει πάντα στην πλάτη του τα σπασμένα από την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, σε ανάπτυξη και κρίση.

Ο δρόμος για ρεύμα φτηνό για τον λαό, για ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια, στην υπηρεσία της ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, περνάει σήμερα μέσα από την οργανωμένη πάλη ενάντια στις ανατιμήσεις και στις διακοπές του ρεύματος, ενάντια στη στρατηγική της «απελευθέρωσης» και στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της «πράσινης» ανάπτυξης για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 16 Σεπτέμβρη 2021.

902gr