Οποιαδήποτε νομοθετική παρέμβαση στον εργάσιμο χρόνο αποτελεί δομική αλλαγή σε όλες τις πλευρές της ζωής των εργαζομένων. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν καλά όλες οι κυβερνήσεις που τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια έβαλαν το λιθαράκι τους να απορρυθμίσουν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς και να τον διευθετήσουν με βάση τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Η κορωνίδα μιας τέτοιας παρέμβασης είναι το νομοσχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση της ΝΔ και επιδιώκει να περάσει την πιο εξελιγμένη από πλευράς αποτελεσμάτων επίθεση στο 8ωρο. Ο δε καβγάς με τον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται όχι για την απαρέγκλιτη εφαρμογή του, αλλά για το κατά πόσο η κατάργησή του θα είναι αποτέλεσμα ατομικής ή συλλογικής «διαπραγμάτευσης» που είχε άλλωστε ψηφίσει η προηγούμενη κυβέρνηση.