Το «σχέδιο β'» της κυβέρνησης...

Είχε ή δεν είχε «σχέδιο β'» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θητεία της να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ; Μίλησαν ή δεν μίλησαν στελέχη της στους Ρώσους για τη δυνατότητα να τυπώσουν εθνικό νόμισμα; Το σχέδιο ήταν του Βαρουφάκη και του Λαφαζάνη, ή συντονιζόταν κεντρικά από την κυβέρνηση; Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα μονοπωλούν σχεδόν την ειδησεογραφία μετά την κυκλοφορία του βιβλίου με «εκμυστηρεύσεις» του Ολάντ σε Γάλλους δημοσιογράφους. 

 

Η ΝΔ ζητάει μέχρι και εξεταστική επιτροπή για να διευκρινιστεί αν η κυβέρνηση σκόπευε να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ και η κυβέρνηση απαντάει ότι ο προσανατολισμός της ήταν πάντα ευρωπαϊκός και ότι ποτέ δεν έθεσε υπό αμφισβήτηση τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη. 

 

Τι κρύβει όλη αυτή η συζήτηση; Οτι η αναμόρφωση της Ευρωζώνης, ως αποτέλεσμα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και των ανταγωνισμών ανάμεσα στα κράτη - μέλη της, προέκυψε ως ένα ισχυρό ενδεχόμενο τα προηγούμενα χρόνια και σ' αυτήν τη βάση συζητιόταν η αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ. 

 

Πάνω σ' αυτό το έδαφος υπήρξαν πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εξέφρασε ως ένα βαθμό τις προσδοκίες ή τα σχέδια μερίδων της αστικής τάξης για ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, που περιείχε εναλλακτικά και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Μέσα εκεί εγκλωβίστηκαν και χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι, οι οποίοι έδωσαν την εκλογική νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ το Γενάρη του 2015.

... και η μεγάλη εικόνα για το λαό

 

Ολα τα παραπάνω, όμως, σε τίποτα δεν αναιρούν το γεγονός ότι η αναμόρφωση της Ευρωζώνης, ακόμα και με την αποπομπή κρατών, παραμένει ένα σενάριο που γέννησε η κρίση και σε καμιά περίπτωση δεν έχει φύγει από το τραπέζι. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Ιταλία, για την οποία Γερμανοί οικονομολόγοι λένε τώρα ότι είναι μετρημένα τα χρόνια της στην Ευρωζώνη. Λέει ενδεικτικά ο πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών (Ifo) του Μονάχου σε γερμανική εφημερίδα: «Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι τόσο απελπιστική, ώστε η έξοδός της από την Ευρωζώνη είναι μόνο θέμα χρόνου. Αναρωτιέμαι πραγματικά πόσο θα αντέξει η Ιταλία ακόμα στο ευρώ». 

Επομένως, από το να εγκλωβίζονται στα ερωτήματα, που θέτουν τα κόμματα του κεφαλαίου στην πολιτική ατζέντα, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα χρειάζεται να δουν τη «μεγάλη εικόνα», το πλαίσιο μέσα στο οποίο και τότε και τώρα διεξάγεται η συζήτηση για την έξοδο χωρών από το ευρώ ή εναλλακτικά μια άλλη μορφή και λειτουργία της Ευρωζώνης. Και το πλαίσιο αυτό οριοθετείται τόσο από την καπιταλιστική κρίση και τη δυσκολία του κεφαλαίου να ανακτήσει σταθερούς και ασφαλείς ρυθμούς ανάκαμψης, όσο και από τους ανταγωνισμούς και την ανισομετρία που οξύνονται στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης, γι' αυτόν το λόγο. 

Σε κάθε περίπτωση, έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ χωρίς αλλαγή τάξης στην εξουσία και αλλαγή των σχέσεων ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, σημαίνει συνέχιση του καθεστώτος εκμετάλλευσης και φτώχειας για τους εργαζόμενους και το λαό, είτε μιλάμε για την Ελλάδα, είτε για την Ιταλία, είτε για οποιαδήποτε άλλη καπιταλιστική χώρα του ευρώ και της ΕΕ.

