Ο Γιώργος Κακουλίδης, Το Απόλυτο Ρόδο της Καισαριανής και του Ρίζου, δεν είναι πια ανάμεσά μας (VIDEO)

 

*

Δεν είμαι φτιαγμένος για τίποτα

και το τίποτα ακολουθώ

[...]

Μην ακούς τον παράδεισο

δεν είμαι φτιαγμένος για τίποτα

αλλά ήρθε η ώρα να ακολουθήσω το θάμπος

 

Γιώργος Κακουλίδης,

Μην Ακούς Τον Παράδεισο (2016)

*

«Εφυγε» ο ποιητής μας Γιώργος Κακουλίδης

Κυριακή 17/10/2021 - 16:32

Ο ποιητής, ο συγγραφέας, ο ζωγράφος, ο διανοούμενος, ο στενός συνεργάτης, του "Ριζοσπάστη", ο δικός μας Γιώργος Κακουλίδης έφυγε σήμερα από τη ζωή νικημένος από τον καρκίνο μετά από πολύχρονη και παλικαρίσια μάχη που έδωσε.

«Τα κείμενα του Γιώργου Κακουλίδη δεν είναι πορσελάνες. Είναι σκληρά διαμάντια, που δεν τα κατεργάζεται με στόχο το κάλλος, αλλά μας τα πετάει στο πρόσωπο. Εχουν μια άγρια, δημιουργική ομορφιά, αλλά και πρακτική αξία...». Αυτά αναγράφονταν στο οπισθόφυλλο της τελευταίας έκδοσης που κυκλοφόρησε, «Καθωσπρέπει Σκέψεις» από τις εκδόσεις «Ερατώ».

Δανία: Γίνονται άραγε αυτά στη «Μέκκα» του «πράσινου» καπιταλισμού;

Αποσπάσματα από την ομιλία του Κ. Παπαδάκη, μέλους της ΚΕ και ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, σε εκδήλωση της ΚΟ Δανίας για την «πράσινη ανάπτυξη»

 

Στην «πράσινη» Δανία, η τιμή του ρεύματος τραβάει την ανηφόρα, επειδή φέτος ...δεν φύσηξε όσο περίμεναν οι μεγαλοεταιρείες των ΑΠΕ

Σήμερα, οι ίδιες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι οι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες πληρώνουν τόσο τις κρίσεις όσο και την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.

Στις συνθήκες της ακρίβειας, των ανατιμήσεων στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, του ελέγχου μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου από την Κίνα, της εκτόξευσης των ναύλων, του μπλοκαρίσματος από φορτηγά πλοία των λιμανιών των ΗΠΑ και της Κίνας, των ελλείψεων σε καύσιμα και οδηγούς στη Βρετανία κι άλλες χώρες, μπορούν σήμερα να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα, να αξιοποιηθεί η πείρα από την κατάσταση που επικρατεί σε μια χώρα με ανεπτυγμένο καπιταλισμό, και μάλιστα «πράσινο», όπως η Δανία.

Αλήθεια, πόσο σύγχρονο είναι σε αυτήν τη χώρα να ανακοινώνονται μίνιμουμ αυξήσεις στον επερχόμενο λογαριασμό ρεύματος ύψους 5.000 κορονών (περίπου 670 ευρώ), που φέρνουν αλυσιδωτές εκρήξεις τιμών σε όλα τα βασικά είδη κατανάλωσης; Η αιτιολογία για τις αυξήσεις είναι ότι φέτος ...«δεν φύσηξε» όσο υπολόγιζαν οι καπιταλιστές των ΑΠΕ, στην κατά τ' άλλα «Μέκκα» των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Με αλληλεγγύη, οργάνωση, διεκδίκηση μπορεί ο λαός να βγει νικητής

 

RIZOSPASTIS

Η μεγάλη δύναμη που μπορούν να αντλήσουν οι εργαζόμενοι όταν παίρνουν την οργάνωση της πάλης στα χέρια τους και όταν δυναμώνουν την αλληλεγγύη μεταξύ τους αναδεικνύεται με διάφορες αφορμές το τελευταίο διάστημα, αναδεικνύοντας δυνατότητες και βγάζοντας στην επιφάνεια ένα στοιχείο πολύ σημαντικό για την κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στην αντεργατική πολιτική, για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων.

