Τα
ευχάριστα νέα από τη σαρωτική νίκη της «Πανσπουδαστικής» στις
φοιτητικές εκλογές μάς βρήκαν στις Βρυξέλλες. Οι πανηγυρισμοί ήταν
ενθουσιώδεις και η συγκίνηση μεγάλη! Τα παιδιά νίκησαν!Στην
Ελλάδα οι κάλπες γέμισαν κόκκινα γαρύφαλλα και η ΠΚΣ αναδείχθηκε πρώτη
δύναμη, στέλνοντας παντού το μήνυμα ότι η φωνή των φοιτητών ούτε
συκοφαντείται ούτε καταπνίγεται, και ότι το μέλλον και οι ανατροπές που
ονειρεύονται θα κατακτηθούν με τους αγώνες τους.
Μέσα σ' αυτό το
κλίμα αισιοδοξίας, στην «καρδιά της Ευρώπης», όπου βρέθηκα για την
παρουσίαση του βιβλίου μου «Αποδελτίωση» των εκδόσεων «Σύγχρονη Εποχή»,
ενδιαφέρθηκα και για την άλλη πλευρά των Βρυξελλών, την αθέατη,
αναζητώντας τα μέρη όπου έζησαν και τους δρόμους όπου κινήθηκαν τρεις
κορυφαίοι θεωρητικοί και επαναστάτες πάνω από έναν αιώνα πριν.
Ο
Μαρξ, ο Ενγκελς και ο Λένιν, που σημάδεψαν με τη δράση τους αυτήν την
πόλη. Ξεκίνησα από τη Λεωφόρο Στάλινγκραντ (που ο χρυσαυγίτης Γ. Λαγός
είχε ζητήσει τη... μετονομασία της). Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν
συμφέρει να θυμούνται το όνομα που παραπέμπει στην ιστορική μάχη που
σηματοδότησε την αρχή της ήττας του ναζισμού. Είχα διαβάσει ότι μετά τον
πόλεμο η βελγική αστική τάξη έδινε σε δρόμους τα ονόματα του Τσώρτσιλ,
του Ντε Γκωλ κ.ά.
Ο βελγικός λαός, όμως, αναγνωρίζοντας τις θυσίες
και την καθοριστική συμβολή των Σοβιετικών στην ήττα των ναζί, επέβαλε
την ονομασία «Στάλινγκραντ» στη Λεωφόρο. Το διάζωμα της Λεωφόρου,
μάλιστα, έχει το όνομα της Γερμανίδας επαναστάτριας Ρόζα Λούξεμπουργκ
(Rosa Luxemburg Alle).
