Αξιολόγηση, χρέος, ανάπτυξη και απασχόληση οι μεγάλοι
στόχοι του προσεχούς εξαμήνου», έγραφε η «Αυγή», παρουσιάζοντας το νέο
κυβερνητικό σχήμα. «Νέο ξεκίνημα. Σχέδιο τριετίας. Μεγαλύτερη ευελιξία,
ταχύτητα, αποτελεσματικότητα, που απουσίαζαν συχνά έως τώρα. Δεν
υπάρχουν πλέον περίοδοι χάριτος και ανοχής.
Οι πολίτες περιμένουν έργο
χειροπιαστό» συνηγορούσε το «Εθνος», το οποίο στη χτεσινή του έκδοση
πρόσθετε ακόμα: «Η κοινωνία δεν περιμένει "θαύματα". Αυτό που προσδοκά
είναι η δημιουργία προϋποθέσεων για αξιοπρεπή καθημερινότητα. Απαλλαγή
από τις "καταστάσεις ανάγκης" στους μισθούς, στις συντάξεις, στη
φορολογία και παντού».
Αν δεν είναι αυτό προσπάθεια καλλιέργειας φρούδων
προσδοκιών και ελπίδων στο λαό από τη «νέα» κυβέρνηση, τότε τι είναι;
Κοροϊδεύουν ωμά τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν, ότι η ολοκλήρωση της
«αξιολόγησης» θα τους σώσει τάχα από τη μίζερη ζωή.
Κι από πάνω, κουνάνε
το δάχτυλο στο λαό ότι οι απαιτήσεις του πρέπει να είναι μειωμένες και
να φτάνουν μέχρι την απαλλαγή από «καταστάσεις ανάγκης», όταν κι αυτές
ακόμα έχουν το χαρακτήρα μόνιμων μέτρων, που εμπλουτίζονται από την
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
«Κυτίο παραπόνων» στο Μαξίμου
«Και
νομίζω ότι η μάχη της πολιτικής ηγεμονίας εξάλλου κρίνεται πάντα στο
πεδίο της καθημερινότητας (...) Αποφασίσαμε λοιπόν να δημιουργήσουμε,
για πρώτη φορά, ένα ειδικό χαρτοφυλάκιο για θέματα καθημερινότητας (...)
Για πρώτη φορά ένας υπουργός Επικρατείας θα επιφορτιστεί με το καθήκον
της συγκέντρωσης παραπόνων και αιτημάτων των πολιτών και θα αναλάβει να
δημιουργήσει το μηχανισμό αλλά και τους θεσμούς επίλυσής τους. Ωστε οι
συμπολίτες μας να νιώσουν ότι πρώτη προτεραιότητα αυτής της κυβέρνησης
είναι η καθημερινότητά τους, ο καθημερινός τους αγώνας για να ζήσουν με
αξιοπρέπεια»!!!
Θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν τόσο προκλητική η συγκεκριμένη αναφορά του Αλ. Τσίπρα στην ομιλία του στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Τι λέει, δηλαδή; Μπορεί να τσακίζει το λαό με την πολιτική της η κυβέρνηση στερώντας του στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας, να τον γονατίζει με τη φορολογία και τις εισφορές, να πετσοκόβει τις συντάξεις κ.ά., αλλά θα τοποθετήσει «κυτίο παραπόνων» στο Μαξίμου... Ουδόλως τους απασχολεί φυσικά το βάσανο και το παράπονο του λαού, για τα οποία εξάλλου ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό... Την εκτόνωσή του επιδιώκουν με κάτι τέτοια τερτίπια για να μην τη βρουν μπροστά τους με άλλον τρόπο.
Θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν τόσο προκλητική η συγκεκριμένη αναφορά του Αλ. Τσίπρα στην ομιλία του στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Τι λέει, δηλαδή; Μπορεί να τσακίζει το λαό με την πολιτική της η κυβέρνηση στερώντας του στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας, να τον γονατίζει με τη φορολογία και τις εισφορές, να πετσοκόβει τις συντάξεις κ.ά., αλλά θα τοποθετήσει «κυτίο παραπόνων» στο Μαξίμου... Ουδόλως τους απασχολεί φυσικά το βάσανο και το παράπονο του λαού, για τα οποία εξάλλου ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό... Την εκτόνωσή του επιδιώκουν με κάτι τέτοια τερτίπια για να μην τη βρουν μπροστά τους με άλλον τρόπο.
Ανειρήνευτα συμφέροντα
Τις
τελευταίες μέρες και με αφορμή τον ανασχηματισμό που είχε
προαναγγελθεί, πυκνώνουν οι παρεμβάσεις επιχειρηματιών και άλλων
εκπροσώπων του κεφαλαίου, που κάνουν αποτίμηση του έργου της κυβέρνησης
έως τώρα και χαράσσουν τις «κατευθυντήριες γραμμές» για τη συνέχεια, από
τη σκοπιά του γενικού συμφέροντος της αστικής τάξης, ή των ιδιαίτερων
τμημάτων της που εκπροσωπούν.
Πιο πρόσφατη περίπτωση είναι ο πρόεδρος της Γιούρομπανκ, ο οποίος, σε δηλώσεις του στο κυριακάτικο «Βήμα», σημείωσε ότι «οι προϋποθέσεις για να ξεφύγει η χώρα από την πολυετή ύφεση» είναι «η ευρύτερη πολιτική συναίνεση στις αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στις συμφωνίες με τους δανειστές και η επίδειξη εθνικής αποφασιστικότητας».
Δηλώσεις, όπως αυτή, έχουν πάντα διπλό αποδέκτη: Πρώτα, τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, που συμφωνούν στους στρατηγικούς στόχους και στη γενική γραμμή πλεύσης, αλλά ξοδεύουν σπάταλα τον αντιπολιτευτικό τους λόγο, δυσκολεύοντας την εμπέδωση ενός κλίματος συναίνεσης στο πολιτικό σύστημα και μέσα στο λαό.
Δεύτερος αποδέκτης είναι οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στους οποίους ο τραπεζίτης υποδεικνύει να βάλουν πλάτη στα μέτρα της δεύτερης «αξιολόγησης» που - όπως και τα προηγούμενα - τους εξοντώνουν, για να ανακάμψει το κεφάλαιο.
Αυτήν τη συναίνεση πάνε να κρύψουν κάτω από τίτλους όπως «εθνικός στόχος», «εθνική πολιτική» και άλλους, παρουσιάζοντας ταυτόσημα τα ανειρήνευτα συμφέροντα των εργαζομένων, από τη μια, και του κεφαλαίου, από την άλλη.
Πιο πρόσφατη περίπτωση είναι ο πρόεδρος της Γιούρομπανκ, ο οποίος, σε δηλώσεις του στο κυριακάτικο «Βήμα», σημείωσε ότι «οι προϋποθέσεις για να ξεφύγει η χώρα από την πολυετή ύφεση» είναι «η ευρύτερη πολιτική συναίνεση στις αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στις συμφωνίες με τους δανειστές και η επίδειξη εθνικής αποφασιστικότητας».
Δηλώσεις, όπως αυτή, έχουν πάντα διπλό αποδέκτη: Πρώτα, τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, που συμφωνούν στους στρατηγικούς στόχους και στη γενική γραμμή πλεύσης, αλλά ξοδεύουν σπάταλα τον αντιπολιτευτικό τους λόγο, δυσκολεύοντας την εμπέδωση ενός κλίματος συναίνεσης στο πολιτικό σύστημα και μέσα στο λαό.
Δεύτερος αποδέκτης είναι οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στους οποίους ο τραπεζίτης υποδεικνύει να βάλουν πλάτη στα μέτρα της δεύτερης «αξιολόγησης» που - όπως και τα προηγούμενα - τους εξοντώνουν, για να ανακάμψει το κεφάλαιο.
Αυτήν τη συναίνεση πάνε να κρύψουν κάτω από τίτλους όπως «εθνικός στόχος», «εθνική πολιτική» και άλλους, παρουσιάζοντας ταυτόσημα τα ανειρήνευτα συμφέροντα των εργαζομένων, από τη μια, και του κεφαλαίου, από την άλλη.
Το πράγμα μιλάει από μόνο του
Για
το συγκεκριμένο σχέδιο της πλειοψηφίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να μην υπάρξει
ενιαία απεργιακή απάντηση των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό
τομέα, γράψαμε την περασμένη βδομάδα. Αυτό που δεν προβλέψαμε ήταν ότι
τα δημόσια πανηγύρια γι' αυτόν το σχεδιασμό θα έρχονταν από... το
«ΠΡΙΝ», ο πολιτικός χώρος του οποίου εκφράζεται συνδικαλιστικά στην
ΑΔΕΔΥ μέσα από τις «Παρεμβάσεις».
