Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025

Στα όριά του... το σάπιο σύστημα

 

Αφού πρώτα πήγαν στον «κουβά» όλα τα ευρωατλαντικά παραμύθια για τις ιμπεριαλιστικές «συμμαχίες» - λυκοφιλίες, που προσφέρουν τάχα «ασφάλεια» και «σταθερότητα», τώρα οι διάφοροι δημοσιολόγοι ξαναβγαίνουν στη ρούγα με νέα φουρνιά από επικίνδυνα παραμύθια. Ενας από αυτούς για παράδειγμα, σε χτεσινό του άρθρο, αφού πρώτα ανέλυσε το πώς οι «συμμαχίες» (π.χ. με Αίγυπτο, Ισραήλ, Ιταλία, Γαλλία) «έχουν φτάσει στα όριά τους», έγραφε: «Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η προστασία από συμμαχίες είναι εξαιρετικά αβέβαιη και τα κράτη που θέλουν να επιβιώσουν σε ένα ρευστό και ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα πρέπει να μεριμνήσουν από μόνα τους για την ασφάλειά τους, δημιουργώντας στρατιωτική ισχύ (αρχή της αυτοβοήθειας)». Ο αρθρογράφος βέβαια δεν περιγράφει κάποια παρέκκλιση από την ιμπεριαλιστική κανονικότητα...

Αυτό που περιγράφει είναι οι σχέσεις αλληλεξάρτησης - από ανισότιμες πάντα θέσεις - ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, που είναι η βάση των συμμαχιών τους, χωρίς να αναιρούνται οι ανταγωνισμοί τους. Τώρα που αυτοί οξύνονται, στο έδαφος της αντιπαράθεσης Κίνας - ΗΠΑ για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, «παραδοσιακές» συμμαχίες κλονίζονται και συμβάσεις σπάνε, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την κρίση μέσα στο ευρωτλαντικό στρατόπεδο, ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Πού καταλήγουν όλα αυτά στην πράξη; Σε συστάσεις για περισσότερους εξοπλισμούς και στροφή στην πολεμική οικονομία, όπως επιτάσσει το νέο «εθνικό» αφήγημα, στο οποίο συντάσσονται ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ - Ελληνική Λύση και οι λοιποί. Οι ίδιοι που στηρίζουν ταυτόχρονα τη λεγόμενη «στρατηγική αυτονομία» της ΕΕ, δηλαδή μια πιο στρατιωτικοποιημένη και επιθετικότερη ευρωένωση. Για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται πως αυτό που έφτασε «στα όριά του» είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που αναπαράγει μόνο αδιέξοδα για τον λαό. Αυτό πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο με την πάλη τους οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, απορρίπτοντας και τους επικίνδυνους μύθους και τις ξαναζεσταμένες αυταπάτες.


Μόλις το 5%

Από τον Σεπτέμβρη μέχρι τώρα, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Παιδείας έχουν εξαγγείλει και διαφημίσει πολλές φορές το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου» για την ενίσχυση των σχολικών υποδομών και έχουν κάνει τεμενάδες στις τράπεζες, που προσέφεραν 100 εκατ. ευρώ στα αρχικά 250 εκατ. του προγράμματος. Τα κονδύλια αυτά όμως παραμένουν ψίχουλα σε σχέση με τις ανάγκες των γηρασμένων σχολικών υποδομών. Χθες το διαφήμισαν για άλλη μια φορά, πηγαίνοντας σε σχολείο στη Νέα Φιλαδέλφεια το οποίο εντάχθηκε στο πρόγραμμα, μαζί με άλλα 644 από τα 13.000 περίπου που υπάρχουν σε όλη τη χώρα... Το πρόγραμμα δηλαδή θα καλύψει μόλις το 5% των σχολικών μονάδων! Την ίδια ώρα η ειδησεογραφία κατακλύζεται από σοβάδες και παράθυρα που πέφτουν καθημερινά, καυστήρες και σωλήνες που εκρήγνυνται, γονείς και εκπαιδευτικούς που προειδοποιούν για «Τέμπη» στα σχολεία! Η απάντηση της κυβέρνησης στις διεκδικήσεις τους, ότι «το μπάτζετ για τα σχολεία είναι περιορισμένο», είναι μπαγιάτικη και εξοργιστική, την ώρα που γύρω τους «χορεύουν» δισ. ευρώ για εξοπλιστικές δαπάνες, επιχορηγήσεις και προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους. «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» αποτυπώνεται και στην Εκπαίδευση. Για όλα αυτά διαδηλώνουμε στις 28 Φλεβάρη, συμμετέχοντας καθολικά στην πανεργατική απεργία!


Συμφωνούν

Μπορεί να περίσσεψαν οι αναφορές στην «ειρήνη και φιλία των λαών», που τάχα υπηρετούν συμφωνίες όπως αυτή των Πρεσπών, προς το τέλος της ομιλίας του όμως στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας έδειξε ότι έννοιες όπως αυτές δεν αποτελούν παρά το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα σχεδιασμών κόντρα στα συμφέροντα των λαών. Εκτός των ευρύτερων ευρωΝΑΤΟικών σχεδίων, η Συμφωνία των Πρεσπών αποσκοπούσε στην προώθηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, στην ενίσχυση της «διεκδικητικής παρουσίας της Ελλάδας στην περιοχή» όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας, καθώς μέσω αυτής «ανοίχτηκαν τεράστιες ευκαιρίες για τον ρόλο της χώρας μας στους τομείς της άμυνας, της οικονομίας και των διπλωματικών σχέσεων». Σύμφωνα με τον ίδιο, «θα μπορούσαμε να έχουμε δεκάδες συμφωνίες και πολλά Ανώτατα Συμβούλια Συνεργασίας, που θα είχαν επιτρέψει να είχαμε άλλο ρόλο και άλλους μοχλούς επιρροής στη χώρα (σ.σ. Β. Μακεδονία)», αλλά «δυστυχώς στο ζήτημα αυτό δεν υπήρξε στρατηγική σκέψη για το μέλλον, ούτε ιεράρχηση του εθνικού έναντι του κομματικού συμφέροντος». Παρά τις σπόντες για το ποιος την εφαρμόζει καλύτερα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε ένα πράγμα συμφωνούν: Οτι αν δεν υπήρχε η ΝΑΤΟική συμφωνία θα έπρεπε να την εφεύρουν, με κριτήριο όχι τα συμφέροντα του ελληνικού και των άλλων λαών της περιοχής, αλλά τις επιδιώξεις του ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου, που αντιλαμβάνεται τα Βαλκάνια ως «ζωτικό» του χώρο και προσπαθεί να επεκτείνει τη διείσδυσή του.

 

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου