Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Δεν αντέχεται!

Κι αφού πρώτα τα βρήκε με το κουαρτέτο, πέρασε κατόπιν και μια βόλτα από το Πολυτεχνείο. Πρώτα παρέδωσε στις τράπεζες το σπίτι κάθε φουκαρά φορογδαρμένου κι ύστερα πήγε να καταθέσει το στεφάνι του. Πρώτα πούλησε την ευρωνομιμοφροσύνη του και μετά βγήκε να πουλήσει και λίγη αριστεροσύνη, που γράφει κι ωραία στις κάμερες.

Από μια άποψη, ψιλοπροόδευσε ο Αλέξης μας. Κάποτε πήγαινε πρώτα να καταθέσει λουλούδια και ύστερα ξεβρακωνόταν. Τώρα τα κάνει ανάποδα. Ανάποδα... τρόπος του λέγειν, δηλαδή, μιας και τα βρακιά τα έχει εδώ και καιρό κατεβασμένα. Καθ' όσον, πρέπει να είσαι τελείως ξεβράκωτος για να τολμάς να υπογράφεις τέτοια πράγματα ανήμερα στην επέτειο του Πολυτεχνείου.
Πρωθυπουργός καταθέτων στέφανον...

Έτσι, ο Αλέξης κατάφερε να ξεφτιλίσει τελείως κάποιες έννοιες που για τον απλό λαό παραμένουν ιερές. Ξεφτίλισε αυτό που λέμε "κούτελο", το φιλότιμο, την συνέπεια, το γαμώτο, την μπέσα. Κι από πάνω, ξεφτίλισε όχι μόνο την αριστερά αλλά την πολιτική συλλήβδην. Κι όχι μόνο τα ξεφτίλισε όλα τούτα αλλά, όντας με τα βρακιά κατεβασμένα, τα κατάχεσε κιόλας.

Τα... «καλά νέα»

 
Τα... «καλά νέα»
«Τα νέα είναι καλά. Συμφωνία σε όλα τα ζητήματα. Το Euroworking Group χαιρέτισε την πρόοδο που σημειώθηκε». Με αυτήν τη φράση του Γ. Ντάισελμπλουμ, προέδρου του Eurogroup, σφραγίστηκε μια ακόμα σφαγή σε βάρος του λαού.

Μια ακόμα παρτίδα αντιλαϊκών προαπαιτούμενων που συμφωνήθηκαν ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών και συμμαχιών του κεφαλαίου (Κομισιόν - ΕΚΤ - ΔΝΤ - ESM). Μια συμφωνία που φέρνει το ξεσπίτωμα χιλιάδων οικογενειών, που δεν μπορούν να πληρώνουν τις δόσεις του δανείου τους, νέους φόρους που προστίθενται σε αυτούς που ισχύουν, εκβιασμούς για να πληρώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά έγκαιρα τα χρέη τους και πολλά ακόμα που θα βασανίζουν για χρόνια όσα εργατικά νοικοκυριά προσπαθούν να σταθούν όρθια και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

Μία συμφωνία - λαιμητόμος, που είναι απαραίτητο προαπαιτούμενο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζικών ομίλων, για να μπορούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι να νιώθουν σιγουριά ότι θα ανακάμψουν τα κέρδη τους, ότι θα ανοίξουν - με το αίμα του λαού - νέα πεδία για σίγουρα κέρδη.