Δος ημίν άγνοια σήμερον...

 

Οταν το 1979 βρέθηκα περιπετειωδώς στο Ιράν και ξεροστάλιαζα στην Τεχεράνη επί κρίσης των ομήρων στην αμερικανική πρεσβεία (χαμένη στην ουρά του πολέμου και με τη μάνα μου να με κλαίει ως αγνοούμενη δέκα μέρες), έμαθα, έγραψα, είπα σε επίσημες και ανεπίσημες πόρτες αφού γύρισα (έχοντας διασχίσει την πραξικοπηματική Τουρκία από την Αγκυρα ως το Ντοκουπεγιαζίτ στα σύνορα οδικώς) πως στο ενεργειακό παιχνίδι η Τουρκία θα διαδεχθεί το Ιράν σε ρόλο κλειδί. Εκεί πρωτάκουσα για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στο Μπελουχιστάν. Οι Σοβιετικοί είχαν αρχίσει να πατάνε πόδι στο Αφγανιστάν και στην Ελλάδα έβγαινε απ' τα σπάργανα η ...αλλαγή.

Σε όλο σχεδόν το φάσμα του Τύπου και της πρωτόλειας επαφής με την επιρροή της τηλεόρασης, συνομιλητή δεν έβρισκα για μια ανάλυση επί των διεργασιών, που σήμερα έχουν φέρει από τον Κόλπο και την Κασπία μέχρι τον Καύκασο, και από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι το Καλίνιγκραντ και τη Βαλτική, στα πρόθυρα ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου, που κατ' ευφημισμόν στην τωρινή του αρχή αποκαλείται στυγνά και παρελκυστικά Νέος Ψυχρός...

Η μακρά εμπειρία και συνάμα συντομογραφική εμπειρική εισαγωγή, μου είναι απαραίτητη για να εξηγήσω πώς 42 χρόνια μετά, όλοι οι λαοί και ο δικός μας παραμένουν, σκόπιμα και έντεχνα ή ακόμα και από αδυναμία και έλλειψη κόπου και γνώσεων, κρατημένοι μακριά από κάθε βαθύτερη γνώση και ανάλυση από τις εξελίξεις. Αυτές που επιδερμικά μοιάζουν να μην τους αφορούν άμεσα, αλλά τελικά θα παίξουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα κυριολεκτικά. Κάπως έτσι, το λεγόμενο ουκρανικό ζήτημα, ή το επίτηδες ασαφές Ανατολική Μεσόγειος, έρχονται και συζητιούνται, ίσα βάρκα - ίσα γυαλό, με τη μανούλα στον Εύοσμο που δεν θέλει να της βάλουνε μπατονέτα στη μύτη του κανακάρη, το βρισίδι του Τσιτσιπά στον διαιτητή, και τα μπινελίκια στο διαδίκτυο επί προσωπικού εναντίον νεκρών και ζωντανών, κάθε πικραμένου που θεωρεί κατόρθωμα να αποκτήσει το προσωπικό του αφεντικό, υπογράφοντας αυτοκτονική ατομική σύμβαση εργασίας.

Νέα κινητοποίηση ενάντια στη ρύπανση από τα ΕΛΠΕ

 

 

Μαχητική κινητοποίηση στις γειτονιές του Ευόσμου και του Κορδελιού πραγματοποίησε απόψε η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων και Φορέων ενάντια στη δυσοσμία - ρύπανση από τα ΕΛΠΕ, ενώ συνεχίζει τον αγώνα της την Τετάρτη 21 Απρίλη με αυτοκινητοπομπή που θα ξεκινήσει από το παλιό δημαρχείο του Κορδελιού και θα κατευθυνθεί στα ΕΛΠΕ.

Στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία του Ευόσμου και στην πορεία που ακολούθησε μέχρι τον πεζόδρομο του Κορδελιού, αναδείχθηκε η απαίτηση του λαού της περιοχής για μέτρα περιορισμού της ρύπανσης, για προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος. Κατήγγειλαν την πολιτική που θυσιάζει τις ζωές τους για τα κέρδη του κεφαλαίου μέσα από συνθήματα, όπως «Ανάπτυξη στο Κορδελιό είναι τα παιδιά του και όχι τα φουγάρα του θανάτου», «Η ανάπτυξή τους λερώνει τις ζωές μας, έξω τα φουγάρα απ' τις περιοχές μας», «Ρύπανση και φτώχεια μοιράζουν στο λαό, αυξάνουνε τα κέρδη στο κεφάλαιο».

Προσπέρ Ολιβιέ Λισαγκαρέ – «Ο εφιάλτης των Βερσαλλιών»

 

18-04-2021

“Πιστεύετε πως οι εργάτες παίρνουν διαταγές, πως τις απεργίες τις υποθάλπουν μυστικοί πράκτορες! Οι πράκτορες που μας υποκινούν είναι οι ατελείωτες ώρες δουλειάς, τα άπληστα αφεντικά, οι άνεργοι, οι άθλιοι. Ορίστε οι συνωμότες.”

