Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Εργασιακές σχέσεις.

anthropolikos

«Κατίν»: Πες – πες κάτι θα μείνει...

 Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

   Φυσικά δεν είναι ότι ξεχνούν πως η Ρωσία του Πούτιν δεν είναι η Ρωσία της ΕΣΣΔ, αλλά η δική τους, η καπιταλιστική Ρωσία. Απλώς γνωρίζουν πως αυτά είναι «ψιλά γράμματα» στο παιχνίδι της διαμόρφωσης μιας μαζικής ψυχολογίας που θέλουν να την κατευθύνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να ξεχωρίσει «τη βούρτσα από την... βούρτσα».
   Μόνιμα θύματα της παραπάνω πρακτικής είναι η αλήθεια που τη θέση της παίρνει το ψέμα και η ιστορική πραγματικότητα που τη θέση της παίρνει η πλαστογραφία της Ιστορίας.  
   Κατ’ αυτόν τον τρόπο στοχεύουν σε τρεις κατευθύνσεις:
  • ο ενδοιμπεριαλιστικός «πόλεμος» τροφοδοτείται,
  • το μιαρό «σιδηρούν παραπέτασμα» συνεχίζει να βρίσκεται στο ιδεολογικό τους στόχαστρο
  • και ταυτόχρονα, η άθλια θεωρία των «δυο άκρων» μέσω της συκοφαντικής συσχέτισης του ναζισμού με τον κομμουνισμού αναπαράγεται (και μάλιστα αναπαράγεται από εκείνους που σήμερα ενισχύουν τους ναζί στην Ουκρανία...). 
    Από τα πιο προσφιλή θέματα στο πλαίσιο αυτής της τακτικής είναι το «Κατίν». Μια σειρά δυτικά ΜΜΕ, με αφορμή τα γεγονότα στην Ουκρανία, θυμήθηκαν (όπως ήταν αναμενόμενο) το Κατίν για να «αποδείξουν» πως «όπως σφάζει σήμερα η Ρωσία έτσι έσφαζε και πριν από 70 χρόνια»...
*
   Το τι γίνεται σήμερα στην Ουκρανία ανάμεσα στην (καπιταλιστική) Ρωσία και στην (καπιταλιστική) Δύση το βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας. Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι πραγματικά έγινε, τότε:      
   Τον Απρίλη του 1943, η ναζιστική Γερμανία ανακοινώνει ότι ανακάλυψε μαζικούς τάφους Πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κατίν, η δολοφονία των οποίων αποδίδεται στους «Εβραιομπολσεβίκους».
Από εκείνη τη στιγμή, ξεκινά μια εκστρατεία συντήρησης της προβοκάτσιας που κρατάει μέχρι τις μέρες μας. Μάλιστα, σήμερα, η «αξιοπιστία» της συκοφαντίας καθίσταται ευκολότερη, αφού πλέον δεν υπάρχει η ΕΣΣΔ για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και που όσο υπήρχε οι παραχαράκτες είχαν εξευτελιστεί.

8 Μάρτη, εκδήλωση μνήμης και τιμής για τις γυναίκες


Η Λαϊκή Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία σας καλεί σε εκδήλωση – συζήτηση -  προβολή video  με θέμα : Tο γυναίκειο ζήτημα, το Σάββατο, 8 του Μάρτη στις 6μ.μ , στην ΕΔΟΘ (Προξ. Κορομηλά 51).
Ομιλήτριες: Φανή Ζυμβρακάκη, Δήμητρα Σαμαρά
 Γιατί η γυναικεία απελευθέρωση δεν είναι ξέχωρη από την κοινωνική απελευθέρωση

ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΩΝ (Η ΑΦΕΛΩΝ).


Μία διευκρίνιση: 'Οσοι  υποστηρίζουν τα παρακάτω, εκφέροντας δημόσια λόγο (στα ΜΜΕ κλπ), ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Όσοι μη-δημοσιογράφοι, μη- πολιτικοί,  τα λένε αυτά στις συζητήσεις στις παρέες τους, ανήκουν κατά κανόνα στην δεύτερη κατηγορία, ας τους πούμε αφελείς,ξεγελασμένους η ο,τιδήποτε παρεμφερές, δίχως αυτό να σημαίνει βέβαια ότι η αφέλεια σήμερα που μπορείς να ενημερωθείς από παντού. δεν είναι ασυγχώρητη.

