Η
ιστορία επαναλαμβάνεται. Το μέγεθος της κοροϊδίας και του εμπαιγμού σε
βάρος του λαού διογκώνεται. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, χωρίς ίχνος τσίπας,
συνεχίζουν να προκαλούν. Αναφερόμαστε στον ΕΝΦΙΑ. Με αφορμή, λοιπόν, τη
δήλωση του αρχηγού της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκη, ότι εάν γίνει κυβέρνηση θα
μειώσει τον ΕΝΦΙΑ κατά 30% μέσα σε δύο χρόνια και την απάντηση της
κυβερνητικής εκπροσώπου, Ολ. Γεροβασίλη, ότι η ΝΔ υπονομεύει τη
διαπραγμάτευση, θυμηθήκαμε το εξής: Οτι περίπου τα ίδια συνέβαιναν με
αντίθετους βέβαια ρόλους.
Πριν τις εκλογές του 2015, ο σημερινός
πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, μιλούσε για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και ο τότε
πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, μιλούσε για υπονόμευση της
διαπραγμάτευσης...
Και μιλάμε για μεγάλη κοροϊδία και από τους δύο, αν
σκεφτεί κανείς ότι η ΝΔ θεσμοθέτησε τον ΕΝΦΙΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ τον διατήρησε
και τον αύξησε και βέβαια και οι δύο μαζί τον Αύγουστο του 2015 ψήφισαν
το τρίτο μνημόνιο, που συμπεριελάμβανε και τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ...
Πολύ τρέξιμο...
Ας
κάνουν κι ένα διάλειμμα εκεί στο ΥΠΕΞ, γιατί με τόσο τρέξιμο για το
κεφάλαιο και τα κομπρεμί του στο εξωτερικό, τους κόπηκε η ανάσα... Τις
προηγούμενες μέρες, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δ. Μάρδας, σε συνέχεια
επαφών του κυβερνητικού κλιμακίου κατά την πρόσφατη επίσκεψη του
πρωθυπουργού στην Κίνα, συναντήθηκε με στέλεχος του βρετανικού
ξενοδοχειακού ομίλου «Thomas Cook» (στη μετοχική σύνθεση του οποίου
μετέχει και η κινέζικη «Fosun»). «Η συνάντηση αυτή υλοποιήθηκε κατόπιν
του έντονου ενδιαφέροντος που επέδειξε η εν λόγω εταιρεία για την
ελληνική αγορά κατά την επίσκεψη του υφυπουργού στη Σαγκάη», διαχέεται
από το ΥΠΕΞ, όπου ετοιμάζεται για τις 13 του μήνα και συνάντηση Ελλήνων
υπουργών και άλλων κυβερνητικών στελεχών, με αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων
στελεχών της κινεζικής εταιρείας «Alibaba», σε συνεργασία με τη διοίκηση
του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Υπενθυμίζουμε ότι αμέσως μετά
την επίσκεψη στην Κίνα πραγματοποιήθηκε και άλλη συνάντηση στο ΥΠΕΞ, με
Κινέζους επιχειρηματίες και τραπεζίτες. Οι οποίοι Κινέζοι εξέφρασαν
ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθούν τόσο στην Ελλάδα, στο χώρο του
Τουρισμού, με τη συμμετοχή τους σε δυο «επενδυτικά σχέδια» (το ένα στην
περιοχή της Αττικής και το δεύτερο στην Εύβοια), όσο και στο Πεκίνο, με
σκοπό την προώθηση ελληνικών προϊόντων. Ακόμη, πραγματοποιήθηκε
συνάντησή τους με εκπροσώπους ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών που
δραστηριοποιούνται στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, προς ενθάρρυνση
«συμπράξεων» μεταξύ κινεζικών και ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών
στις «διεθνείς αγορές».
Γαλέρα
Ο
αριθμός των Βρετανών, που δηλώνουν ότι εργάζονται με συμβάσεις
«μηδενικών ωρών», αυξήθηκαν κατά 20% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τα
επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν. Σύμφωνα με τη βρετανική Εθνική
Στατιστική Υπηρεσία (ONS), 903.000 άτομα, που αντιστοιχούν στο 2,9% του
εργατικού δυναμικού στη Βρετανία, εργάζονταν με τέτοιου είδους συμβάσεις
το δεύτερο τρίμηνο του 2016, συγκριτικά με 747.000, ή 2,4%, ένα χρόνο
νωρίτερα.
Τι είναι όμως οι συμβάσεις «μηδενικών ωρών»; Είναι συμβάσεις που ο εργαζόμενος δεν έχει καμία απολύτως γνώση για το πόσες ώρες και μέρες θα δουλέψει, δεν καλύπτεται από τον νόμιμο κατώτερο μισθό, άρα παίρνει λιγότερο, δεν έχει δικαίωμα επιδόματος ασθενείας και αδείας. Πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάζεται, ενώ για το υπόλοιπο διάστημα της βδομάδας είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε καθεστώς αναμονής για την περίπτωση που θα επικοινωνήσουν μαζί του, ζητώντας του να πάει για δουλειά. Ακόμη, όσο βρίσκεται σε αναμονή, δεν έχει δικαίωμα να αναζητήσει άλλη δουλειά, εκτός και αν πάρει άδεια από τον εργοδότη του.
