Κυριακή 20 Μαρτίου 2022

Επιλεκτική... ευαισθησία


«Αν ο λαός της Ουκρανίας θέλει να μπει η χώρα του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ποιος έχει το δικαίωμα να του το απαγορεύσει;» Αυτό το επιχείρημα ακούμε συχνά από τους εκπροσώπους και υπερασπιστές της ευρωΝΑΤΟικής πλευράς στον πόλεμο στην Ουκρανία και της εμπλοκής της χώρας μας σε αυτόν. Δεν έχουμε υπόψη μας πότε ρωτήθηκε ο λαός της Ουκρανίας για τα παραπάνω (εκτός αν εννοούν το πραξικόπημα του 2014, που βαφτίζουν «επανάσταση»). Ξέρουμε όμως ότι τέτοιες μέρες, το 1991, στις 17 Μάρτη, ρωτήθηκε, όπως και οι άλλοι λαοί της ΕΣΣΔ, για το αν θέλει να διατηρηθεί η Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών ή όχι. Σε εκείνο το δημοψήφισμα ψήφισαν συνολικά 148,5 εκατομμύρια πολίτες (συμμετοχή 79,5%) και υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ τάχθηκαν 113,5 εκατομμύρια, το 77,85% όσων ψήφισαν. Οσον αφορά τον λαό της Ουκρανίας συγκεκριμένα, ψήφισαν στο δημοψήφισμα 22,1 εκατομμύρια άνθρωποι και υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ τάχθηκε το 71,5%.

Βέβαια, τα πράγματα είχαν πάρει ήδη την τροπή τους, η αντεπανάσταση βρισκόταν ήδη στο τελικό της στάδιο και τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς υπογράφηκε η διάλυση της ΕΣΣΔ από τους Προέδρους της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας. Αντί, δηλαδή, να γίνει αυτό που ήθελαν οι λαοί και για το οποίο εκφράστηκαν, έγινε αυτό που ήθελε η ανερχόμενη αστική τάξη της Ρωσίας και των άλλων χωρών, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και φυσικά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η τότε ΕΟΚ. Ας αφήσουν, λοιπόν, την επιλεκτική τους ευαισθησία για τη θέληση του ουκρανικού και των άλλων λαών, γιατί έχουμε δει πολλές φορές πόσο την υπολογίζουν. Αλήθεια, όμως, μήπως ξέρουν να μας πουν τι θέση πήρε και τι ρόλο έπαιξε στα γεγονότα της εποχής ο... «θανάσιμος» εχθρός τους, Βλ. Πούτιν;

Ας θυμηθούμε τη Γιουγκοσλαβία το 1999

 

Ζούμε έναν ακόμη καταστροφικό για τους λαούς πόλεμο. Οι νέοι στρατευμένοι, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ο λαός μας βρίσκονται και πάλι σε κίνδυνο. Το δισέλιδο του «Ριζοσπάστη» παρουσιάζει το πώς βίωσαν τότε οι στρατευμένοι την απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το 1999, να εμπλέξει την Ελλάδα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο εναντίον της τότε Γιουγκοσλαβίας.

Τότε, για 78 μέρες, ο γιουγκοσλαβικός λαός ήταν στόχος, με συνεχείς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, που άρχισαν στις 24 Μάρτη 1999.

Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι «οι συμμαχικές δεσμεύσεις μάς επιβάλλουν να στείλουμε στην Αδριατική το Α/Τ "Θεμιστοκλής"». Και τι γινόταν τότε στην Αδριατική Θάλασσα; Η περιοχή του Ιονίου Πελάγους και μέχρι την Τεργέστη της Ιταλίας ήταν χαρακτηρισμένη από το ΝΑΤΟ ως εμπόλεμη ζώνη. Τα πλοία του ΝΑΤΟ περιπολούσαν σε όλη αυτήν τη θαλάσσια περιοχή εφαρμόζοντας ΝΑΤΟικό ναυτικό αποκλεισμό και ταυτόχρονα βομβάρδιζαν με πυραύλους την τότε Γιουγκοσλαβία.

Οι Σέρβοι με μαζικές συγκεντρώσεις φύλαγαν τα βράδια τις γέφυρες του Βελιγραδίου, της Νις, τα εργοστάσια, τις πλατείες τους. Ανάμεσα σε πυραύλους, που σκόρπιζαν απεμπλουτισμένο ουράνιο στις πόλεις τους, παίζανε ποδόσφαιρο και μπάσκετ σε κατάμεστα γήπεδα. Χιλιάδες λαού φοράγανε στο στήθος τους τον στόχο... προκαλώντας τους πιλότους του ΝΑΤΟ να τους σημαδέψουν. Πτώματα, φωτιές, ερείπια, πρόσφυγες, ανάπηροι και ξεριζωμένοι.

Ο «πράσινος» ενεργειακός πόλεμος και η έκρηξη της ενεργειακής φτώχειας

 

 

Του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Μια απλή επισκόπηση στην αύξηση των ενεργειακών τιμών το 2021 είναι αρκετή για να φωτίσει ότι η αιτία της ακρίβειας δεν είναι ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, ο οποίος φυσικά έριξε «λάδι στη φωτιά». Στην πραγματικότητα, πίσω απ' την έκρηξη της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας και του ιμπεριαλιστικού πολέμου κρύβονται οι ίδιες βαθύτερες αιτίες. Οι ανταγωνισμοί των ομίλων, των ιμπεριαλιστικών κέντρων, των αστικών κρατών για τα κέρδη, τα μερίδια αγοράς, τις σφαίρες επιρροής. Μια σύντομη αναδρομή θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις σημερινές εξελίξεις.

Πριν από λίγους μήνες όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει την επιλογή εγκατάλειψης του λιγνίτη, του λιθάνθρακα και του πετρελαίου στην ενεργειακή πολιτική, χαρακτηριζόταν αυτόματα ως εχθρός της προστασίας του περιβάλλοντος απ' τα επιτελεία της ΕΕ και τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια τους. Η «πράσινη μετάβαση» με στρατηγικό καύσιμο το φυσικό αέριο προβλήθηκε σε ΕΕ και ΗΠΑ ως αυτονόητος μονόδρομος.

Η όξυνση του ανταγωνισμού ΝΑΤΟ - Ρωσίας με τη «ρωσο-ουκρανική κρίση» ήταν αρκετή για να δηλώσει στις αρχές Μάρτη ο επικεφαλής υλοποίησης της «Πράσινης Συμφωνίας» της ΕΕ, Φρανς Τίμερμανς, ότι «τα κράτη - μέλη μπορούν να συνεχίσουν να καίνε άνθρακα για να μη βασίζονται στο ρωσικό φυσικό αέριο». Ηδη από το 2021 οι νέες μονάδες ΑΠΕ αντικαθιστούν πλέον κυρίως την ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο και όχι από άνθρακα στην ΕΕ.

Τι θα υπερασπιστούμε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα;

 

Με τις ψήφους των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και Ελληνικής Λύσης προβλέπεται πλέον ότι Έλληνες στρατιωτικοί και στρατευμένοι, οπλικά συστήματα που έχει χρυσοπληρώσει ο λαός, μπορούν να βρεθούν και να πολεμήσουν στα ΗΑΕ

 

 

Με τις ψήφους των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και Ελληνικής Λύσης υπερψηφίστηκε προχθές στη Βουλή η Στρατιωτική Συμφωνία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Με τις ψήφους όλων αυτών των κομμάτων προβλέπεται πλέον ότι Έλληνες στρατιωτικοί και στρατευμένοι, οπλικά συστήματα που έχει χρυσοπληρώσει ο λαός, μπορούν να βρεθούν και να πολεμήσουν στη συγκεκριμένη χώρα!

Διεργασίες που συσσωρεύουν «μπαρούτι» για γενικότερη ανάφλεξη, ενώ εντείνεται το δράμα του ουκρανικού λαού

 

Εντείνονται οι συγκρούσεις και οι διαπραγματεύσεις, οι αποστολές ΝΑΤΟικών εξοπλισμών και οι ρωσικές «προειδοποιήσεις» ότι αποτελούν «νόμιμους στόχους»

 

Από τη νέα ρωσική επίθεση στην πόλη Λβιβ στη δυτική Ουκρανία

Copyright 2022 The Associated

Από τη νέα ρωσική επίθεση στην πόλη Λβιβ στη δυτική Ουκρανία
Με επιτάχυνση σε πολεμικές προετοιμασίες των καπιταλιστικών κρατών, συνεχή αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία από μέλη του ΝΑΤΟ, ενίσχυση των δυνάμεων και των εξοπλισμών της λυκοσυμμαχίας στην Ανατολική Ευρώπη, ένταση των κατηγοριών περί «εγκλημάτων πολέμου» της Ρωσίας, οξύνεται καθημερινά η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας με επίκεντρο την Ουκρανία και προετοιμάζεται η «επόμενη μέρα» μετά τη ρωσική εισβολή στη χώρα.

Την ίδια ώρα ο ουκρανικός λαός σφυροκοπιέται ανελέητα, καθώς συνεχίζονται οι συγκρούσεις και τα πυραυλικά χτυπήματα σε αρκετές πόλεις, που συνοδεύονται με αλληλοκατηγορίες για το ενδεχόμενο χρήσης χημικών όπλων, για προβοκάτσιες και επιθέσεις εναντίον αμάχων.

