Η νεολαία διαλέγει τη σωστή πλευρά της Ιστορίας

 

31η ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΝΕ

• Από τις 7 έως τις 10 Ιούλη στις Νηές Μαγνησίας

• Μεγάλη συγκέντρωση το Σάββατο 9 Ιούλη στην παραλία του Βόλου

 

Πλούσιο θα είναι και φέτος το πρόγραμμα των συναυλιών και των γλεντιών (φωτ. από χορούς στο 28ο Διήμερο στο Καρπενήσι το 2019)

Πάντα «με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Αυτό το νήμα συνδέει τα Αντιιμπεριαλιστικά Διήμερα και Κατασκηνώσεις της ΚΝΕ, από τις Πρέσπες μέχρι τις Νηές Μαγνησίας, και αποτυπώνει τη σταθερή, συνεπή και αταλάντευτη στάση ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, την επιλογή συστράτευσης με την πλευρά των λαών και των αγώνων τους.

Σε λίγες μέρες χιλιάδες νέοι αναχωρούν από όλη τη χώρα με προορισμό την 31η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ στις Νηές Μαγνησίας, που θα στείλει ακόμα μια φορά το δυνατό του μήνυμα: «Με την κοινή πάλη των λαών ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Ετσι γράφεται η Ιστορία!». Για να στείλουν μαζικό, αντιιμπεριαλιστικό - αντιπολεμικό μήνυμα αλληλεγγύης και κοινής πάλης των λαών. Για να στείλουν δυνατό μήνυμα διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Ενα μήνυμα που στέλνουν διαχρονικά τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ και μέσα από τα Αντιιμπεριαλιστικά Διήμερα, πρωτοστατώντας ώστε να μην εγκλωβίζεται η νεολαία στο κυρίαρχο ρεύμα που διαμορφώνεται από την αστική τάξη, τα ΜΜΕ της, τα κόμματά της. Ωστε να μην εγκλωβίζεται στις επιδιώξεις του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου, να παλεύει μαζί με τους λαούς και τη νεολαία, γιατί με αυτούς δεν έχει τίποτα να χωρίσει. Τα Αντιιμπεριαλιστικά Διήμερα και Κατασκηνώσεις της ΚΝΕ έχουν ήδη αφήσει το αποτύπωμά τους στην αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού μας, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα των νέων κομμουνιστών στο πλευρό του ΚΚΕ για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τις αιτίες που γεννούν πολέμους και εκμετάλλευση.

Το δόντι η Flo κι η Clue

 

04-07-2022

Είναι δουλειά του καθενός και της καθεμιάς μας, αυτά τα φριχτά που αντιμετωπίζονται ως ανέκδοτα της πραγματικότητας να τα αναπαράγουμε, όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε, στις διαστάσεις τους και στις επιπτώσεις που συνεπάγεται η αγνόησή τους. Ο διάβολος δεν κρύβεται στις λεπτομέρειες. Είναι οι λεπτομέρειες.

Λιάνα Κανέλλη

Η Ελλάδα, η πατρίδα μας, θα συρρικνωθεί, θα μικρύνει και θα πουληθεί ίσως και χωρίς να πέσει μια ντουφεκιά. Αυτή τη «μαντεψιά», επιμένω να τη λέω δημόσια, καιρό τώρα, και κανείς από τους πωλητές, διεκδικητές, θωρακιστές και πλασιέ του ελληνικού μύθου δεν μου αντιγυρίζει μήτε καν την ερώτηση «τι εννοείς». Βεβαίως άμα έχεις λερωμένη και την εθνοφωλιά και την ευρωφωλιά και την αστική σου σπηλιά, τέτοιες ερωτήσεις δεν κάνεις. Και κυρίως ούτε διαβάζεις ούτε αποστηθίζεις, όπως οφείλουμε όλοι μας, την αποστομωτική ανακοίνωση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, που ξεδιπλώνει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πώς το Αιγαίο έγινε τουρκοαιγαίο (Turkaegean) και κατοχυρώθηκε από ένα «ιδιωτικό γραφείο» πνευματικής ιδιοκτησίας στην ΕΕ ως εμπορικό σήμα της Τουρκίας. Αλλωστε θέλουν να ξεχνούν τα ατελείωτα λεφτά που κερδίζουν οι έμποροι των εθνών, με τη σύμπραξη δήθεν δημόσιου και δήθεν ιδιωτικού τομέα (για να μην ξεχνάμε το καθ’ ημάς ΣΔΙΤ), που στη Δύση ως κερδοσκοπία ταυτίζεται με πολέμους, εισβολές, υποδουλώσεις, ένα κάρο φρίκες βαφτισμένες αρχές και αξίες.