Ζόρια έτσι κι αλλιώς

 

«Αντικίνητρο ασφάλισης και δήλωσης εισοδημάτων αναμένεται να αποτελέσει ο νέος τρόπος υπολογισμού των εισφορών από 1/1/2017 με το διπλό χαράτσι σε ελεύθερους επαγγελματίες, επιστήμονες και αγρότες. Είναι χαρακτηριστικό πως στα μεσαία και υψηλά εισοδήματα οι εισφορές σε κάποιες περιπτώσεις τετραπλασιάζονται». Αυτά γράφονται στον Τύπο παραμονές του νέου τρόπου υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, που θα καταλήγουν πλέον στο υπερταμείο του ΕΦΚΑ και μπορεί με βεβαιότητα να πει κανείς ότι δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. 

Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι τόσο σε αυτούς που έχουν εισόδημα και θα προσπαθήσουν να το κρύψουν, για να μην το «μοιράζονται» με το κράτος μέσω της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά σε εκείνους τους μικρούς και μεσαίους αυτοαπασχολούμενους και αγρότες, που δεν έχουν τα χρήματα να αντεπεξέλθουν στον τριπλασιασμό των ασφαλιστικών τους εισφορών, οι οποίες στο εξής θα υπολογίζονται για όλους πάνω σε κατώτερο εισόδημα περίπου 5.000 το άτομο. Ολοι αυτοί, το πιθανότερο είναι να επιλέξουν από ανάγκη να μείνουν ανασφάλιστοι, όπως άλλωστε είναι σήμερα χιλιάδες μικροί ΕΒΕ που χρωστάνε στον ΟΑΕΕ, έστω κι αν αυτή η οφειλή είναι μικρότερη από 5.000 ευρώ, που δείχνει και τις μεγάλες δυσκολίες να αντεπεξέλθουν στα στοιχειώδη. 

Κατά τ' άλλα, είναι βέβαιο ότι τόσο ο ελλειμματικός προϋπολογισμός του ΕΦΚΑ από «γεννησιμιού» του όσο και μια ενδεχόμενη απόκλιση από τα προβλεπόμενα έσοδα, όπως αυτή που προαναγγέλλουν τα δημοσιεύματα, θα αποτελέσουν το νομιμοποιητικό υπόβαθρο των επόμενων αντιασφαλιστικών ανατροπών.

«Κοινωνική πολιτική»... μέσω ΕΣΠΑ

 

Μέσα σε... πανηγυρικό κλίμα, το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση, ούτε λίγο ούτε πολύ, περιφέρει κονδύλια του ΕΣΠΑ από υπουργείο σε υπουργείο ως επίδειξη «κοινωνικής πολιτικής». Σε τέτοιο κλίμα εξαγγέλθηκαν προγράμματα του ΕΣΠΑ για τα πανεπιστήμια, για τους παιδικούς σταθμούς, για τον Αθλητισμό, χώρους με χρονίζοντα προβλήματα, που έχουν δεχτεί ακόμα μεγαλύτερα πλήγματα τα χρόνια των μνημονίων. Η κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών στην Παιδεία, στην Πρόνοια, στον Αθλητισμό κ.ο.κ., δεν αλλάζει με μέτρα - ασπιρίνες, με πεπερασμένους πόρους και ημερομηνία λήξης, που κινούνται στη γνωστή πολιτική κατεύθυνση.

 Για παράδειγμα, το «κοινωνικό σκέλος» του ΕΣΠΑ (παράλληλο στο «αναπτυξιακό») δεν καλύπτει το σύνολο των αναγκών σε ό,τι αφορά τους παιδικούς σταθμούς ή σε κάποιες περιπτώσεις το ΕΣΠΑ γίνεται και «όχημα» για την προώθηση της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου, όπως για παράδειγμα στα πανεπιστήμια, όπου δεν αφορούν μόνο «κοινωνική πολιτική», αλλά διατίθενται και για σύνδεση των Ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις και την αγορά, αλλά και παγίωση ελαστικών εργασιακών σχέσεων.

Η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και επικοινωνιακά από την κυβέρνηση δεν φτάνει για να καλύψει τις τεράστιες πραγματικές ανάγκες. Ούτε μπορεί να αποτελέσει το αντίβαρο στα αντιλαϊκά μέτρα, ούτε να ελαφρύνει τις ευθύνες όσων καταδικάζουν το λαό στη φτώχεια, στέρησαν και επιχειρούν να στερήσουν κι άλλα δικαιώματα.

Ρζοσπάστης