Κατιούσα

«Η Εθνοσυνέλευση των Βερσαλλιών είναι σε πλήρη απαρτία. Η μέρα είναι επίσημη. Θέλουν να καταρτίσουν Σύνταγμα για τη Γαλλία, για να εγκαινιάσουν τη νέα εποχή, την εποχή μετά από τις επαναστάσεις. (…)

Αξαφνα, μέσα σ’ αυτό το σκοτεινό πανδαιμόνιο, αντηχεί μια φωνή. Φωνή διαπεραστική, ξερή, σα να μη βγαίνει από ανθρώπινες χορδές. Τόσο διαπεραστική, που κυριεύει την ξέφρενη οχλοβοή. (…)

Στα έδρανα των υπουργών, ο Θιέρσος, εμφανώς ταραγμένος, παρακολουθεί το θέαμα, που του προκαλεί αποστροφή. Μια τρομερή σιωπή πέφτει απότομα, σαν τη σιωπή του θανάτου που ακολουθεί το τελευταίο δεινό ψυχορράγημα. Πότε – πότε ακούγονται κορμιά να πέφτουν με ένα θόρυβο βουβό, όπως πέφτουν τα νεκρά κλαδιά στην απέραντη ερημιά του δάσους.

Είναι εκεί. Απέναντι από τον πρόεδρο. Ακουμπάνε τα χέρια τους στα έδρανα. Το φως των κεριών διαγράφει αχνά το περίβλημα των προσώπων τους (…): Φερέ… Κρεμιέ… Μπουρζουά… Ροσέλ… Ζαντόν… Σεριζιέ… Ερπάν-Λακρουά… Μποντουάν¹… και όλοι οι άλλοι… γιατί είναι όλοι εκεί. Οι εκτελεσμένοι, όρθιοι, με μάτια ολοζώντανα, προσηλωμένα.. (…) Ολων τα σπινθηροβόλα μάτια κοιτάνε τους άθλιους βουλευτές, που έχουν τρομοκρατηθεί».

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ Να παρθούν άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων στα σούπερ μάρκετ

 

 

Επίκαιρη Ερώτηση σχετικά με τον δεύτερο θάνατο εργαζόμενου στα super market «Σκλαβενίτη» επανακατάθεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής προς τον υπουργό Εργασίας, ζητώντας να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Αναλυτικά, αναφέρει;

«Δεν έχει περάσει καιρός από τη συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης του Κόμματος μας (αρ. πρωτ 499/1-3-2021) με θέμα «Άμεσα μέτρα, για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων με υποχρέωση των επιχειρήσεων για εφαρμογή των ενδεδειγμένων μέτρων για τη μη διασπορά του κορονοϊού», καθώς επίσης και από την κατάθεση ερώτησης (αρ. πρωτ 5137/17-3-2021) με θέμα «Λήψη άμεσων μέτρων για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων στην επιχείρηση των supermarket Σκλαβενίτη και των καταναλωτών της, στην Ευκαρπία Θεσσαλονίκης».

Πλέον η επιχείρηση μετρά το δεύτερο νεκρό εργαζόμενο, στο κατάστημα της Ευκαρπίας στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά, από επιπλοκές του κορονοϊού, αλλά και χιλιάδες νοσούντες στο σύνολο της. Να θυμίσουμε ότι στο κατάστημα αυτό εργάζονται δεκάδες εργαζόμενοι και καθημερινά το επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι από ολόκληρη την περιοχή.

Ο αγώνας για την αποτροπή της «αξιολόγησης» παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται

 

 

*Του Αχιλλέα Ζορμπά, δάσκαλου, μέλους του ΔΣ της ΔΟΕ, εκλεγμένου με την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών».

Έχουμε συμπληρώσει την πρώτη στροφή στον αγώνα που έδωσαν οι εκπαιδευτικοί το προηγούμενο διάστημα για τη μη εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης (ΥΑ) με τίτλο: «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο».

Τα εμφατικά ποσοστά στην απεργία - αποχή (95% στην Πρωτοβάθμια, 87% στη Δευτεροβάθμια) δείχνουν ότι οι εκπαιδευτικοί δεν συναινούν στη διαχρονική προσπάθεια των κυβερνήσεων με όχημα την «αξιολόγηση» να ορθώσουν νέα τείχη στη μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, να οξύνουν τις ταξικές διαφορές με την κατηγοριοποίηση, να θρέψουν την επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία, να σπείρουν τον φόβο στους εκπαιδευτικούς.

Η κυβέρνηση καταγράφει ήττα στην προσπάθειά της να εφαρμόσει την «αξιολόγηση», εν μέσω πανδημίας, με σχολεία να ανοιγοκλείνουν, με ανύπαρκτα μέτρα προστασίας, με εκπαιδευτικούς που ένα χρόνο τώρα προσπαθούν με πενιχρά μέσα να κρατήσουν την παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές ζωντανή.