Συμβιβασμοί

 

Τελικά «δεν τα πιάνεις πουθενά» τα αστικά επιτελεία όταν πρόκειται να δικαιολογήσουν την εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια. Κάπως έτσι, στο μνημόνιο που υπογράφηκε ανάμεσα σε Τουρκία, Σουηδία και Φινλανδία για την άρση του τουρκικού βέτο, κάποιοι είδαν τον «πρώτο συμβιβασμό του Ερντογάν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ». Τα «τρικ» του εφησυχασμού όμως έχουν χρεοκοπήσει πολλές φορές και ο λαός δεν πρέπει να δίνει καμία βάση. Για παράδειγμα, ο «συμβιβασμός» αυτός, όπως τον παρουσιάζουν, ανοίγει μεταξύ άλλων «πόρτες και παράθυρα» για την παραπέρα συνεργασία σε εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά και για την είσοδο της Τουρκίας ως «συνεργαζόμενης χώρας» στον μηχανισμό της «Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας» της ΕΕ (PESCO). Αν και τα «ψιλά γράμματα» μένει να φανούν, το μόνο σίγουρο είναι ότι έτσι ανοίγουν κι άλλοι δρόμοι ώστε να μπει και ευρωενωσιακή σφραγίδα στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής κυβέρνησης και στα σχέδια συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Ο «συμβιβασμός» δηλαδή αναβαθμίζει τα συμφέροντα της τουρκικής αστικής τάξης, δημιουργεί επικίνδυνο προηγούμενο και βάζει τις βάσεις για νέους γύρους όξυνσης των ανταγωνισμών, όπως κάθε τέτοια συμφωνία στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Είναι δεδομένο άλλωστε ότι η άρση του τουρκικού βέτο είναι μέρος του ευρύτερου παζαριού με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που περιλαμβάνει και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Το βασικότερο, είναι συμβιβασμός που ισχυροποιεί το ΝΑΤΟ και τους πολεμικούς του σχεδιασμούς. Να γιατί ο λαός έχει κάθε λόγο, απέναντι στους «συμβιβασμούς» των ιμπεριαλιστών, να δυναμώσει τη δική του ασυμβίβαστη πάλη ενάντια στην αστική τάξη και τις συμμαχίες της.

Μοναδική θωράκιση των εργαζομένων από την αστική προπαγάνδα η εμπιστοσύνη στη φωνή του ΚΚΕ

 

Αποσπάσματα από την ομιλία του Γρ. Λιονή, μέλους της ΚΕ, σε εκδήλωση της ΤΟ Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής - Ερευνας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για την προπαγάνδα του πολέμου

 

Την Τετάρτη 15 Ιούνη, στο αμφιθέατρο του Κήπου των Εποχών στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης, η ΤΟ Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής - Ερευνας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ πραγματοποίησε εκδήλωση με τίτλο «Ο πόλεμος της προπαγάνδας και η προπαγάνδα του πολέμου - ψηφιακά μέσα, social media και πραγματική ενημέρωση», στην οποία μίλησε ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεκάδες νέοι εργαζόμενοι, ενώ μετά την κεντρική ομιλία ακολούθησε συζήτηση με πλήθος ερωτήσεων και τοποθετήσεων. Η συζήτηση στάθηκε σε μια σειρά από ζητήματα γύρω από τον χαρακτήρα της αστικής προπαγάνδας, αυτό της αντικειμενικότητας της ενημέρωσης αλλά και πλευρές που αφορούν τη ροή της πληροφόρησης μέσα από το διαδίκτυο και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Η προπαγάνδα στην εποχή του ιμπεριαλισμού

Ο Γρηγόρης Λιονής αναφέρθηκε αρχικά στην ομιλία του στην ένταση της προπαγάνδας στην εποχή του ιμπεριαλισμού, σημειώνοντας: «Η αστική προπαγάνδα, την εποχή του ιμπεριαλισμού, αποκτά αυξημένη σημασία για τη θωράκιση της αστικής εξουσίας, γίνεται επιστημονική, αξιοποιεί πολύ περισσότερα τεχνικά μέσα για τη διάδοσή της. Η διαλεκτική σχέσεων παραγωγής και παραγωγικών δυνάμεων εξηγεί, τελικά, το γιατί. Ο ολοένα και πιο κοινωνικός χαρακτήρας της παραγωγής μεταφράζεται τελικά στην ανάγκη κινητοποίησης της εργατικής τάξης εν τω συνόλω της. Η εργατική τάξη αποκτά ένα επίπεδο μόρφωσης ικανό να χειρίζεται τα σύγχρονα μέσα παραγωγής, συνενώνεται μέσα απ' τα μέσα παραγωγής σε ολοένα και μεγαλύτερη κλίμακα, γίνεται ισχυρότερη. Αυτή η εξέλιξη απαιτεί απ' την άλλη πολύ αποτελεσματικότερη χειραγώγησή της απ' τη σκοπιά του αντίπαλου προκειμένου να μη συνειδητοποιεί την πραγματική της ισχύ, τη δυνατότητα και την ιστορική αναγκαιότητα να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή.

Κανένας συμβιβασμός με τα ψίχουλα, διεκδικώντας το καρβέλι οργανώνεται η αντεπίθεση!

 

INTIME NEWS

Ποιο «πρόσημο» είναι πιο «κοινωνικό», της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος μπορεί να κρατήσει την «κοινωνία όρθια και ενωμένη», η «φιλελεύθερη» ή η «προοδευτική διακυβέρνηση»; Ποιος έδωσε τα περισσότερα ψίχουλα, η σημερινή ή η προηγούμενη κυβέρνηση; Με κάτι τέτοια ετοιμάζονται να «κονταροχτυπηθούν» κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση την ερχόμενη Τετάρτη στη Βουλή, στη συζήτηση για την «κοινωνική πολιτική».

Μια συζήτηση που εν πολλοίς θα αποκαλύψει και το πού βάζουν τον πήχη τα δύο βασικά κόμματα του κεφαλαίου, απέναντι στις ανάγκες του λαού, που όλο διευρύνονται, αλλά και στις σύγχρονες δυνατότητες για την ικανοποίησή τους. Μια συζήτηση που, ειδικά στις συνθήκες της μεγάλης ακρίβειας και με το ενδεχόμενο μιας νέας οικονομικής κρίσης να γίνεται ολοένα και πιο ισχυρό, αξιοποιείται για να κρατάει στον πάτο τον πήχη των απαιτήσεων, για να μένει στον αφρό το «μη χειρότερα...».

Ψιχουλομαχία για να προστατευτεί ...το καρβέλι

Το σενάριο δεν θέλει και πολλή φαντασία: Η ψιχουλομαχία θα πιάσει ταβάνι, με μοναδικό στόχο να μένει στο απυρόβλητο το καρβέλι, τα αμύθητα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που δείχνουν και το πού καταλήγει ο τεράστιος πλούτος που παράγει ο εργαζόμενος λαός.