Όταν μιλάμε για γραφειοκρατία ο νους
του καθενός πηγαίνει φυσικά στην κρατική
γραφειοκρατία, η οποία έχει συνδεθεί
με ποικίλα στερεότυπα, όπως σπατάλη,
αναποτελεσματικότητα και διαφθορά. Η
πάταξη επομένως όλων των ανωτέρω
δυσλειτουργιών θα επέλθει μόνο με τη
συρρίκνωση του κράτους και την αξιολόγηση,
εξου και η πρεμούρα με τις ιδιωτικοποιήσεις
και την απόσπαση ζωτικών για την κοινωνία
λειτουργιών από το κράτος και την απόδοσή
τους σε ιδιωτικούς οργανισμούς. Μπορεί
οι περισσότεροι να ενοχλούνται με τη
χρήση της λέξης “στερεότυπα”, μιας και
είναι εντελώς πεπεισμένοι ότι έτσι
έχουν τα πράγματα, δύσκολα όμως θα
προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία που
να τεκμηριώνουν τις πεποιθήσεις τους.
Επειδή στην Ελλάδα δεν θεωρείται αναγκαίο
να υποστηρίζει κάποιος τις απόψεις του
με απτά στοιχεία, τα οποία είναι αρκετό
να υποκαθίστανται με αβανταδόρικες
ατάκες, ανεκδοτολογικά περιστατικά,
λογοδιάρροια και ακατάσχετη παραθυράτη
μπουρδολογία, θα προστρέξουμε πάλι στις
ΗΠΑ και στα δικά τους στατιστικά στοιχεία.
70% των αμερικανών συμφωνούν ότι η
κυβέρνηση είναι σπάταλη και αναποτελεσματική,
κι ότι το μισό από το ένα δολάριο που
πάει στα ασφαλιστικά ταμεία χάνεται
στο βόθρο της σπατάλης. Το Λογιστήριο
του Κράτους όμως έχει άλλη γνώμη. Το
ίδιο και η Έκθεση του Al Gore για
την Κυβερνητική Αποδοτικότητα που
εξέτασε ενδελεχώς όλα τα κλιμάκια της
κρατικής γραφειοκρατίας. Το εύρημα ότι
η σπατάλη συνοψίζεται σε λιγότερα από
δυο σεντ στο δολάριο δεν φαίνεται ότι
αρκεί να αναστρέψει πάγιες αντιλήψεις,
βαθιά ριζωμένες από τον βομβαρδισμό
δεκαετιών της ιδιωτικής προπαγάνδας
των ΜΜΕ.