Είναι πολύ χαρακτηριστική η μεγάλη στήριξη που έδωσαν ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα στις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών για ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου σχολείου, κόντρα στα αντιδραστικά και αντιπαιδαγωγικά σχέδια κατηγοριοποίησης και εμπορευματοποίησης της γνώσης. Η σχεδόν καθολική συμμετοχή σε μια απεργία που ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων, η ογκώδης διαδήλωση στην Αθήνα, η συνάντηση στον δρόμο του αγώνα με τους μαθητές τους, είχαν πρωτόγνωρη στήριξη από όλο τον λαό. Κάθε εκπαιδευτικός που συμμετείχε στην απεργία είχε να μεταφέρει και ένα μήνυμα αλληλεγγύης από γονείς μαθητών του, που άλλωστε εδώ και μήνες μοιράζονταν την ίδια αγωνία για τη μόρφωση των παιδιών μέσα στην πανδημία με την τηλεκπαίδευση. Κάθε δάσκαλος είχε να πει για τα δεκάδες εργατικά σωματεία, τους Συλλόγους και Ενώσεις Γονέων που έχτισαν ασπίδα προστασίας απέναντι στις κυβερνητικές επιθέσεις, στον αυταρχισμό, στην κατασυκοφάντηση του αγώνα τους. Το «δάσκαλε σ' ευχαριστώ για το μάθημα που έδωσες στα παιδιά μου», που εξέπεμψε η Συνομοσπονδία Γονέων επικροτώντας την αγωνιστική κινητοποίηση, συμπύκνωσε αυτό το κύμα αλληλεγγύης, το οποίο έβαλε εμπόδια στην προσπάθεια ενεργοποίησης «κοινωνικού αυτοματισμού» από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της.

Σταθεροποίηση

Με αναλυτικά παραδείγματα που διαρρέει στον Τύπο, η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι των μεγάλων αυξήσεων στο ρεύμα, διαφημίζοντας την κρατική επιδότηση για τη συγκράτησή τους. Το αποτέλεσμα όμως είναι εντελώς αντίθετο, αφού αποδεικνύεται ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση όχι μόνο δεν σώζουν τον λαό από τις μεγάλες ανατιμήσεις στο ρεύμα αλλά στο τέλος της μέρας θα τα καρπωθούν εξολοκλήρου οι μεγαλοεταιρείες της Ενέργειας. Σ' ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή, ένα νοικοκυριό εμφανίζεται να πληρώνει 81 ευρώ περισσότερα σε σχέση με προηγούμενο λογαριασμό. Με την κρατική επιδότηση, η αύξηση που θα πληρώσει γίνεται 48 ευρώ. Ακόμα κι έτσι, όμως, μιλάμε για μια αύξηση 20% στον λογαριασμό, για τον οποίο ο καταναλωτής θα πρέπει να λέει κι «ευχαριστώ» που γλίτωσε τα χειρότερα! Αν μάλιστα πάρουμε υπόψη όσα διακινούν κυβέρνηση και ΕΕ, ότι μέχρι την άνοιξη οι τιμές του ρεύματος θα αυξάνονται και στη συνέχεια θα υπάρξει «σταθεροποίηση» σε ένα επίπεδο μεγαλύτερο από το σημερινό, το κάδρο συμπληρώνεται: Ο λαός θα πληρώνει για τους επόμενους μήνες αυξημένο το ρεύμα κατά 20% και 30%, «ευχαριστημένος» που δεν είναι περισσότερα. Κι όταν πλέον «σταθεροποιηθούν» οι τιμές σ' αυτό το επίπεδο και αποσυρθεί η κρατική επιδότηση, θα έχει ήδη ξεκαθαρίσει το τοπίο στην κατανάλωση, με χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά να έχουν προσαρμόσει το οικογενειακό τους εισόδημα στους αυξημένους λογαριασμούς, κόβοντας από άλλες ζωτικές ανάγκες, άλλα να έχουν κυλήσει πιο βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια και άλλα να έχουν δέσει τη θηλιά των απλήρωτων λογαριασμών σφιχτά στον λαιμό τους, την ώρα που τα μονοπώλια της Ενέργειας θα κάνουν πάρτι κερδοφορίας.

Ούτε μήνα…

 

 

Ούτε μήνα δεν φτουράνε πια τα ευρωατλαντικά παραμύθια…

Είκοσι μέρες μετά τη συμφωνία Γαλλίας - Ελλάδας και το γαλλικό υπουργείο Άμυνας σπεύδει να διευκρινίσει πως από τη «ρήτρα αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής» -που τόσο διαφημίστηκε από την κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία ως τάχα «πανίσχυρη ασπίδα προστασίας απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις- εξαιρούνται οι ΑΟΖ αφού «η αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) δεν θεωρείται μέρος της επικράτειας ενός κράτους, ιδίως από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (γνωστή ως Σύμβαση του Μοντέγκο Μπαίυ), της οποίας Γαλλία και Ελλάδα αποτελούν μέρη».

Τόση αξία έχουν για το λαό τα παραμύθια που ξανακούσαμε πάλι προχτές με αφορμή την κατάπτυστη συμφωνία με τις ΗΠΑ, τις επιστολές Μπλίνκεν κοκ, ότι τάχα η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, αποτελεί «ασπίδα προστασίας» για το λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.