Παράλληλα, μέσα σε ένα κουβάρι αντιθέσεων μεταξύ διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων, καταγράφεται και έντονη διπλωματική δραστηριότητα, με τις διαπραγματεύσεις Ρωσίας - Ουκρανίας να διεξάγονται σχεδόν καθημερινά, μέσω βιντεοδιασκέψεων.

Ευθείες απειλές Ρωσίας για «S-300» και άλλα οπλικά συστήματα

Την ώρα που οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ ανακοινώνουν «ετοιμότητα» για αποστολή πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας στην Ουκρανία, ως εναλλακτική για τη μη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, η Ρωσία «προειδοποιεί» πως η συζήτηση αυτή είναι «πολύ επικίνδυνη» και σε κάθε περίπτωση οι αποστολές εξοπλισμών αποτελούν «νόμιμους στόχους» της.

Κι αφού ξορκίσετε τον Μαρξ θεμελιώνετε ατάκα – Εξοβελίστηκε ο φιλόσοφος από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα λόγω… Ρωσίας

 


 

Οποιαδήποτε ομοιότητα όμως με πρόσωπα και καταστάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα του Παττακού και τη σημερινή “μεγαλύτερη φιλελεύθερη δημοκρατία του κόσμου” είναι απλά συμπτωματική. 

Ο στίχος του τίτλου προέρχεται φυσικά από το γνωστό σατιρικό άσμα του Γιώργου Μαρίνου “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”. Οποιαδήποτε ομοιότητα όμως με πρόσωπα και καταστάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα του Παττακού και τη σημερινή “μεγαλύτερη φιλελεύθερη δημοκρατία του κόσμου” είναι απλά συμπτωματική.

Μετά το “εμπάργκο” στη βότκα (που στις ΗΠΑ εισάγεται κυρίως από τη Φινλανδία ή και παράγεται εσωτερικά κατά ποσοστό περίπου 80%), την απαγόρευση ρωσικών γατών στα καλλιστεία, και άλλα τέτοια μέτρα βγαλμένα από τις καλύτερες παραδόσεις του δυτικού διαφωτισμού και ορθολογισμού, σειρά είχε ο Καρλ Μαρξ, του οποίου οι βαθιά ρωσόφιλες αντιλήψεις το 19ο αιώνα είναι πασίγνωστες. Λογικό λοιπόν να σκανδαλίζουν την ακαδημαϊκή κοινότητα στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, που αποφάσισε να αλλάξει το όνομα στις αίθουσες μελέτης της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης, μία εκ των οποίων λεγόταν “Αίθουσα Μελέτης Καρλ Μαρξ”.

Χώρα σε μηχανική υποστήριξη

 

Φτώχεια, ψέματα και εξαθλίωση. Αυτό είναι το τρίπτυχο (και) αυτής της ζοφερής χρονιάς. Της δέκατης στη σειρά, στη διάρκεια της οποίας όχι μόνο πληρώνουμε τα σπασμένα των απανωτών κρίσεων, όχι μόνο η φτωχοποίηση είναι όλη δική μας, όχι μόνο διαλυθήκαμε από μνημόνια και εκατοντάδες νόμους όλους εναντίον μας, αλλά χρεωνόμαστε και αυτό που - ανερυθρίαστα - αποκαλούν «ανάκαμψη», λες και δεν καταλαβαίνουμε πως στην πράξη σημαίνει, θυσιάζονται οι πολλοί για να κερδίζουν οι λίγοι και ισχυροί.

Η μέγγενη της πραγματικότητας σφίγγει κάθε μέρα και πιο πολύ και η χώρα, για την οποία ο πρωθυπουργός κομπάζει ότι... ηγείται της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, δεν είναι παρά μια χώρα σε μηχανική υποστήριξη!

Με φτώχεια που καλπάζει, με κατακόρυφες αυξήσεις και ανατιμήσεις σε Ενέργεια και σε βασικά προϊόντα, με το κόστος ζωής να αυξάνεται ιλιγγιωδώς. Κι ενώ βρίσκονται στα ύψη το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, τα τρόφιμα και οι μετακινήσεις, όλα δείχνουν πως οι επόμενοι λογαριασμοί ρεύματος θα είναι ακόμα πιο τρομακτικοί!

Με ψέματα, που αναίσχυντα πολυδιαφημίζονται από τα ΜΜΕ, με τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί ξεδιάντροπα να καλύψει τις πληγές μιας διαλυμένης κοινωνίας.

Με εξαθλίωση, γιατί οι πενιχροί μισθοί και οι συντάξεις δεν φτάνουν για να ζήσει κάποιος με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, ενώ οι ζωτικές ανάγκες έχουν μπει, καιρό τώρα, στο περιθώριο. Οι προβλέψεις αναφέρουν ότι οι τιμές θα ξεφύγουν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα, πλήττοντας τους φτωχούς ανθρώπους, όχι μόνο εδώ αλλά και σ' όλο τον κόσμο.