Δουλειά σε συνθήκες γαλέρας σε ένα από τα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.
Που επιβεβαιώνει ότι η ευελιξία στην εργασία εξαπλώνεται ως μια μέθοδος αύξησης των κερδών των επιχειρηματιών και καταναγκασμού των εργαζομένων σε μόνιμη εξαθλίωση.
Τι είναι όμως οι συμβάσεις «μηδενικών ωρών»; Είναι συμβάσεις που ο εργαζόμενος δεν έχει καμία απολύτως γνώση για το πόσες ώρες και μέρες θα δουλέψει, δεν καλύπτεται από τον νόμιμο κατώτερο μισθό, άρα παίρνει λιγότερο, δεν έχει δικαίωμα επιδόματος ασθενείας και αδείας. Πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάζεται, ενώ για το υπόλοιπο διάστημα της βδομάδας είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε καθεστώς αναμονής για την περίπτωση που θα επικοινωνήσουν μαζί του, ζητώντας του να πάει για δουλειά. Ακόμη, όσο βρίσκεται σε αναμονή, δεν έχει δικαίωμα να αναζητήσει άλλη δουλειά, εκτός και αν πάρει άδεια από τον εργοδότη του.
Δουλειά σε συνθήκες γαλέρας σε ένα από τα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.
Που επιβεβαιώνει ότι η ευελιξία στην εργασία εξαπλώνεται ως μια μέθοδος αύξησης των κερδών των επιχειρηματιών και καταναγκασμού των εργαζομένων σε μόνιμη εξαθλίωση.
Το κέρδος τους σκοτώνει
«Πάνω
από 5,5 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες που σχετίζονται με
την ατμοσφαιρική ρύπανση το 2013, ενώ το 90% αυτών των πρόωρων θανάτων
αφορούν κατοίκους αναπτυσσόμενων χωρών. Η "δηλητηριώδης" ατμόσφαιρα
πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες των ανθρώπων να νοσήσουν από καρκίνο του
πνεύμονα, καρδιακές παθήσεις και χρόνια βρογχίτιδα. Την ίδια ώρα,
αυξάνει τις πιθανότητες εγκεφαλικών επεισοδίων.
Η αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων είναι ιδιαίτερα ακριβή για τα συστήματα Υγείας, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία που συγκέντρωσε για την παγκόσμια τράπεζα το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Το 1990, οι κυβερνήσεις του κόσμου επιβαρύνθηκαν με 2,6 τρισ. δολάρια, λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ σήμερα μόλις 23 χρόνια μετά, το ποσό αυτό έχει αγγίξει τα 5,1 τρισ. (το ρεπορτάζ στην ηλεκτρονική έκδοση του «Εθνους» 8/9/2016 από τους «Financial Times»). Αλλη μια έρευνα που μετρά την υγεία με κόστος. Την υγεία των εργαζομένων, των ανθρώπων του μόχθου. Το ζήτημα είναι ότι η επιστήμη και η τεχνολογία παρέχουν δυνατότητες δραστικού περιορισμού της ατμοσφαιρικής ρύπανσης με εφαρμογές αντιρρυπαντικής τεχνολογίας στη βιομηχανία και ανάλογες εφαρμογές στην αγροτική παραγωγή.
Ομως, αυτά δεν εφαρμόζονται γιατί έρχονται σε αντίθεση με τη διευρυμένη αναπαραγωγή κερδών. Βλέπετε, το κόστος τους για το κεφάλαιο είναι μεγαλύτερο από το κόστος για τα συστήματα Υγείας και τις ασθένειες που το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, αλλά και των θανάτων.
Ριζοσπάστης
Η αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων είναι ιδιαίτερα ακριβή για τα συστήματα Υγείας, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία που συγκέντρωσε για την παγκόσμια τράπεζα το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Το 1990, οι κυβερνήσεις του κόσμου επιβαρύνθηκαν με 2,6 τρισ. δολάρια, λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ σήμερα μόλις 23 χρόνια μετά, το ποσό αυτό έχει αγγίξει τα 5,1 τρισ. (το ρεπορτάζ στην ηλεκτρονική έκδοση του «Εθνους» 8/9/2016 από τους «Financial Times»). Αλλη μια έρευνα που μετρά την υγεία με κόστος. Την υγεία των εργαζομένων, των ανθρώπων του μόχθου. Το ζήτημα είναι ότι η επιστήμη και η τεχνολογία παρέχουν δυνατότητες δραστικού περιορισμού της ατμοσφαιρικής ρύπανσης με εφαρμογές αντιρρυπαντικής τεχνολογίας στη βιομηχανία και ανάλογες εφαρμογές στην αγροτική παραγωγή.
Ομως, αυτά δεν εφαρμόζονται γιατί έρχονται σε αντίθεση με τη διευρυμένη αναπαραγωγή κερδών. Βλέπετε, το κόστος τους για το κεφάλαιο είναι μεγαλύτερο από το κόστος για τα συστήματα Υγείας και τις ασθένειες που το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, αλλά και των θανάτων.
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου