Αλλοι δρόμοι, ίδιος προορισμός

Μεγάλη προβολή δόθηκε στις δηλώσεις που έκανε την περασμένη Παρασκευή, στη Βουλή, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Χουλιαράκης, σχετικά με την πορεία της οικονομίας. Θυμίζουμε ότι ο Γ. Χουλιαράκης είπε, ανάμεσα σε άλλα, ότι «η απομείωση του χρέους δεν αποτελεί πανάκεια», αλλά «απαιτείται επίσης η αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών της ελληνικής οικονομίας», ότι υπάρχουν «ενδογενείς μεταβλητές για τη βιωσιμότητα του χρέους», όπως «ο ρυθμός μεγέθυνσης της οικονομίας», που προϋποθέτει «αντιμετώπιση των παθογενειών». 

 

Η τοποθέτηση αυτή παρουσιάστηκε ως «αποκλίνουσα» από την κεντρική γραμμή της κυβέρνησης για το χρέος, πολύ περισσότερο που την ίδια μέρα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας δήλωνε ότι το χρέος δεν μπορεί να περιμένει και ότι χρειάζεται άμεσα εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων μέτρων, ως προϋπόθεση για την ανάκαμψη. 

 

Σίγουρα ανάμεσα στις δύο διατυπώσεις υπάρχουν αποχρώσεις. Η ουσία όμως παραμένει ίδια για το λαό. 

 

Σύμφωνα με τον Γ. Χουλιαράκη, η απομείωση του χρέους δεν είναι πανάκεια, αλλά οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις είναι αδιαπραγμάτευτες, ως προϋπόθεση για ανάκαμψη και για αύξηση του ΑΕΠ, που με τη σειρά τους θα βοηθήσουν στην καλύτερη εξυπηρέτηση του χρέους και θα μειώσουν το λόγο χρέος προς ΑΕΠ. 

 

Αλλά, σύμφωνα και με τον Γ. Στουρνάρα, για να γίνει άμεσα η διευθέτηση του χρέους, οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως. Επομένως, από άλλους (παράλληλους) δρόμους, οδηγούν το λαό στο ίδιο αποτέλεσμα.

Βρήκαν κατάλληλο ακροατήριο

 

Θέλοντας να ενισχύσει το «αφήγημα» για την ενίσχυση της γεωπολιτικής ισχύος της χώρας και την οικονομική της ανάκαμψη, μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων, η κυβέρνηση διαφήμισε δεόντως τις προηγούμενες μέρες την Ευρωαραβική Σύνοδο. 
Πρόκειται για μια «πασαρέλα» πολιτικών και φυσικών εκπροσώπων των μονοπωλίων που έγινε στην Αθήνα, με στόχο να κλειστούν κερδοφόρες δουλειές και συμπράξεις ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους των αραβικών χωρών, της Ελλάδας και άλλων κρατών της ΕΕ. 
Μιλώντας σ' αυτήν τη σύνοδο, ο Αλ. Τσίπρας διαφήμισε τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που έκαναν η δική του και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ως προϋπόθεση για πιο κερδοφόρες επενδύσεις. 
Μεταξύ άλλων, κάλεσε τους εκπροσώπους των αραβικών κεφαλαίων να συνειδητοποιήσουν «την καμπή στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα, τις μεγάλες ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά» και να αξιοποιήσουν «τη μεγάλη αλλαγή που τώρα συντελείται». Από το ίδιο βήμα, ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, διαβεβαίωσε το ακροατήριο ότι «υπάρχουν πράγματι στην Ελλάδα πολλές επιχειρηματικές ευκαιρίες. 
Η Ελλάδα έχει σήμερα παρά ποτέ τεράστια ανάγκη να απορροφήσει σημαντικά επενδυτικά κεφάλαια (...) Η δυναμική της πραγματικής οικονομίας είναι πραγματική». Η ταύτιση των δύο μπροστά στο συγκεκριμένο ακροατήριο δεν αποτελεί έκπληξη. 
Αντίθετα, αποκαλύπτει ότι ο καβγάς που στήνουν εδώ και μήνες με αφορμή τη συγκρότηση του ΕΣΡ και τις τηλεοπτικές άδειες, είναι πέρα για πέρα κάλπικος και αποπροσανατολιστικός.

Το «παίζει» ψυχαναλυτής

 

Μετά τις νέες απειλές Ερντογάν ότι θα αποχωρήσει από τη συμφωνία με την ΕΕ για το Προσφυγικό, πολλά δημοσιεύματα στον Τύπο προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη στάση της Τουρκίας περισσότερο με όρους ...«ψυχανάλυσης» του Ερντογάν και λιγότερο με γεωπολιτικούς όρους. 
Για παράδειγμα, γραφόταν την Παρασκευή σε εφημερίδα που στηρίζει την κυβέρνηση ότι «ο Ερντογάν βλέπει παντού εχθρούς», ότι λίγο - πολύ κάνει του κεφαλιού του σε Συρία και Ιράκ, παρά τις συστάσεις ΗΠΑ και Ρωσίας, ότι τα έβαλε ακόμα και με την Α. Μέρκελ, επειδή σχολίασε τις πολιτικές διώξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας. 
Τέτοιες «επιδερμικές» αναλύσεις, που δεν είναι καθόλου αθώες, ούτε βέβαια προκύπτουν από άγνοια των πραγματικών δεδομένων, εκτός του ότι «βγάζουν λάδι» τους ανταγωνισμούς και την επιθετικότητα των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή, δημιουργούν και την αίσθηση ότι η κυβέρνηση είναι αμέτοχη σε αυτά και ότι απλά δέχεται τις συνέπειες της ...αψυχολόγητης στάσης του Ερντογάν. 
Τα πράγματα, βέβαια, δεν είναι έτσι. Στα νότια της Τουρκίας παίζεται ένα παιχνίδι ανακατατάξεων με ενδεχόμενο αλλαγής συνόρων, από το οποίο η τουρκική αστική τάξη βλέπει ότι κινδυνεύει να βγει χαμένη. Με αυτό το κριτήριο διαμορφώνει τη στάση της η τουρκική κυβέρνηση απέναντι σε όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με τις οποίες άλλωστε δηλώνει σύμμαχος. 
Για τον ίδιο λόγο, αυξάνει τη δική της επιθετικότητα στα Δυτικά, υπενθυμίζοντας ότι το «ντόμινο» στην αλλαγή του σημερινού «στάτους κβο» δεν πρόκειται να σταματήσει στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα με την Ελλάδα. 
Επομένως, όσο κι αν η κυβέρνηση και άλλοι υποδύονται το ρόλο του ...ψυχαναλυτή του Ερντογάν, οι ευθύνες τους μέσα από τη συμμετοχή στις ευρωατλαντικές δομές στο επικίνδυνο ανακάτεμα των συνόρων δεν κρύβονται.

Λύσσαξε να της βάζει ... πλάτη

 

Λύσσαξε η ΝΔ να φωνάζει ότι η ίδια μπορεί καλύτερα για το κεφάλαιο: «Η Ελλάδα παρουσιάζει τεράστιες επενδυτικές ευκαιρίες. Οι μεταρρυθμίσεις και οι αποκρατικοποιήσεις είναι ο πιο γρήγορος δρόμος για να γίνουν επενδύσεις. Από την Ενέργεια μέχρι τις μεταφορές και από τον τουρισμό μέχρι την αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όμως δεν πιστεύει σε αυτές. Κάνει καθημερινά ό,τι μπορεί για να τις τορπιλίσει. Από ιδεοληψία, στερεί από τη χώρα νέα κεφάλαια που φέρνουν ρευστότητα, δουλειές, τεχνογνωσία, ανάπτυξη! 

Η ιδεοληπτική αγκύλωση της κυβέρνησης δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι κεντρική στρατηγική επιλογή. Που πάει τη χώρα πίσω. Μόνο μια διέξοδος υπάρχει για τα αληθινά συμφέροντα της χώρας και όλων των Ελλήνων: η άμεση πολιτική αλλαγή», γράφει η αξιωματική αντιπολίτευση σε ανακοίνωσή της, κατονομάζοντας τι θα δώσει στους επιχειρηματικούς ομίλους, ασκώντας κριτική, αλλά και ταυτόχρονα πίεση στην κυβέρνηση, βάζοντάς της ουσιαστικά πλάτη για να «τρέξουν» γρηγορότερα οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τα ίδια ζητήματα. 

Κονταροχτυπιούνται μεν για τη διασφάλιση της κυβερνητικής εναλλαγής στην αστική διαχείριση και ταυτόχρονα αλληλοσυμπληρώνονται, στην προσπάθεια συνολικά του αστικού πολιτικού συστήματος να φέρει το «ψητό» στο τραπέζι του κεφαλαίου.

 Ριζοσπάστης