Γιατί… «Μια Ζωή Εν Τάφω»;

Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης*

Ανάσταση, Ελπίδα, Φως… Πάσχα… Ελλήνων Πάσχα…

Μέρες που είναι… μέρες ιδιαίτερες, επαναλαμβανόμενα ξεχωριστές, γιορτινές, μέρες φορτισμένης περισυλλογής και χαρμολύπης. Μέρες, που θα ήταν κάτι παραπάνω από υπαρξιακά φοβικό, υποκριτικό και παράλειψη μεγίστη, αν δεν αναφερόμαστε (με το δέον… δέος) στην ανά τους αιώνες ανθρώπινη αγωνία και συνακόλουθα ανάγκη αναζήτησης της ελπίδας για καλύτερη ζωή, την σωτηρία της και την υπαρξιακή της δικαίωση. Όσο το μπορούμε… Μέσα από Πάσχοντες Θεούς, σε παλιούς και νεώτερους χρόνους… και κοινωνίες… παλιές και πολλές.

«Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος εστίν». (Πρωταγόρας, Αβδηρα, 490-420 π.Χ.)

Σύμφωνα, λοιπόν, με σχεδόν όλες τις θρησκειολογικές Μελέτες ο Πάσχων Θεός ενυπάρχει με φόβο, σεβασμό και ελπίδα, σαν κεντρικό υπερβατικό «πρόσωπο» στις περισσότερες αρχέγονες κοινωνίες. [Παναγή Λεκατσά. Το Θείον Δράμα – Κείμενα, 1976] Είναι ο αναγκαίος, χρήσιμος Θεός (προηγούμενα, συνήθως, τοπικός ήρωας, σωτήρας, βασιλιάς) που έρχεται (σχεδόν πάντα γεννημένος σε σπήλαιο) παθαίνει (πάσχων) πεθαίνει («κατάβαση») και ανασταίνεται (αρπαγησάμενος εν νεφέλαις) δίνοντας, έτσι, με τον θυσιαστικό του θάνατο την αναγκαία ελπίδα για καλύτερη ζωή των βροτών. («προσκυνούμε σου τα πάθη [Θεέ]• δείξον ημίν και την ένδοξόν σου ανάσταση»!)

Η σπορά των ηττημένων του κορονοϊού – Με πειραγμένη ναζιστική αφίσα αμφισβητεί την αναγκαιότητα της προστασίας από την πανδημία ο Μιχαλολιάκος

Δεν προκαλεί εντύπωση ότι οι ναζί θα θεωρούσαν τη θεωρία της φυσικής επιλογής και της επιβίωσης του ισχυρότερου ως καλή ιδέα για τον τρόπο απόκρισης σε μια πανδημία και συνολικά για τον τρόπο οργάνωσης μιας κοινωνίας. Δε θα περίμενε όμως κανείς ότι θα επικαλούνταν προς επίρρωση των επικίνδυνων απόψεών τους “αριστερούς” φιλοσόφους, όπως τον Ιταλό Τζόρτζιο Αγκάμπεν, o οποίος αφού έκρινε υπερβολικά τα μέτρα προστασίας από μια υπερτιμημένη κατά τη γνώμη του ασθένεια, είχε αναρωτηθεί “τι είδους κοινωνία είναι αυτή που δεν έχει άλλη αξία από την επιβίωση;”. Τον Αγκάμπεν ακολούθησαν αργότερα κι άλλοι στοχαστές, κυρίως Γάλλοι, σε διάφορες παραλλαγές του ίδιου επιχειρήματος, για να αποδείξουν πόσο “edgy” είναι οι ίδιοι και να αναδείξουν τη χρεοκοπία  αστικών φιλοσοφικών ρευμάτων, κάποιων από αυτά ριζοσπαστικό μανδύα.

Η επίκληση Αγκάμπεν από τον αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης της ΧΑ δεν ήταν βέβαια το μόνο στοιχείο στη “βαρυσήμαντη” ανάρτηση του αρχιναζί Μιχαλολιάκου.

ΤΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Οι εργαζόμενοι δεν οφείλουν καμία «ευγνωμοσύνη» σε κανέναν επιχειρηματικό όμιλο

Σε σχόλιο για τις χορηγίες εταιρειών - μελών του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδας (ΣΒΕ) η ΤΕ Βιομηχανίας Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ αναφέρει:

«Οι εργαζόμενοι της Βόρειας Ελλάδας δεν οφείλουν καμία "ευγνωμοσύνη" και κανένα "ευχαριστώ" σε κανέναν επιχειρηματικό όμιλο, όπως κυνικά τη ζητάει ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος με αφορμή τις χορηγίες των μελών του στο ΕΣΥ.

Τις χορηγίες αυτές, στην πραγματικότητα, τις κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι από την απλήρωτη δουλειά τους, από την υπερεκμετάλλευση, από την υπέρογκη φορολογία τους και όχι οι βιομήχανοι και οι μεγάλοι επιχειρηματίες, που τόσα χρόνια -ακόμα και σήμερα- λαμβάνουν προνόμια εκατομμυρίων ευρώ μέσω ενισχύσεων, φοροαπαλλαγών, στήριξη από το κράτος.

«Αποκηρύσσω, μα όχι τις ιδέες μου… αλλά τον πατέρα μου»!!!

 Αλίκη Τσουκαλά

«Αγόρια στήστε το χορό, κορίτσια τραγουδείστε

και σεις παιδιά μου αδέρφια της, κρατείστε τον καημό σας.