«Το σχέδιο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ να "σπάσει" την απεργία στις 24/11 και οι ταλαντεύσεις του ΠΑΜΕ δεν πέρασαν!» γράφει το «ΠΡΙΝ».
Η αλήθεια είναι πως το σχέδιο των δυνάμεων που πλειοψηφούν τόσο στη ΓΣΕΕ όσο και στην ΑΔΕΔΥ, να μην υπάρξει ενιαία πανεργατική απεργιακή απάντηση στην κλιμακούμενη επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου, πέρασε με τη συμβολή και των «Παρεμβάσεων». Οι ταξικές δυνάμεις πρότειναν στη ΓΣΕΕ πανεργατική απεργία στις 24/11 (ημερομηνία που είχε ήδη αποφασίσει απεργία η ΑΔΕΔΥ), υπηρετώντας με συνέπεια την αναγκαιότητα να υπάρξει πανεργατική κινητοποίηση με γενική απεργία. Ωστόσο, όμως, η ΓΣΕΕ, με τη συμφωνία ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ, απέρριψε την πρόταση της ΔΑΣ και αποφάσισε απεργία στις 8/12. Ακολούθως, οι ταξικές δυνάμεις πρότειναν στην ΑΔΕΔΥ να μεταφερθεί η απεργία στις 8/12 ή να κηρυχτεί νέα απεργία για εκείνη τη μέρα, επιμένοντας ότι ο αγώνας των εργαζομένων πρέπει να πάρει χαρακτηριστικά πανεργατικής απεργίας, ανεξάρτητα από ημερομηνίες.
Ποιος απέρριψε και αυτήν την πρόταση, επιμένοντας για μια και μόνη απεργία στις 24/11; Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ (ΛΑΕ) και ΑΡΚΙ (ΣΥΡΙΖΑ). Οι δυνάμεις δηλαδή που ψήφισαν για απεργία στις 8/12 στη ΓΣΕΕ. Αλλά τώρα, στην ΑΔΕΔΥ, είχαν τη στήριξη και των «Παρεμβάσεων». Επειδή το πράγμα μιλάει από μόνο του, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους οι εργαζόμενοι...
Ριζοσπάστης
«Το σχέδιο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ να "σπάσει" την απεργία στις 24/11 και οι ταλαντεύσεις του ΠΑΜΕ δεν πέρασαν!» γράφει το «ΠΡΙΝ».
Η αλήθεια είναι πως το σχέδιο των δυνάμεων που πλειοψηφούν τόσο στη ΓΣΕΕ όσο και στην ΑΔΕΔΥ, να μην υπάρξει ενιαία πανεργατική απεργιακή απάντηση στην κλιμακούμενη επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου, πέρασε με τη συμβολή και των «Παρεμβάσεων». Οι ταξικές δυνάμεις πρότειναν στη ΓΣΕΕ πανεργατική απεργία στις 24/11 (ημερομηνία που είχε ήδη αποφασίσει απεργία η ΑΔΕΔΥ), υπηρετώντας με συνέπεια την αναγκαιότητα να υπάρξει πανεργατική κινητοποίηση με γενική απεργία. Ωστόσο, όμως, η ΓΣΕΕ, με τη συμφωνία ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ, απέρριψε την πρόταση της ΔΑΣ και αποφάσισε απεργία στις 8/12. Ακολούθως, οι ταξικές δυνάμεις πρότειναν στην ΑΔΕΔΥ να μεταφερθεί η απεργία στις 8/12 ή να κηρυχτεί νέα απεργία για εκείνη τη μέρα, επιμένοντας ότι ο αγώνας των εργαζομένων πρέπει να πάρει χαρακτηριστικά πανεργατικής απεργίας, ανεξάρτητα από ημερομηνίες.
Ποιος απέρριψε και αυτήν την πρόταση, επιμένοντας για μια και μόνη απεργία στις 24/11; Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ (ΛΑΕ) και ΑΡΚΙ (ΣΥΡΙΖΑ). Οι δυνάμεις δηλαδή που ψήφισαν για απεργία στις 8/12 στη ΓΣΕΕ. Αλλά τώρα, στην ΑΔΕΔΥ, είχαν τη στήριξη και των «Παρεμβάσεων». Επειδή το πράγμα μιλάει από μόνο του, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους οι εργαζόμενοι...
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου