Πες το με ένα διάγραμμα...

Σκίτσο αρχείου

Ενα παράξενο διάγραμμα παραθέτει ο ΣΕΒ στο τελευταίο εβδομαδιαίο Δελτίο του, επικαλούμενος ανάμεσα σε άλλα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Στο διάγραμμα καταγράφει το ποσοστό των συνδικαλισμένων εργαζομένων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της ΕΕ το 2008, σε συνάρτηση με τις γενικές απεργίες που κηρύχτηκαν σε κάθε κράτος την περίοδο 1980 - 2008. 

 

Παρά το γεγονός ότι από μια πρώτη ματιά τα στοιχεία φαίνονται εντελώς αναξιόπιστα, ωστόσο δείχνουν τη λογική του ΣΕΒ και τη σκοπιμότητα που θέλει να υπηρετήσει με το διάγραμμα που δημοσιεύει. 

 

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία, το 2008 συνδικαλίζονταν στην Ελλάδα το 22% περίπου των εργαζομένων στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, ενώ την περίοδο 1980 - 2008 έγιναν στη χώρα περίπου 40 γενικές απεργίες. Ο ΣΕΒ σχολιάζει «Ελλάς το μεγαλείο σου» και συγκρίνει αυτά τα στοιχεία με χώρες, όπως η Σουηδία, όπου συνδικαλίζεται το 70% και πλέον, αλλά το διάστημα που εξετάζεται δεν έγινε ούτε μια γενική απεργία. 

 

Αν κάνουμε μια απλή διαίρεση, προκύπτει ότι στην Ελλάδα, τα 28 χρόνια που «μελετάει» ο ΣΕΒ, γίνονταν κάτι λιγότερο από 1,5 γενική απεργία το χρόνο. Φαίνεται, όμως, ότι ούτε αυτό είναι αρκετό για τον ΣΕΒ, ο οποίος θα ήθελε προφανώς να μηδενιστούν οι απεργίες, γι' αυτό ζητάει εφαρμογή και του «lock out». 

 

Και, βέβαια, δεν δείχνει να ενοχλείται από το μεγαλύτερο ποσοστό των συνδικαλισμένων εργαζομένων σε άλλες χώρες, στο βαθμό που εκεί δεν προκαλούν ...φασαρίες στο κεφάλαιο, επειδή η πλειοψηφία των σωματείων είναι ενεργό τμήμα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και υπηρετεί τη γραμμή του κοινωνικού εταιρισμού.

Καμιά πρωτοτυπία...

 

«Αυτή η διαπραγμάτευση δεν είναι υπόθεση μόνο της κυβέρνησης και των δανειστών, είναι πρώτα απ' όλα των ίδιων των εργαζομένων». Αυτά είπε για τη διαπραγμάτευση - σφαγή στα Εργασιακά που στήνεται για το φθινόπωρο σε συνέντευξή της στην «Αυγή της Κυριακής» η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Κούνεβα. 
Δηλώνοντας παράλληλα ανήσυχη γιατί «δεν βλέπω τα συνδικάτα να είναι σε ετοιμότητα να κινητοποιηθούν, να προβάλουν και να στηρίξουν τις δικές τους θέσεις», αλλά και «αισιόδοξη» «γιατί ακούω ότι το υπουργείο Εργασίας έχει σταθερή θέση. Οτι δε συζητάει τίποτα άλλο εκτός από τα τρία ζητήματα που έχουν συμφωνηθεί». 

Πραγματικά, καμία πρωτοτυπία στο γνωστό κάλεσμα, οι εργαζόμενοι να γίνουν «ντεκόρ» στο μεγάλο παζάρι για το τι και πώς θα χάσουν που θυμίζουν τα αλήστου μνήμης καλέσματα για τις συγκεντρώσεις στήριξης της «σκληρής διαπραγμάτευσης», λίγο πριν η «πρώτη φορά αριστερά» υπογράψει το νέο βάρβαρο μνημόνιο. 

Ούτε βέβαια στα περί «σταθερών θέσεων» της κυβέρνησης, που, εν τω μεταξύ, ανοίγει διάπλατα την πόρτα για απελευθέρωση απολύσεων, «τσεκούρι» στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και νομιμοποίηση της εργασιακής ζούγκλας. 

