«Συμβουλάτορες» από τη ΔΕΗ

Οπως πληροφορεί η «Αυγή», η ΔΕΗ θα προσλάβει «Σύμβουλο και όχι εισπράκτορα» και μάλιστα με διεθνή διαγωνισμό. Εξηγεί ότι σκοπός της επιχείρησης δεν είναι απλά να βελτιώσει την εισπραξιμότητά της, αλλά να «αναβαθμίσει» τις σχέσεις με τους «πελάτες» της. Και τελικά ο κάθε «πελάτης», σύμφωνα με την «Αυγή», θα έχει δίπλα του έναν «σύμβουλο» και όχι έναν εισπράκτορα... Το ερώτημα είναι: Τι συμβουλές χρειάζεται μια εργατική οικογένεια για να έχει φως, ζεστό νερό, θέρμανση, να μαγειρεύει και να ψυχαγωγείται; Ο «εκμοντερνισμός» της ΔΕΗ που τονίζεται στο ρεπορτάζ της «Αυγής» δεν φαίνεται να συνδέεται με κάποια δραστική μείωση στους λογαριασμούς, που πλέον η παραλαβή τους από τον ταχυδρόμο είναι εφιάλτης για τα λαϊκά νοικοκυριά. Οι κάμποσες φορές μάλιστα που τονίζεται ότι το σύστημα που θα εφαρμόσει θα είναι «πελατοκεντρικό», κάνει φανερό ότι ετοιμάζεται «σαφάρι» εισπράξεων, που θα βάλουν θηλιά σε χιλιάδες εργαζόμενους για να μαζέψουν όσα παραπάνω μπορούν από τους φουσκωμένους λογαριασμούς. Την ίδια στιγμή, περισσεύουν τα πανηγύρια της κυβέρνησης για τις συμφωνίες εξόρυξης υδρογονανθράκων από μονοπώλια και την αναβάθμιση της χώρας στο ενεργειακό τοπίο με την ενίσχυση της θέσης επιχειρηματικών ομίλων. Οσο λοιπόν οι λαϊκές οικογένειες θα απολαμβάνουν τις «συμβουλές» της ΔΕΗ, οι όμιλοι θα αυγατίζουν τα κέρδη τους με τις εκμεταλλεύσεις «οικοπέδων»...

Οι «νεαροί» συνταξιούχοι

Κουρνιαχτό σήκωσε το Ποτάμι για τις συντάξεις και μάλιστα κατέθεσε σχετική Ερώτηση, η οποία δεν αφορά βέβαια τις νέες αιματηρές περικοπές σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, αλλά ορισμένα στοιχεία από τη δημοσίευση των στοιχείων του πληροφοριακού συστήματος «ΗΛΙΟΣ». Εκεί το Ποτάμι ανακάλυψε 16.786 «νεαρούς» συνταξιούχους, όπως τους αποκαλεί επιτιμητικά, ηλικίας 26 έως 50 ετών. Σαν σύγχρονοι ...Κλουζό, βρήκαν τους «εγκληματίες» που σε τέτοια ηλικία λαμβάνουν σύνταξη, χωρίς μάλιστα να συγκαταλέγονται στους δικαιούχους αναπηρικής σύνταξης. Βέβαια, αν έψαχναν καλύτερα, θα μάθαιναν πως οι συνταξιούχοι αυτοί είναι κατά βάση εργαζόμενοι που είχαν την ατυχία να τους πλήξει κάποια πολύ βαριά ασθένεια, χωρίς να «ρωτήσει» την ηλικία τους! Εξαιτίας αυτού, συνταξιοδοτήθηκαν με ειδικό καθεστώς (νόμος 612/1977) σύμφωνα με τις διατάξεις περί συντάξεων γήρατος. Πρόκειται για εργαζόμενους τυφλούς, παραπληγικούς, αναιμικούς, νεφροπαθείς, για τους οποίους ο νόμος ορίζει έναν συγκεκριμένο αριθμό ενσήμων (4.050 ένσημα) χωρίς όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Γι' αυτό και στα στοιχεία του «ΗΛΙΟΣ» εμφανίζονται ως συνταξιούχοι γήρατος σε σχετικά μικρή ηλικία. Ολα αυτά είναι γνωστά. Επομένως, το μόνο που υπηρετούν «πρωτοβουλίες» όπως αυτή του Ποταμιού είναι η ενοχοποίηση των συνταξιούχων για τις σημερινές βαρβαρότητες σε βάρος τους και, σε τελική ανάλυση, η αθώωση της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου που τις επιβάλλει. Καθόλου παράξενο, αφού στην υπηρέτηση αυτής της πολιτικής είναι ταγμένο και το Ποτάμι.

Ασυμφιλίωτες αντιθέσεις

Ενα γαϊτανάκι δηλώσεων, αποκαλυπτικό για το παρασκήνιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ για τους ανταγωνισμούς που εκφράστηκαν σ' αυτήν, προκάλεσε η διαρροή σε γερμανικά ΜΜΕ της συνομιλίας που είχε ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντ. Τραμπ, με Ευρωπαίους ηγέτες, στους οποίους φέρεται πως είπε: «Είναι κακοί οι Γερμανοί, πολύ κακοί. Κοιτάξτε τα εκατομμύρια οχημάτων που πουλούν στις ΗΠΑ. Τρομερό. Πρέπει να το σταματήσουμε αυτό». Πρόκειται για έκφραση της επιδίωξης του αμερικανικού κεφαλαίου να βελτιώσει το ισοζύγιο εισαγωγών και εξαγωγών με άλλες καπιταλιστικές χώρες και ιδιαίτερα με την ανταγωνίστρια Γερμανία. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ο Τραμπ φαίνεται πως αναζητάει συμμάχους ανάμεσα σε χώρες της ΕΕ που για τα δικά τους συμφέροντα δεν θα έβλεπαν με κακό μάτι το ζόρισμα της Γερμανίας στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, έσπευσε να συμβιβάσει τα πράγματα, λέγοντας ότι ο Τραμπ δεν ήταν τόσο επιθετικός και ότι «υπήρξε πρόβλημα μετάφρασης». Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ, δήλωσε για τις ...διαρροές ότι «η διπλωματία έχει ανάγκη από επαγγελματίες υδραυλικούς, παρά αδιάκριτους διπλωμάτες». Καλή η προσπάθεια να «μαζευτεί» το πράγμα, αλλά οι ανταγωνισμοί και ο βήχας δεν κρύβονται...

«Realpolitik» για το κεφάλαιο

Την αγωνία τους για την «πίστη», τη «φτώχεια», την «προσφυγιά» και άλλα ζητήματα μοιράστηκαν προχτές η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στην κοινή τους εμφάνιση μπροστά από την πύλη του Βρανδεμβούργου, στο πλαίσιο εκδηλώσεων για τα 500 χρόνια από τη Θρησκευτική Μεταρρύθμιση του Μαρτίνου Λούθηρου. Δύο από τους πλέον εμβληματικούς εκπροσώπους του ιμπεριαλισμού στη μια και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, που καταδικάζουν «εν ειρήνη» τους λαούς στη φτώχεια και πρωτοστατούν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, εξέφρασαν «προβληματισμό» για το «διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών πολιτών, αλλά και κρατών», με τον Ομπάμα όμως να διακρίνει «τάση για ευημερία, πρόοδο και εκπαίδευση». Η Μέρκελ, από την πλευρά της, αναφέρθηκε στο «δίλημμα» ανάμεσα στη «χριστιανική συμπόνοια και τη ρεαλιστική πολιτική (Realpolitik)», λέγοντας ότι πρόκειται για «τις κατάλληλες λύσεις»... Ποια είναι όμως η «ρεαλιστική πολιτική» των καπιταλιστικών κρατών, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ; Η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και η αρπαγή του μόχθου τους από τους μονοπωλιακούς ομίλους, στρατιές ανέργων, μεταναστών και προσφύγων, αποκλεισμός εκατομμυρίων ανθρώπων από την Υγεία, το σχολείο, το φαγητό, τη στέγη, πόλεμοι και καταστολή. Τώρα, αν όλα αυτά καταφέρνουν να τα ντύσουν και με το μανδύα της «χριστιανικής συμπόνοιας», τόσο το καλύτερο για το κεφάλαιο...

Ριζοσπάστης