Τώρα είναι Απρίλης κι άνοιξη, τώρα είν' καημός για νιάτα

τώρα το μνήμα της ανθεί γιομάτο παπαρούνες

Μάνα της πιάσου στο χορό, και συ αδερφέ της πρώτος

και σεις πικραδελφούλες της, φέρτε ένα γύρο ακόμα

κι εγώ ένα ρουμελιώτικο σκοπό θα τραγουδήσω

τραγούδι απ' την πατρίδα μου κι απ' την καρδιά μου μέσα.»

(“Ρουμελιώτικο μοιρολόι” –  γραμμένο από τον τραγικό πατέρα της Αλίκης, τον Ευρυτάνα ποιητή Γ. Τσουκαλά)

 

ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ…

 

Η Αλίκη Τσουκαλά ήταν μια γενναία και πανέμορφη κοπέλα Ευρυτανικής καταγωγής που εκτελέστηκε σε ηλικία μόλις 21 χρονών στο νεκροταφείο του Αϊ Γιάννη στη Χαλκίδα τα ξημερώματα της 16ης Απρίλη 1949, μετά από μια κατάπτυστη δίκη-σκευωρία με την οποία καταδικάστηκε σε θάνατο για «συμμετοχή σε παράνομη κομμουνιστική οργάνωση με σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος»! Η συνήθης στημένη κατηγορία με την οποία οδηγήθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα χιλιάδες αγωνιστές της αντίστασης και του λαϊκού  μας κινήματος. Μαζί με την Αλίκη εκτελέστηκαν άλλες 3 γυναίκες (Κατερίνα Μελεμενή, Ευανθία Πατσαλή, Μαρία Λαφαζάνη) και 4 άντρες (Τάκης Φίτσος, Γιάννης Χάνος, Δημήτρης Βουραζόπουλος, Γιάννης Χριστοφορίδης). Όλοι τους διαλεχτοί αγωνιστές. Ο Τάκης Φίτσος ήταν ο σπουδαίος δημοσιογράφος και λογοτέχνης, παλιός στενός συνεργάτης του Άρη Βελουχιώτη (βλ. εδώ). Ο Χριστοφορίδης ήταν ο ατρόμητος καπετάνιος ενός καϊκιού που φυγάδευε διωκόμενους αντάρτες. Μετά το χαμό του η γυναίκα του και μάνα δύο παιδιών αυτοκτόνησε πέφτοντας στον Ευβοϊκό.  

«Συνύπαρξη» και «κοινή προσπάθεια»...

Μετά από σχεδόν 20.000 (επίσημα καταγεγραμμένους) νεκρούς, ένα μήνα πανδημίας, «έκτακτης ανάγκης», «ατομικής ευθύνης» και καραντίνας στη χώρα, η ισπανική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση PSOE - «Ουνίδας Ποδέμος» αποφάσισε την περασμένη Τρίτη πως χρειάζεται ...έλεγχος των επιχειρήσεων της Υγείας! Πάντως, σε περίοδο πανδημίας, οι επιχειρήσεις στην Υγεία και το Φάρμακο συνεχίζουν τη δουλειά τους - ορισμένες και με το παραπάνω... - καταρρίπτοντας μύθους όπως «όλοι μαζί» στην πανδημία ή περί σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Ας δούμε, λοιπόν, υπέρ τίνος λειτουργεί η λεγόμενη συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Υγείας στην Ισπανία, μία από τις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία. Να σημειωθεί ότι, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, στην Ισπανία οι νεκροί από κορονοϊό εκτιμάται ότι είναι πολλαπλάσιοι από τους επίσημα καταγεγραμμένους, καθώς όσοι πέθαναν έχοντας συμπτώματα, αλλά χωρίς να έχουν κάνει τεστ, δεν καταμετρώνται.

* * *

 

Στα μέσα περίπου της πανδημίας και ενώ ήταν πλέον ολοφάνερο ότι κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε - μετά από επανειλημμένες προτροπές του ΠΟΥ και άλλων επιστημόνων - να διενεργεί πολλαπλάσια διαγνωστικά τεστ, τα οποία γίνονταν (και συνεχίζουν να γίνονται) με το σταγονόμετρο. Ενας λόγος είναι το κόστος των τεστ, το γεγονός δηλαδή ότι κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι τα παράγουν και τα πουλούν με σκοπό το κέρδος. Ενας άλλος λόγος είναι η έλλειψη που παρατηρείται στην παγκόσμια αγορά, η αύξηση της ζήτησης (και των τιμών) και η κούρσα του ανταγωνισμού μεταξύ κρατών και ομίλων.

Επικίνδυνα σχέδια

Οι αποφάσεις της Συνόδου των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, την Τετάρτη, με θέμα την «ανθεκτικότητα» και τη συνοχή του ιμπεριαλιστικού οργανισμού στις επερχόμενες «θύελλες», δείχνουν ότι τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και οι ανταγωνισμοί όχι μόνο δεν γνωρίζουν διάλειμμα λόγω της πανδημίας, αλλά αντίθετα οξύνονται παραπέρα, μπροστά και στην καπιταλιστική κρίση.

Τα «σημάδια» των ανακατατάξεων στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αλλά και των μεγάλων αντιθέσεων στο ίδιο το εσωτερικό του ΝΑΤΟ, «ορατά» εδώ και πολύ καιρό, σημαδεύουν και αυτές τις αποφάσεις, που αφορούν την επόμενη μέρα και δεν προμηνύουν τίποτα καλό για τους λαούς.

Στις «χωρίς προηγούμενο προκλήσεις» προσαρμόζονται τα ευρωατλαντικά σχέδια που αφορούν την περικύκλωση της Ρωσίας, την ενεργότερη παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή, μεταξύ άλλων και με τη στήριξη στην τουρκική εισβολή στη Συρία, την «προβολή ισχύος» με νέες αποστολές και επεμβάσεις στη Μεσόγειο και την Αφρική, απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.