Οσο για την ετοιμότητα των εργαζομένων (και όχι βέβαια εκείνων του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού) πρέπει όντως να μπουν σε θέσεις μάχης: Οργανώνοντας τον αγώνα τους, σε ρήξη με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις που το υπηρετούν και όχι στα παζάρια σφαγής των δικαιωμάτων τους...

«Εξάλειψη της τρομοκρατίας»!

 

Μόλις έγινε γνωστό ότι στα θύματα των δολοφονικών επιθέσεων στο Μόναχο ήταν και ένας 17χρονος με καταγωγή από χωριό της Ροδόπης, η κυβέρνηση εντόπισε ευκαιρία για να διαμηνύσει το δικό της «παρών» στις ευρύτερες διεργασίες που αναζωπυρώνονται διαρκώς από τις πολύνεκρες επιθέσεις «μοναχικών λύκων», «τρομοκρατών» κ.τ.λ.

Με μήνυμά του σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ο πρωθυπουργός έσπευσε να τονίσει ότι «η ύπαρξη ενός Ελληνα ανάμεσα στους νεκρούς της χθεσινής (σ.σ. της Παρασκευής) επίθεσης μας δεσμεύει ακόμα περισσότερο στον αγώνα να εξαλείψουμε το μίσος και την τρομοκρατία από την Ευρώπη».

Τέτοιες δεσμεύσεις, που διατυπώνονται σε μια περίοδο που η «εξάλειψη της τρομοκρατίας» γίνεται όχημα για την προώθηση ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών σε Μέση Ανατολή και ευρύτερα, γεννούν μόνο ανησυχία.
 «Κουμπώνουν» με την ετοιμότητα της κυβέρνησης να «διαθέτει» στο ΝΑΤΟ όλα τα ελληνικά λιμάνια, να πλασάρει όλη την Ελλάδα «ως κομβική χώρα», με «έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο μιας νέας πολιτικής ασφάλειας», να συμμετέχει σε όλες τις «αντιτρομοκρατικές» διεργασίες, πρόθυμη ακόμα και να φιλοξενεί εγκαταστάσεις εκπαίδευσης στρατιωτικών δυνάμεων άλλων χωρών. 
 «Κουμπώνει» με τα σχέδια της αστικής τάξης να αναβαθμίσει γεωπολιτικά το ρόλο της και γι' αυτό προμηνύουν βαθύτερη εμπλοκή του λαού μας στα φονικά, βρώμικα σχέδια που οι ιμπεριαλιστές επιταχύνουν στη «γειτονιά» μας.

Επίθεση του κεφαλαίου... 

 

«Η οικονομία είναι σε τροχιά πτωχεύσεων, με ηχηρά ονόματα από τον επιχειρηματικό κόσμο να φιγουράρουν στη λίστα εκείνων που θα οδηγηθούν τους επόμενους μήνες σε οριστικό κλείσιμο», σημείωνε κεντρικό ρεπορτάζ σε κυριακάτικο φύλλο, στο φόντο των εξελίξεων στη «Μαρινόπουλος» και δίπλα σε άλλα θέματα, με τίτλους όπως «Επτά χρόνια με 245.000 λουκέτα». 

 Πραγματικά, διαψεύδοντας το κλίμα που προσπαθεί να καλλιεργήσει η συγκυβέρνηση, σκορπώντας κάλπικες ελπίδες περί «ανάπτυξης που έρχεται» και κυρίως περί «ανάπτυξης» που θα ωφελήσει τα λαϊκά στρώματα, η πραγματικότητα καταγράφει μεγάλες δυσκολίες για πολλές επιχειρήσεις και κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης, στο έδαφος και των φιλομονοπωλιακών μέτρων που απλόχερα προσέφερε και η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση. 

 Την αναδιάρθρωση στην παραγωγή, για την οποία χαίρεται η «Αυγή» στο κύριο άρθρο της και την εμφανίζει ως μια αλλαγή που κυοφορείται, θα την πληρώσουν πολύ ακριβά οι εργαζόμενοι με μαζικές απολύσεις και ανεργία σε όσες επιχειρήσεις κλείνουν - τη στιγμή που οι ιδιοκτήτες τους μεταφέρουν κεφάλαια σε άλλους κερδοφόρους τομείς - και με συνθήκες γαλέρας σε νέες που ανοίγουν...

Ριζοσπαστης