Προσπαθούν να μας πουν κάτι;

Κάπου εκεί που οδηγούσε μόνος στην Εθνική οδό, ο Ηλίας Μαγκλίνης, αρθρογράφος της «Καθημερινής», σκέφτηκε πως «όσο βυθιζόμαστε μέσα στην κρίση, τα αντανακλαστικά μας γίνονται όλο και πιο περίεργα», κόβοντας πράγματα όπως η θέρμανση, οι μετακινήσεις κ.ά. Μετά σκέφτηκε ότι «στην πραγματικότητα, δεν εξοικονομείς πολλά με αυτά τα ημίμετρα. Περισσότερο επιβαρύνεις κι άλλο την ψυχολογία σου. Κι όσο κρατάει αυτή η ατμόσφαιρα, τόσο η ψυχολογία πέφτει, αναπόφευκτα. Σε αντίθεση με τους πολέμους, όπου τα πάντα εκτονώνονται βίαια και ξεθυμαίνουν σχετικά γρήγορα, οι οικονομικές κρίσεις κρατούν περισσότερο (...) διαβρώνουν χωρίς αίμα (χωρίς πολύ αίμα έστω), ωστόσο διαβρώνουν βαθιά και η σκουριά που αφήνουν δε φεύγει εύκολα μετά». Βέβαια, ιστορικά μιλώντας πάντα, τις μεγάλες καπιταλιστικές κρίσεις τις ακολουθούσαν συχνά οι γενικευμένοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, που «εκτόνωναν βίαια» τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και κατέστρεφαν μαζικά τη «σκουριά» των τεράστιων συσσωρευμένων κεφαλαίων που οδήγησαν στην καπιταλιστική κρίση και εμπόδιζαν την καπιταλιστική ανάκαμψη. Κι έτσι μείναμε με την απορία: Μήπως οι σκέψεις αυτές γίνονται κι αλλού, πέρα από τα «μοναχικά ταξίδια»;

Η «μεγάλη εικόνα»... 

 

Παρακολουθώντας την ένταση στις σχέσεις Τουρκίας - Ολλανδίας, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα, καθώς βοηθούν να αναδειχτεί με μεγαλύτερη ευκρίνεια η «μεγάλη εικόνα». Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, οι ολλανδικές επενδύσεις στην Τουρκία φτάνουν στα 22 δισ. δολάρια, καθιστώντας την Ολλανδία τον σημαντικότερο οικονομικό εταίρο της Τουρκίας απ' όλες τις χώρες της ΕΕ. Οι άμεσες επενδύσεις στην Τουρκία από ολλανδικά κεφάλαια έφτασαν τον τελευταίο χρόνο τα 1,7 δισ. δολάρια, ενώ το ύψος των εμπορικών συναλλαγών (εισαγωγές - εξαγωγές) ανάμεσα στις δύο χώρες φτάνει τα 6,6 δισ. ευρώ. Στην Τουρκία λειτουργούν 2.711 ολλανδικές εταιρείες και μόνο μία από τις μεγαλύτερες ολλανδικές τράπεζες διατηρεί στη χώρα 500 υποκαταστήματα. Ακόμα και στον τομέα του τουρισμού, που «έκλεισε» πέρυσι με πτώση 26%, οι 906.000 Ολλανδοί που επισκέφτηκαν την Τουρκία, αποτέλεσαν μια ισχυρή «ένεση» για την οικονομία της.

... και οι προεκτάσεις της

 

Ολα τα παραπάνω είναι στοιχεία που επιδρούν καθοριστικά στις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία διαβεβαιώνει ότι παρά την κρίση στις διμερείς σχέσεις, «οι ολλανδικές επενδύσεις στην Τουρκία δεν κινδυνεύουν» και ότι «ο ιδιωτικός τομέας, ο κόσμος των επιχειρήσεων, οι τουρίστες και ο λαός της Ολλανδίας δεν αποτελούν μέρος της κρίσης». Εξ ου και οι κυρώσεις έχουν περιοριστεί έως τώρα σε διπλωματικό επίπεδο και δεν έχουν επεκταθεί και στο οικονομικό, με παρέμβαση, όπως γράφεται, ισχυρών τμημάτων της τουρκικής αστικής τάξης, που απεύχεται το ενδεχόμενο να προστεθούν και νέοι παράγοντες επιβάρυνσης της ήδη καταπονημένης οικονομίας...

Ομού κι αντάμα

 

«Την ανάγκη κοινωνικού διαλόγου και συστράτευσης όλων των παραγωγικών δυνάμεων, κοινωνικών και επιστημονικών φορέων και του πολιτικού κόσμου, για το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου το οποίο θα περιλαμβάνει τις απαραίτητες πολιτικές και μεταρρυθμίσεις για να μπει η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά...», τονίζουν σε κοινή δήλωσή τους οι πρόεδροι των φορέων που συμμετέχουν στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ). Δίπλα στις υπογραφές του προέδρου του ΣΕΒ, των μεγαλοξενοδόχων και των τραπεζιτών, και οι υπογραφές των προέδρων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με τις οποίες αποδεικνύεται, για πολλοστή φορά, η σύμπλευση των γνωστών πλειοψηφιών με τους εκπροσώπους της εργοδοσίας. Η αποθέωση του «κοινωνικού εταιρισμού» και η υποταγή των εργατικών συμφερόντων στις επιταγές του κεφαλαίου σε όλο τους το μεγαλείο...

Ριζοσπάστης