Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2020

Μαγιορκίνης διαψεύδει ... Μαγιορκίνη



Η «επιστημονική» ανάλυση του καθηγητή Λοιμωξιολογίας και μέλους της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, Γκίκα Μαγιορκίνη, ο οποίος δήλωσε ξεκάθαρα ότι όχι μόνο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ασφάλειας από τον κορονοϊό σε μια σχολική αίθουσα με 25 παιδιά, αλλά ότι είναι και καλύτερα από το να είναι ...15 στην ίδια τάξη, ήρθε να επιβεβαιώσει το προφανές: Οτι η κυβέρνηση δεν διστάζει να επιστρατεύσει ακόμα και ...«επιστημονικές» τεκμηριώσεις του ποδαριού, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει για να νομιμοποιήσει την επικίνδυνη πολιτική της σε βάρος μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών και να ανοίξει τα σχολεία χωρίς να πληρούνται οι απαραίτητοι όροι και προϋποθέσεις ασφάλειας.

Μάλιστα, δεν διστάζει να το κάνει με ωμό τρόπο, επικαλούμενη την «εγκυρότητα των ειδικών». «Ολα τα λεφτά», βέβαια, που εξηγούν και τους επιστημονικούς σαλτιμπαγκισμούς, είναι η δήλωση του υπουργού Επικρατείας, Γ. Γεραπετρίτη, μία μέρα μετά τα ...σχεδιαγράμματα Μαγιορκίνη. Είπε λοιπόν ο υπουργός ότι «η λειτουργία ολιγομελών τμημάτων είναι τεχνικά αδύνατη και δημοσιονομικά δυσβάσταχτη». Πόσο πιο στυγνή ομολογία ότι η ασφάλεια και η προστασία της υγείας του λαού λογίζονται ως «κόστος» και μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα;

Μπήκες σε καραντίνα; Θα πρέπει να δουλέψεις απλήρωτες υπερωρίες!


Oλα για τα αφεντικά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβάλει μια μετά την άλλη αντεργατικές διατάξεις για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των επιχειρηματιών σε βάρος των εργαζομένων.

Σε αυτή τη λογική το υπουργείο εργασίας ξεπέρασε τον ταξικό ευατό του… Είσαι λοιπόν εργαζόμενος; Μπήκες σε καραντίνα; Θα πρέπει να δουλέψεις υπερωρίες για να καλυφθούν οι …χαμένες ώρες που δεν πρόλαβε να σε ξεζουμίζει ο εργοδότης. Τι ώρες αυτές όμως, τις υπερωρίες δεν θα τις πληρωθείς!!! 

Αυτό προβλέπει διάταξη που εμπεριέχεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας. Τη σχετική πληροφορία δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα «Καθημερινή» και η συντάκτριά της Ρούλα Σαλούρου, που εξειδικεύεται σε θέματα του συγκεκριμένου υπουργείου.

Σε ποιον ανήκουν τα λεφτά, κύριε σύμβουλε;


Στην πιο άθλια εκδοχή «άριστου» κοινωνικού αυτοματισμού η κυβέρνηση θέλει να στρέψει τους νέους και τους μεγαλύτερους απέναντι στη μάνα και στον πατέρας τους.

«Να πάψει το κράτος να παίρνει τα λεφτά των νέων και να τα δίνει στους ηλικιωμένους» δήλωσε ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, Αλέξης Πατέλης, στη συνέντευξη του στο «Βήμα» και η φράση έγινε πρωτοσέλιδο.

Με μια τόση δα φρασούλα ο κύριος σύμβουλος, με αφορμή την επιδίωξη της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει πλήρως το ασφαλιστικό σύστημα και να ενταφιάσει ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνική ασφάλιση, έριξε το νεοφιλελεύθερο «δόλωμα»: Τα λεφτά των νέων δίνονται στους ηλικιωμένους!

