Eurokinissi |
Το σύνθημα «'Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» σφραγίζει τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, φωτίζει τον δρόμο και τον πραγματικό ένοχο που πρέπει ακόμα πιο επιθετικά να βρεθεί στο επίκεντρο της λαϊκής οργής, η οποία δικαίως δεν καταλαγιάζει, δύο χρόνια μετά το έγκλημα.
Η «επόμενη μέρα» πλέον είναι ήδη εδώ, έχοντας πάνω της όλα εκείνα τα ελπιδοφόρα σημάδια από την ιστορική απεργία της 28ης Φλεβάρη: Τις εκατοντάδες χιλιάδες των νέων και μεγαλύτερων εργαζομένων που έκαναν για πρώτη φορά το βήμα και δήλωσαν στον διευθυντή και στον εργοδότη «σήμερα απεργώ». Τις νέες δυνατότητες για μεγαλύτερη συσπείρωση στα σωματεία, τις νέες προσπάθειες οργάνωσης μέσα στους χώρους δουλειάς, την ένταση της αλληλεγγύης ανάμεσα στους εργαζόμενους. Την ανάπτυξη της κοινής δράσης εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, βιοπαλαιστών αγροτών απέναντι στον κοινό τους αντίπαλο, το κράτος, τις κυβερνήσεις και τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτή η μεγάλη αγωνιστική ανάταση, που σπάει σε έναν βαθμό τη μοιρολατρία, μπορεί να συναντηθεί σήμερα με συμπεράσματα από την πείρα των προηγούμενων χρόνων. Για να διαμορφωθεί πιο στέρεα και πιο μαζικά η πεποίθηση ότι αυτό το σύστημα δεν παίρνει γιατρειά, ότι μονόδρομος είναι η σύγκρουση για την ανατροπή του, για να ζήσουν πραγματικά όπως τους αξίζει σήμερα οι εργαζόμενοι και η νεολαία, και όχι το «ξόδεμα» της αγωνιστικής διάθεσης σε νέα αδιέξοδα.
Ανατρέχοντας λοιπόν σε αυτήν την πείρα, δηλαδή λίγα χρόνια πίσω, μπορούν οι εργαζόμενοι να δουν πιο καθαρά τις παγίδες που ξαναστήνονται, να γίνουν πιο ικανοί για να τις αχρηστεύσουν.
Και είναι αναγκαίο κάτι τέτοιο, καθώς ο λαός ακούει ξανά παχιά λόγια για το «νέο κράτος» που χτίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, για τον «καινούργιο σιδηρόδρομο» που θα έρθει το 2027 κ.λπ.