1) Στην Ουκρανία έγινε λαϊκή επανάσταση. Ξεσηκώθηκε ο λαός εναντίον του διεφθαρμένου Καθεστώτος. Το Καθεστώς εκεί πιθανόν να είναι διεφθαρμένο, όπως είναι εξίσου πιθανόν μεγάλες λαϊκές μάζες να υποστήριξαν έμπρακτα ή νοερά, τις διαδηλώσεις. Όμως, υπάρχει κανείς που μπορεί να αμφισβητήσει, δίχως να αυτογελοιοποιηθεί, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα "πορτοκαλί Επανάσταση", υποκινούμενη από την Αμερική (μάλλον κι από κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες) και τα ντόπια τσιράκια τους; Tί ακούγαμε τις πρώτες μέρες για ελεύθερους σκοπευτές του Γιανούκοβιτς που πυροβολούνε τον λαό; Ε, αμερικανοπαπαριές, τους ξεμπρόστιασε το Russia Today,http://www.antinews.gr/KOSMOS/itan-meli-tis-antipoliteusis-oi-eleutheroi-skopeutes-pou-aimatokulisan-to-kiebo-/προβοκάτσιες της Αντιπολίτευσης, σε συνεργασία με τη Δύση.
Τί ακούγαμε για τον απλό λαό που βγήκε στους δρόμους;
Ε, η ποικιλομορφία ήταν όντως εντυπωσιακή, γιατί οι μισοί ήταν ναζιστές, και οι αλλοι μισοί φασίστες. Το πρώτο που βρήκε να κάνει η νέα Κυβέρνηση ήταν να ποινικοποιήσει το εκεί Κομμουνιστικό Κόμμα, όπως και να απαγορέυσει στις μειονότητες να μιλάνε τις γλώσσες τους, όπως θα έκανε κάθε σοβαρός ναζιστής. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι μεταξύ των εξεγερθέντων δεν υφίστανται και μη-ναζιστες,φασίστες, αλλά,
1) Όποιος εξεγείρεται πλαι πλάι με αυτούς,
τους αναγνωρίζει δίπλα τους,
και στην καλύτερη περίπτωση ελπίζοντας να τους "ηρεμήσει" αργότερα,
 είναι ηλίθιος κι ανιστόρητος και δεχεται συνειδητά η περίπου, την αυριανή εξουσία τους,
2) Ναζί δεν ηταν όλοι, αλλά το αίτημα τους είναι πρόσδεση στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και υπαγωγή στο ΔΝΤ, άρα είναι διπλά ηλίθιος κι ανιστόρητος.
Το να διαδηλώνεις στις πλατείες πλάι πλάι σε φασίστες, επιθυμώντας να ρίξουμε το Καθεστώς όλοι μαζί και μετά, εντάξει μωρέ, θα τα βρούμε, στην τελική θα τους ρίξουμε στην μοιρασιά αργότερα, κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει, αλλά δε μπορώ να καταλάβω τι. Οφείλουμε να καταγγείλουμε το ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή ήταν δύσπιστο και ξενέρωτο στο κίνημα των αγανακτισμένων, και να υπενθυμίσουμε στους αγέλαστους πόσα λαικά κινήματα δίχως ξεκάθαρο ταξικό προσανατολισμο, κατάφεραν να ρίξουν τα Καθεστώτα, δίχως να γίνουν τα πράγματα τα ίδια ή ακόμα χειρότερα. (Κανείς;
Βοήθεια απο το Κοινό;)

Κι επειδή βαρέθηκα να μιλάω ημισοβαρά, ποιός ηλίθιος είδε τη Ρουσλάνα
(To Oυκρανικό αντίστοιχο των Pussy Riots)
 κι αυτόν τον μποξέρ που ονόμασε το κόμμα του "ΓΡΟΘΙΑ" και σκέφτηκε, δίχως να τη ψυλλιαστεί, να, αυτοί είναι λαικοί αγωνιστές; Ποιός πιστεύει ακόμα τα Ελληνικά βρωμοκάναλα, που ολοφάνερα προπαγανδίζουν ό,τι τους υπαγορεύει η Αμερική και η Ευρώπη; Τελείωσαν τα ελαφρυντικά μάγκες.
 2) Στη Συρία έγινε λαϊκη επανάσταση εναντίον του δικτάτορα Μπασάρ Αλ Ασάντ. Εν συντομία γιατί βαριέμαι: Δεν υποστηρίζω ότι ο Ασάντ είναι κάποιος ηγέτης που πάνω από όλα έχει στο νου του τα λαίκα συμφέροντα. Υποστηρίζω ευθέως ότι όποιος στάθηκε στο πλάι των ισλαμοφασιστων Αμερικανοϋποκινούμενων εξεγερμένων, είτε οργανώνοντας διαδηλώσεις, είτε γράφοντας άρθρα στον Τύπο, εξυπηρετεί τα Αμερικάνικα Συμφέροντα. Ακόμα κι αν δηλώνει αριστερός, κομμουνιστής κλπ.Δεν αναφέρομαι σε παραπλανημένους πολίτες, είναι ξεκάθαρο. Αναφέρομαι σε μέλη κομμάτων, τα οποία, αν δηλώνουν κιόλας αριστεροί η κομμουνιστές, οφείλουν να ξέρουν τι παιζει στη γεωπολιτική σκακιέρα, στο ενεργειακό ζήτημα κλπ. Και δε γίνεται να μη ξέρουν, ξέρουν. Απλά, δυστυχώς, αυτοί που ορίζουν το παιχνίδι, ξέρουν καλά ότι το παιχνίδι δε κερδίζεται μόνο από αυτούς που ευθέως δηλώνουν τσιράκια τους, βλέπε αστικά κόμματα. Κερδίζεται κι από αυτούς που δηλώνουν πολέμιοι τους.