Στην πιο άθλια εκδοχή του «άριστου» κοινωνικού αυτοματισμού οι ηλικιωμένοι, οι συνταξιούχοι, γίνονται αυτοί που …τρώγανε τα λεφτά των νέων! Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αν οι κυβερνώντες ντρέπονται αλλά δεν έχουμε καμία αμφιβολία: Δεν ντρέπονται

Δημοψήφισμα για το πολιτειακό



Μέσα σε όργιο νοθείας και τρομοκρατίας πραγματοποιείται, 1/9/1946, δημοψήφισμα για το πολιτειακό. Το αποτέλεσμα ήταν: υπέρ της βασιλευομένης δημοκρατίας 68,3%, υπέρ της αβασίλευτης 10,5% και λευκά 21,2%.

Στις 26 Σεπτέμβρη ο Γεώργιος Β’ Γλύξμπουργκ επέστρεψε στην Ελλάδα.

«Να χαμ' ένα βασιλιά/ δράκο με χοντρόλαιμο/ σέρτικο κι αράθυμο,/ για να κάνει πόλεμο».
Κ. Βάρναλης1


Στις 13 Μάη του 1946 άρχισε τις εργασίες της η Βουλή που είχε προκύψει από τις νόθες εκλογές της 31ης Μάρτη του ίδιου έτους. Η συνεδρίαση είχε περισσότερο τυπικό χαρακτήρα και θα περνούσε μάλλον απαρατήρητη από τους ιστορικούς, αν ο Αρχιεπίσκοπος και Αντιβασιλέας Δαμασκηνός, κατά τον «Αρχιερατικό λόγο του Θρόνου», δεν ανακοίνωνε ότι το δημοψήφισμα για το βασιλιά θα γινόταν λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα την 1η του Σεπτέμβρη. Επρόκειτο για μια βαρυσήμαντη δήλωση που όμως για να γίνει χρειάστηκε να συμφωνήσουν Εγγλέζοι και Αμερικανοί για τη σκοπιμότητα διενέργειας του δημοψηφίσματος στο συγκεκριμένο χρόνο - και όχι αργότερα όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί2. Στο λόγο του ο Δαμασκηνός αναφέρθηκε σε «δημοψήφισμα για την επάνοδο της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως» και όχι σε δημοψήφισμα αναφορικά με το πολιτειακό, όπου ο λαός θα καλούνταν να ψηφίσει ή υπέρ του θεσμού της μοναρχίας στην όποια παραλλαγή του ή υπέρ της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας χωρίς βασιλιά. Η διατύπωση που χρησιμοποίησε ο Αρχιεπίσκοπος δεν ήταν καθόλου τυχαία κάτι στο οποίο θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια. Προηγουμένως, θα κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν για να δούμε, εν συντομία, υπό ποίες συνθήκες τέθηκε το όλο ζήτημα.

Το μαύρο άσπρο



Με τη συνήθη μεγαλοστομία και τις κάλπικες προσδοκίες για την «ηχηρή στήριξη των συμμάχων» απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα παρουσίασαν τα κυβερνητικά επιτελεία, τις προηγούμενες μέρες, τα αποτελέσματα της συνόδου των ΥΠΕΞ της ΕΕ, όπως και τις παρεμβάσεις των Προέδρων ΗΠΑ και Γαλλίας.

Το «έργο» βέβαια είναι πολυπαιγμένο και διαψεύδει ξανά και ξανά τόσο την κυβέρνηση όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που επιμένουν να παρουσιάζουν τις ιμπεριαλιστικές «λυκοφιλίες» της αστικής τάξης ως τάχα εγγυητές των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, της ειρήνης και της ασφάλειας των λαών της περιοχής.

Άλλωστε και η απόφαση της συνόδου, την ώρα που οι τουρκικές δυνάμεις αλωνίζουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και η τουρκική κυβέρνηση εκτοξεύει πολεμικές απειλές, δείχνει εκείνο που ο κόσμος έχει τούμπανο και οι ευρωατλαντιστές κρυφό καμάρι: Ότι η ιμπεριαλιστική ένωση δίνει «αέρα στα πανιά» της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, με την οποία διεξάγει σε όλα τα επίπεδα ένα σύνθετο παζάρι.