Σύμφωνα με πληροφορίες του «Ριζοσπάστη», μια παρτίδα από πολλές δεκάδες τεθωρακισμένα οχήματα μάχης BMP-1, που έφυγαν από τη δύναμη της ΑΣΔΕΝ (νησιά του Αιγαίου), έχουν μεταφερθεί στη Μενεμένη Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στο στρατόπεδο «Σχη (ΠΖ) Ιωάννη Παπακυριαζή». Οπως όλα δείχνουν, προορισμός τους είναι η Ουκρανία.
Mάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόσφατα τα επιθεώρησε ο ίδιος ο πρόξενος της Ουκρανίας και οι όποιες «παρατηρήσεις» για επιδιορθώσεις κ.τ.λ. εκτελέστηκαν άμεσα.
Κάθε φορά που το σύστημα βλέπει ότι δεν μπορεί με τα διαθέσιμα εργαλεία να απορροφήσει την οργή, τότε επιστρατεύει διάφορες εφεδρείες. Προφανώς οι εφεδρείες δεν αποτελούνται μόνο από κόμματα, όμως πάντα αυτό τον ρόλο θα παίξουν και κάποια κόμματα, τα διαφημιζόμενα από ορισμένα media ως «μικρά κόμματα». Αυτό έχει εμφανιστεί σε διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις και για να μην επεκταθούμε, θα μείνουμε σε παραδείγματα από το 2009 και μετά.
Στις ευρωεκλογές του 2009 εξέλεξε ευρωβουλευτή το κόμμα Οικολόγοι Πράσινοι. Ήταν ένα «μικρό κόμμα» που έλαχε μίας σύντομης αλλά κρίσιμης προεκλογικής υπερπροβολής του από αστικά ΜΜΕ. Ύστερα από διάφορα σκαμπανεβάσματα το 2015 το «μικρό» αυτό κόμμα συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μάλιστα υπουργοποίησε στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων. Τους θυμάται κανείς ως κόμμα; Όχι, αφού απορροφήθηκαν από πιο ισχυρό πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, τον ΣΥΡΙΖΑ. Για «μικρό κόμμα» μια χαρά την έκανε τη δουλίτσα του για λογαριασμό του συστήματος...
Χιλιάδες λαού και νεολαίας συνεχίζουν να απεργούν και να διαδηλώνουν μαζικά στη Γαλλία ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μακρόν, που αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 64 και προβλέπει 43 χρόνια δουλειάς για τη θεμελίωση σύνταξης. Με δεδομένη την ανεργία και την τεράστια «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα καταγγέλλουν ότι θα πρέπει στο εξής να δουλεύουν μέχρι τον τάφο, κυρίως οι πιο νέοι. Στα ίδια αποτελέσματα οδηγούν οι αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις και στη χώρα μας, απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, με τελευταία αυτήν του νόμου Κατρούγκαλου επί ΣΥΡΙΖΑ. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και η σύνταξη μετατρέπονται ολοένα και περισσότερο σε ατομική υπόθεση, επεκτείνεται η ανταποδοτικότητα των εισφορών και ιδιωτικοποιείται η Ασφάλιση, ξεκινώντας από την επικουρική, με τους νόμους Χατζηδάκη της ΝΔ.
Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν την Ασφάλιση και τη σύνταξη ως «κόστος» για την εργοδοσία και το κράτος, που πρέπει να μειωθεί. Για να κάνουν φτηνότερη την εργατική δύναμη, αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και πετσοκόβουν τις συντάξεις. Μειώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές, εμπορευματοποιούν και ιδιωτικοποιούν την Υγεία. Αυτός είναι ο πυρήνας όλων των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, στη Γαλλία, παντού. Καθόλου τυχαία, οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση Μακρόν στο Συνταξιοδοτικό, σε συνδυασμό με τις προηγούμενες των κυβερνήσεων Σαρκοζί και Ολάντ, παρουσιάζονται ως της ίδιας εμβέλειας με τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Θάτσερ στη δεκαετία του 1980 και τους νόμους «Χαρτζ» του σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ στις αρχές του 2010, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» της βρετανικής και γερμανικής οικονομίας αντίστοιχα.
Στη Γαλλία και τη Γερμανία του «σκληρού πυρήνα» της ΕΕ, στην Ελλάδα και την Πορτογαλία του «μεσογειακού Νότου», στη Βρετανία του Brexit, σε όλη την Ευρώπη, εκατομμύρια εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους, απεργούν, διεκδικούν και διαδηλώνουν απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που κλιμακώνουν όλες οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα και τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Η διάρκεια, η μαζικότητα, η εναλλαγή διαφορετικών μορφών πάλης από τις οργανώσεις των εργαζομένων αποτυπώνονται στις κινητοποιήσεις που δυναμώνουν σε όλη την Ευρώπη:
Στους απεργιακούς αγώνες για Συλλογικές Συμβάσεις με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών απέναντι στην «απογείωση» του πληθωρισμού και την επίθεση κυβερνήσεων και εργοδοσίας που κατατρώει το εργατικό - λαϊκό εισόδημα. Στις κινητοποιήσεις ενάντια στην κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης.
